Zoeken in deze blog

zondag 31 mei 2015

#134: [VA] - 6 Degrees Of P-Funk: The Best Of George Clinton And His Funk Family (2003)

Van een artiest die sinds 1997 is opgenomen in de Rock And Roll Hall Of Fame, die samen met James Brown en Sly Stone wordt gezien als één van de vernieuwers van de funk en die uitvinder is van de P-Funk zou je verwachten dat hij bekend is bij het grote publiek. Dat is in het geval van de inmiddels 73-jarige George Clinton echter niet het geval. 

Naast zijn solowerk is hij altijd de drijvende kracht geweest van de bands Parliament en Funkadelic. Hij doet ook het productiewerk voor de andere artiesten uit zijn P-Funk-stal alsook voor artiesten daarbuiten, zoals bijvoorbeeld het tweede album van de Red Hot Chili Peppers. George Clinton wordt door veel artiesten als invloed genoemd, met name ook uit de hiphop- en rap-scene.

Op de discografiepagina van George Clinton's website staan ruim 140 releases vermeld van hemzelf, Parliament, Funkadelic, Bootsy Collins, The Brides Of Funkenstein, Eddie Hazel en nog veel meer P-Funk sterren. Hoe moet je daaruit kiezen als je kennis wilt maken met de wereld van George Clinton? Via een verzamelalbum natuurlijk!

In 2003 verscheen 6 Degrees Of P-Funk: The Best Of George Clinton And His Funk Family. Het is een prachtige dwarsdoorsnede van het P-Funk-universum die start met twee nummers van George Clinton And The P-Funk All StarsIf Anybody Gets Funked Up (It's Gonna Be You) en
Funky Kind (Gonna Knock It Down). Twee heerlijke midtempo funk-tracks die prima aangeven waar het bij P-Funk om draait.

Onder de resterende nummers zitten juweeltjes als Bootsy Collins' Party On Plastic (What's Bootsy Doing'?) en Mutiny's Funk 'N' Bop. Het eerste is een sci-fi en bas-spektakel (met bijbehorende uitzinnige videoclip) en de tweede is een heerlijke uptempo knaller. 

Maar ook de andere artiesten dragen prima nummers bij: Junie Morrison (Love Has Taken Me Over), Philippe Wynne (Breakout), The Sweat Band (Freak To Freak) en Mico Wave (Instant Replay).

Het album wordt op afgesloten met twee nummers van P-Funk All Stars (One Of Those Summers en Pumpin' It Up), één langzame en één snelle track en allebei prima.

6 Degrees Of P-Funk: The Best Of George Clinton And His Funk Family is een uitstekende keuze als je kennis wilt maken met George Clinton c.s., maar is wel gevaarlijk! Je wilt waarschijnlijk snel meer...

© 2015 TTZL


zaterdag 23 mei 2015

#133: The Orb - U.F.Off: The Best Of The Orb (1998)

In 1988 richtten Alex Paterson en Jimmy Cauty een bijzondere band op: The Orb. Begonnen als een DJ-outfit gingen ze al snel zelf ook muziek maken en uitbrengen. 

The Orb bevindt zich eigenlijk in een hele aparte, eigen categorie, maar vanwege de drugs-associaties en de extravagante, psychedelische lichtshows werd Pink Floyd vaak als referentie genoemd. Ze werden zelfs regelmatig "The Pink Floyd of the Nineties" genoemd, maar hun muziek is eerder schatplichtig aan experimentelen als Brian Eno en krautrock-iconen als Kraftwerk, Can en Cluster (en ook Karl-Heinz Stockhausen) en ook dub en reggae zijn inspiratiebronnen. Toch zou The Orb in 2010 met Pink Floyd-gitarist David Gilmour het album Metallic Spheres opnemen.

Het album U.F.Off: The Best OF The Orb biedt een prachtige dwarsdoorsnede van van het werk van The Orb in de periode 1988-1998. De lange, experimentele albumtracks zijn hier veelal in de kortere single- of dancemix versies aanwezig en zijn tot een doorlopend geheel gemixt. 

Het album start met twee klassieke The Orb-tracks. A Huge Evergrowing Pulsating Brain That Rules From The Centre Of The Ultraworld [orbital dance mix] geeft weer een heel andere, dansbare kijk op de track die ik al in blog #47 beschreef. In Little Fluffy Clouds [dance mix 2] werken de toegevoegde ritmische elementen goed terwijl de ijle synthesizerklanken en de gesproken tekst over de luchten van Nebraska de sfeer van de track weten te behouden.

Op de rest van het verzamelalbum komen alle soorten Orb-tracks aan bod. De reggae-invloeden zijn het duidelijks hoorbaar in Perpetual Dawn [solar youth mix]Blue Room [7" mix] en Outlands [LP version].

De wat lichtere ritmische pop-kant komt naar voren in tracks als Assassin [7" mix]Toxygene [7" edit]DJ Asylum [7" edit].

