Schoolvrienden Cy Curnin (zang) en Adam Woods (drums) richtten in 1979 de band Portraits op. Na toevoeging van een toetsenist, gitarist en bassist nemen ze twee singles op voor Ariola. Als The Fix nemen ze daarna nog één single op voor het kleine 101 Records. Ze hebben nog geen succes, maar wel wekken ze de interesse van het grote MCA Records.Die maatschappij wil ze wel onder contract nemen, maar niet onder de naam 'The Fix', omdat deze als verwijzing naar drugsgebruik gezien kon worden ('getting a fix'). De band wil niet een geheel andere naam aannemen en daarom kom het compromis The Fixx eruit.
MCA koppelt de band aan producer Rupert Hine en het debuutalbum Shuttered Room is het resultaat. Het album levert twee hits op in Canada en de VS (Stand Or Fall en Red Skies), maar doet weinig in thuisland Engeland en de rest van Europa. Het album in wat onevenwichtig, maar laat wel potentie horen.
Dat wordt door de band en Rupert Hine volledig waargemaakt op het tweede album, Reach The Beach. De new wave met pop-rock en art-rock invloeden komt hier tot volle wasdom, zowel artistiek als commercieel. Dat laatste overigens weer met name in Canada en de VS. De eerste single Saved By Zero doet het daar al goed, maar de klapper komt met One Thing Leads To Another: #1 in Canada en #4 in de VS.
Het zijn dan ook allebei muzikaal sterke nummers nummers met een lekkere hook en een memorabel refrein, gekoppeld aan sterke zang en een prima productie. Ook de derde single The Sign Of Fire past prima in dit rijtje.
Er staan echter ook nummers op het album met een iets andere signatuur. Zo heeft Running opvallende breaks, een hoog tempo en staccato-gitaarklanken. Titelnummer Reach The Beach en Outside slepen zich lekker traag voort, terwijl Changing en Liner opvallen door hun afwijkende zanglijnen.
Naast de eerder genoemde singles bevallen mij specifiek twee nummers. Ten eerste is dat Priviledge waarin opnieuw een staccato spelende gitaar de hoofdrol pakt, naast de sterke zang(lijnen) en het uitgekiende arrangement. Er gebeurt van alles en nog wat op de achtegrond in dit nummer.
Een andere favoriet is Opinions. Dat is een verfijnd soort rock-ballad met een prachtig atmosferisch intro en een prima opbouw. In een mooie break komt het geluid uit het intro nog even terug, voordat het nummer naar een mooie conclusie wordt gebracht. Prachtig.
Tijdens het maken van dit tweede album komt ook de definitieve formatie van de band tot stand met, naast Curnin en Woods, toetsenist Rupert Greenall, gitarist Jamie West-Oram en bassist Dan K. Brown. Tot op de dag van vandaag is dat de bezetting van The Fixx.
Je hebt zo van die platen waar je als tiener of jongvolwassene mee bent opgegroeid en die je dan niet meer kwijtraakt. Voor mij is Reach The Beach van The Fixx zo'n plaat. Iedere draaibeurt is weer een feest der herkenning.
© 2025 TTZL
