Het project Atom Infant Incubator van Beltrame en Dondo maakt op het album Copula (uit 1994) dark ambient van het experimentele soort. Vier jaar later verscheen er nog één album van het project: Quantum Leaps Lost Soundtracks.
De tracks op Copula (wat Latijn is voor verbinding, connectie - zie ook de afbeelding op de hoes) zijn genummerde segmenten en het album opent met Segment 0 - 1 dat direct de richting aangeeft. Het zou de soundtrack van een Italiaanse giallo film kunnen zijn. Een duistere, donkere en vooral dreigende atmosfeer waarbij je ieder moment het idee hebt dat er iets zou kunnen gebeuren. Ik vind het mooi en bloedstollend tegelijk.
In andere tracks zit soms iets van een ritme verstopt (Segment 2 - 3), soms is het ijl en bijna melodieus (Segment 4 - 5) en soms klinkt alsof je in de koude, ijle ruimte zweeft, zoals in de soundtrack van een science fiction film (Segment 9 - 10).
Dit is echter geen album om stukjes en beetjes van te luisteren, je moet het album ondergaan. Bij voorkeur in een donkere kamer op flink volume of in de ruststand met een koptelefoon.
Ik realiseer mij dat deze muziek niet iedereen zal aanspreken (sommigen vinden dit misschien niet eens 'muziek'), maar ik vind deze synthese van geluiden heerlijk geestverruimend (maar dan zonder schadelijke bijwerkingen zoals bij sommige geestverruimende middelen).