Maar ook de experimentele/ambient songvariant komt goed aan bod met Pomme Fritz [meat 'n' veg]Mickey Mars [7" edit]Towers Of Dub [original mix] en de 'hidden track' Oxbow Lakes [alternative version].

U.F.Off: The Best Of The Orb is zowel een goede kennismaking voor iemand die The Orb nog niet (zo goed) kent als een waardevolle aanvulling voor de fan vanwege alle aparte versies van bekende tracks.

NB Waar niet de exacte U.F.Off-versie voorhanden was op YouTube, heb ik een versie gekozen die er dicht bij in de buurt komt.

© 2015 TTZL


zondag 17 mei 2015

#132: Donna Summer - The Hostage (1974)

Voordat ze wereldwijd successen vierde als 'Queen of Disco' was LaDonna Adrian Gaines, beter bekend als Donna Summer, al bekend in Nederland. 

Midden jaren zeventig was ze actief als fotomodel en achtergrondzangeres in Duitsland en daar ontmoette ze producers en songschrijvers Pete Belotte en Giorgio Moroder. Ze maakten een single die in Nederland, België en Frankrijk werd uitgebracht: Denver Dream. De single flopte.

Bij het volgende nummer was het echter wel raak. The Hostage kwam in Nederland tot nummer 2 in de Top 40 (en in België kwam het zelfs op 1). In het nummer vertelt de hoofdpersoon over de kidnapping van haar man en (spoiler alert!) dat loopt niet goed af. Het nummer is pure uptempo pop met vette strijkers en doet nog in niets denken aan haar latere muziek (al zou ze dat veelal met dezelfde producers maken). Ook 41 jaar na dato staat het nummer nog als een huis.

Een van de redenen waarom het nummer in Nederland bekend is gebleven is ongetwijfeld haar optreden in het VPRO muziekprogramma Van Oekel's Discohoek. De uitvoering van The Hostage in dit programma is onvergetelijk. Sjef van Oekel vindt Donna overduidelijk erg leuk... Verplicht kijken!

Na het succes van de tweede single Lady Of The Night (nummer 4 in de Top 40) kwam er ook een gelijknamig album dat alleen in Nederland werd uitgebracht. De B-kanten van de twee singles geven aan dat niet alle nummers even sterk zijn. De flip van The Hostage heet Let's Work Together Now en klinkt als zo'n 'wereldverbeterende' ballad van Michael Jackson. De B-kant van Lady Of The Night is daarentegen wel weer een leuk, pittig nummer: Wounded.

Met de titeltrack van haar volgende album, Love To Love You Baby, zou Donna Summer wereldwijd doorbreken en succesvol blijven tot midden jaren negentig. In 2008 maakte ze nog een comeback, maar in 2012 stierf ze op 63-jarige leeftijd aan longkanker.

© 2015 TTZL


Officiële website: Donna Summer
Wikipedia NL: Donna Summer
Wikipedia EN: Donna Summer
YouTube: The Hostage
YouTube: The Hostage (clip: Van Oekel's Discohoek)
YouTube: Wounded
YouTube: Denver Dream
YouTube: Love To Love You Baby



zondag 10 mei 2015

#131: 10cc - Sheet Music (1974)

Al vanaf midden jaren zestig speelden de bandleden van 10cc samen in diverse bandjes. Eric Stewart, Graham Gouldman, Kevin Godley en Lol Creme waren daarnaast ook al actief als producers van andere artiesten toen ze in 1972 onder de naam 10cc gingen werken. 

In 1973 kwam hun debuutalbum 10cc uit en dit leverde meteen een nummer 1 hit op in de UK met Rubber Bullets en een nummer 2 hit in de UK én Nederland met Donna. Dat laatste nummer is een liefdevolle doo-wop parodie á la Frank Zappa's Cheep ThrillsLove Of My Life of Anyway The Wind Blows.

Het "altijd moeilijke tweede album" werd Sheet Music uit 1974, maar voor 10cc bleek het niet zo'n zware opgave. Sterker nog, ook zelf beschouwen ze het altijd nog als hun beste werk. 

10cc bestond eigenlijk uit twee duo's: Stewart & Gouldman met hun commerciële pop-aanpak en Godley & Creme die meer van de artistieke "art school" methode waren. Maar omdat iedereen met iedereen als duo, trio of kwartet de nummers schreef zijn vaak alle facetten in de nummers aanwezig.

Het album start met The Wall Street Shuffle dat een flinke hit werd, in Nederland kwam het zelfs op nummer 1. Naast de geweldige instrumentatie (goede gitaarriff, lekkere baslijn, mooie piano) is opvallend dat de tekst over de financiële wereld ook de afgelopen jaren geschreven zou kunnen zijn:

Do the Wall Street shuffle
Hear the money rustle
Watch the greenbacks tumble
Feel the sterling crumble
  
Oh Howard Hughes, did your money make you better?
Are you waiting for the hour when you can screw me?
'Cause you big enough

Ook het met lekker agressief gitaar- en baswerk gezegende Silly Love werd in Nederland een top 10 hit. Zoals bij eigenlijk alle nummers van de vroege 10cc is het ook hier de moeite waard om op de tekst te letten.

