De jaarwisseling is aanstaande en onvermijdelijk komt New Year's Day van U2 dan in mijn gedachten. Het nummer was de eerste single van War, hun derde album uit 1983, en betekende hun echte doorbraak. New Year's Day was niet alleen hun eerste Top 20 hit in de UK, maar ook in de rest van de wereld zette het U2 op de kaart. De 'heavy rotation' van de clip op MTV zal hier zeker mee te maken hebben gehad.
De single-versie van New Year's Day is al een krachtige track, maar het is toch vooral de langere versie van New Year's Day die op de 12"-versie van de single stond waarop het nummer tot volle wasdom komt. Het langere instrumentale middenstuk geeft het nummer iets extra's, met name de pompende baslijn van Adam Clayton, de krachtige slagen van Larry Mullen Jr. en de gitaar- en pianopartijen van The Edge maken het nummer zo sterk. Het nummer heeft eigenlijk alles wat U2 zo goed maakt in één nummer.
Het track begon als een liefdesliedje, maar onder invloed van de gebeurtenissen in Polen op dat moment (de opkomst van Solidarność) verwijst de tekst daarnaar. Bono zei hier zelf over:
"'New Years Day' is a love song. Subconsciously, I must have been thinking about Lech Walesa being interned and his wife not being allowed to see him. Then when we released the song, they announced that martial law would be lifted in Poland on New Year's Day."
In de tekst zit de volgende passage:
Under a blood red sky
A crowd has gathered in black and white
Arms entwined, the chosen few
en met name die eerste zin is klassiek geworden doordat deze als titel is gebruikt voor hun live-album en video uit 1983 waarop natuurlijk ook een versie van New Year's Day niet mag ontbreken.
De b-kant van de single bevat Treasure (Whatever Happened To Pete The Chop) en dat is een aardig nummer, maar niet meer dan dat. Op de 12" stonden ook nog mooie live-versies van Fire en I Threw A Brick Through The Window/A Day Without Me, opgenomen in Werchter (België) in 1982.
© 2018 TTZL
Wikipedia EN: U2
Wikipedia NL: U2
Alhoewel de jaarlijkse Record Store Day in april de laatste jaren steeds meer in het teken staat van heruitgaven op vinyl, verschijnt er zo af en toe ook nog wel een onverwacht nieuw pareltje.
Zo was er in 2013 ineens de single Brass Sabbath waarop de Nederlandse afrobeat band Jungle By Night (zie ook blog #233) samenwerkte met de Californische alternative hip hop producer en DJ The Gaslamp Killer.
Na een eerdere ontmoeting doken ze de studio in en namen twee verrassende covers op. Op de A-kant staat een cover van het Black Sabbath nummer Electric Funeral. Op de instrumentale versie van Jungle By Night en The Gaslamp Killer zijn de zware gitaren vervangen door fanatieke blazers en dat werkt wonderwel goed.
De B-kant is een nummer dat gebaseerd is op een sample die The Gaslamp Killer liet horen aan Jungle By Night. Pas later kwamen ze er achter dat het een sample was van een nummer van de Turkse zangeres Selda Bağcan (meestal kortweg Selda genoemd). Luister naar Aşkın Bir Ateş om een idee te krijgen van haar muziek en luister dan de eigenzinnige interpretatie van deze gelegenheidscombinatie in High Times. Na een minuut of vier lijkt het nummer over, maar komt er ineens nog een coda in de vorm van Ghost Town van The Specials. Ook deze flipzijde is zeer genietbaar.
Een leuk inkijkje bij de opnamen geeft de clip Gaslamp Killer and Jungle by Night collaborate in Amsterdam. Hopelijk volgen er meer van dit soort initiatieven tot verrassende samenwerkingen op komende Record Store Days.
"Vanaf het begin was ik van plan geheim te houden wie dit album heeft gemaakt. Ik wilde dat gewoon doen... het was misschien niet slim vanuit een commercieel oogpunt, maar het was leuk." aldus Arjen Anthony Lucassen over het album Strange Hobby dat werd uitgebracht in 1996 met "?" als uitvoerende artiest.
