Joe speelt gitaar in een band en beleeft de avonturen die
gewoon zijn voor een band ‘on the road’. Hij leeft echter in een samenleving
waar de overheid muziek wil afschaffen omdat het een bron zou zijn van
ongewenst gedrag. Op een gegeven moment raakt Joe erg in de war en sluit zich
aan bij de First Church of Appliantology.
Doordat Joe één van de appliances kapot
maakt komt hij in een gevangenis terecht waar ook de andere ‘criminelen’ uit de
muziekbusiness worden vastgehouden. In de gevangenis droomt hij gitaarsolo’s en
als hij uiteindelijk vrij komt raakt hij door de overgeorganiseerde samenleving
die hij dan ziet zo gedesoriënteerd dat hij gaat hallucineren (en dan hoort hij
het motto van dit blog uitspreken door een meisje dat hij nog kent van vroeger).
Uiteindelijk raakt hij erg gedeprimeerd en droomt hij nog één laatste gitaarsolo
voordat hij overstag gaat, muziek afzweert en een normaal baantje neemt. De Central Scrutinizer waarschuwt de
luisteraar tenslotte om net als Joe muziek af te zweren als die niet wil dat hem
of haar groot onheil overkomt.
Dat is in het kort het verhaal van Frank Zappa’s conceptalbum
Joe’s Garage dat in september (Act I)
en november 1979 (Acts II & III) werd uitgebracht (later samengebracht op
een dubbel-CD). Gedurende het hele album geeft de Central Scrutinizer (wiens taak het is nog niet ingevoerde wetten
te handhaven…) commentaar op de gebeurtenissen op een manier die doet denken
aan de wijze waarop dat in de klassieke Griekse tragedies gebruikelijk is. Het satirische
verhaal geeft bijtend commentaar op de (Amerikaanse) samenleving en politiek. Ook
religies krijgen een veeg uit de pan in onder meer Catholic Girls (het katholicisme) en in de manier waarop de First Church of Appliantology met leider
L. Ron Hoover ten tonele wordt
gevoerd. Een duidelijke sneer naar de Scientology-beweging van L. Ron Hubbard.
Joe’s Garage is
tekstueel gezien een typisch Frank Zappa-product. Regelmatig terugkerende
onderwerpen als censuur, vrijheid, religie, seksualiteit en de muziekindustrie
komen ook hier weer aan bod. Muzikaal gezien is het één van Frank Zappa’s toegankelijkste
albums. Rock, pop en orkestrale stukken zijn zoals altijd bij Zappa aanwezig,
maar ook elementen uit de blues, jazz en zelfs reggae zitten er in verwerkt. Luister maar eens naar Joe’s Garage of Lucille Has Messed My Mind Up. Hoogtepunt van het album is het
instrumentale nummer Watermelon in Easter Hay. Het was Frank Zappa’s favoriete nummer van het album en volgens zijn
zoon Dweezil is het de mooiste gitaarsolo ooit van zijn vader. Ik zal hem niet
tegenspreken. Sterker nog, als ik ooit een lijstje moet maken met nummers voor
mijn crematie dan zal deze bovenaan staan.
Voor vele Zappa die-hards is Joe’s Garage een geliefd album en voor de niet ingewijden is het een
goed startpunt, samen met albums als Sheik Yerbouti (met Dancin’ fool dat #19 van de Nederlandse Tipparade bereikte) en Them Or Us.
Wikipedia EN: Frank Zappa
Wikipedia NL: Frank Zappa
Youtube: Joe’s Garage
Youtube: Catholic Girls
Youtube: Lucille Has Messed My Mind Up
Youtube: Watermelon in Easter Hay
Geen opmerkingen:
Een reactie posten