De derde single van het album, The Worst Band In The World, deed daarentegen weinig maar is wel een intelligent popnummer, net als HotelOld Wild MenOh Effendi en Baron Samedi.

Na vier albums zouden Godley & Creme het voor gezien houden bij 10ccEen voorbode van de soort muziek die ze zouden gaan maken als duo is Clockwork Creep. In dat nummer verhaalt een bom over zijn laatste minuut aan boord van een jumbo jet...

Een ander juweeltje is The Sacro-Iliac waarin op een bedrieglijk lieflijk melodietje de dans-scene op de hak wordt genomen. Het langste nummer is het bijna 7 minuten durende Somewhere In Hollywood dat in retrospectief gezien kan worden als een soort voorstudie van de wereldhit I'm Not In Love van het derde album.

Ook 41 jaar na dato staat Sheet Music nog steeds als een huis en het is dan ook niet meer dan terecht dat het sublabel 7T's van Cherry Red Records in 2007 met een mooie heruitgave kwam (met bonustracks).

© 2015 TTZL


Officiële website: 10cc
Wikipedia NL: 10cc
Wikipedia EN: 10cc
YouTube: Sheet Music [hele album]
YouTube: Hotel
YouTube: Old Wild Men
YouTube: Clockwork Creep
YouTube: Baron Samedi
YouTube: The Sacro-Iliac
YouTube: Oh Effendi
YouTube: Donna [van debuutalbum "10cc"]
YouTube: Rubber Bullets [van debuutalbum "10cc"]
YouTube: I'm Not In Love [van het derde album "The Original Soundtrack"]
YouTube: Cheep Thrills [Frank Zappa]
YouTube: Love Of My Life [Frank Zappa]
YouTube: Anyway The Wind Blows [Frank Zappa]



zondag 3 mei 2015

#130: Foetus - Wash/Slog (1984)

Is shockeren een kunstvorm? Als het antwoord op deze vraag 'ja' is, dan is Australiër Jim Thirlwell zeker één van de beoefenaren. 

Sinds 1981 bestookt hij de wereld met muzikale uitingen onder projectnamen die het woord Foetus in zich hebben en niet noodzakelijkerwijs getuigen van 'goede smaak': 

  • Foetus Under Glass
  • Phillip & His Foetus Vibrations
  • Foetus Over Frisco
  • Foetus Art Terrorism
  • You've Got Foetus on Your Breath
  • Foetus Über Frisco
  • The Foetus All Nude Revue
  • Scraping Foetus Off The Wheel
  • Foetus, Inc.
  • Foetus Interruptus
  • Foetus In Your Bed
  • Foetus Eruptus
  • Jim Foetus and The Transvestites From Hell
  • Foetus Corruptus
  • Foetus in Excelsis Corruptus Deluxe


Sinds 1995 bedient hij zich alleen nog van de naam Foetus (en soms The Foetus Symphony Orchestra). Ook de maker zelf gaat schuil een onder reeks van naamvariaties als Jim Thirlwell, J.G. Thirlwell, James Thirwell en Clint Ruin. Daarnaast is hij nog actief in diverse andere solo- en samenwerkingsprojecten als Steroid Maximus, Manorexia, Wiseblood, Flesh Volcano, Baby Zizanie, Hydroze Plus, Garage Monsters, The Immaculate Consumptive en The Venture Bros.

Ik kwam zelf in aanraking met zijn muziek door de 12" single Wash/Slog uit 1984. Op de A-kant staat het nummer Wash It All Off dat begint met een kaal ritmisch intro. Na ongeveer een minuut gaat dit over in een furieuze track waarin de maniakale vocalen van Thirlwell worden ondersteunt door een elektronisch/industriëel klank-amalgaan. Zo apart, zo uniek, zo krachtig. Ik had nog nooit iets gehoord was hierop leerk en was meteen verkocht. 

Op de B-kant vinden we Today I Started Slogging Again. Dit nummer heeft een bijna dansbare beat, maar in de disco's zal het geen plaats gevonden hebben vanwege de rauwe instrumentatie, elektronische experimenten en afwijkende vocalen. Ook hier een unieke benadering en op zijn albums zou hij nog veelzijdiger blijken (maar daarover misschien een andere keer).

Voor mij was deze 12" single het startsein om meer van Foetus' werk te pakken te krijgen, wat lang niet altijd makkelijk ging (in een tijd zonder internetwinkels). Tot op de dag van vandaag stort Jim Thirwell zijn releases over de wereld uit onder vele aliassen en blijft hij voor mij één van de meest intrigerende persoonlijkheden in de muziekwereld.

© 2015 TTZL


Officiële website: Foetus/Jim Thirwell
Wikipedia EN: Foetus/Jim Thirlwell
YouTube: Wash It All Off