Lucassen was in de jaren tachtig gitarist bij de Nederlandse hardrock bands Bodine en Vengeance. Daarna wilde hij een soloproject lanceren en na heel wat afwijzingen door andere labels durfde het kleine Nederlandse Transmission Records het aan om Ayreon: The Final Experiment uit te brengen. Het muzikale project vermeldde geen uitvoerende artiest, maar al snel werd Ayreon (eerste een deel van de titel) geadopteerd als naam. Met Actual Fantasy (1996) en vooral het doorbraakalbum Into The Electric Castle (1998) zou Ayreon uitgroeien tot een gevestigde naam in de prog rock/metal scene.
Daarvoor echter bracht Lucassen in 1996 het album Strange Hobby uit, gevuld met covers van voornamelijk jaren zestig nummers die hem muzikaal gevormd hebben. Het knappe van dit album is dat hij de nummers met veel respect behandeld, maar er tegelijkertijd volledig eigen versies ervan maakt. Een paar voorbeelden:
Arnold Layne (Pink Floyd, origineel uit 1967)
De eerste tonen van de eerste track van het album laten meteen het grootste verschil horen tussen de originelen en de covers: een veel 'heavier sound'. De nummers krijgen een prog rock injectie met lekkere vette gitaren. Ook is de titel van het album afgeleid uit de songtekst van Arnold Layne.
Norwegian Wood (The Beatles, origineel uit 1965)
Ongelofelijk hoe een liefelijk liedje hier wordt getransformeerd in een heerlijk zware psychedelische rocker.
I Am A Rock (Simon & Garfunkel, origineel uit 1965)
Luister eerst eens naar het origineel en daarna naar de cover. Met name de manier waarop Lucassen het refrein heeft gedaan vind ik geweldig.
Er staan ook nummers op van iets minder bekende artiesten of waarvan de keuze misschien iets minder voor hand ligt, maar waarvan de covers ook goed gelukt zijn:
(Further Reflections) In The Room Of Percussion (Kaleidoscope, origineel uit 1967)
Bus Stop (The Hollies, origineel uit 1966)
Flowers In The Rain (The Move, origineel uit 1967)
Onder mijn favorieten op het album zitten onderstaande nummers waarvan ik het origineel al geweldig vind en Lucassen's covers lijken wel hun 'evil twin':
Sloop John B. (The Beach Boys, origineel uit 1966)
I Want You (Bob Dylan, origineel uit 1966)
Sunny Afternoon (The Kinks, origineel uit 1966)
Het album kwam in 1996 in een gelimiteerde oplage uit en was lange tijd niet meer verkrijgbaar. Gelukkig is er in 2016 een heruitgave verschenen (hier verkrijgbaar) met daarop vier bonus tracks (waaronder een originele track die een mooie jaren zestig pastiche is: Pretty Girls).
© 2018 TTZL
De release van hun debuutalbum Fresh Fruit For Rotting Vegetables (zie blog #117) volgden de Dead Kennedys niet direct op met hun tweede album Plastic Surgery Disasters, maar eerst verscheen de 12" In God We Trust, Inc.
Waar de focus op de albums toch vooral op de songs ligt is deze 12" toch vooral een ongepolijste explosie van woede en geluid.
De opener Religious Vomit is een één minuut durende aanklacht tegen alle religie (lees de teksten mee op hun website) waarvan het tempo en volume niet vaak meer door de groep geëvenaard zijn. Moral Majority begint een stuk rustiger met een kerkdienst-achtige opening, maar ook hier gaat daarna de gaskraan vol open terwijl de gelijknamige politieke organisatie die in de jaren 70 en 80 in de VS een christelijk-georiënteerde lobby voerde met de grond gelijk wordt gemaakt. De tracks Hyperactive Child, Kepone Factory en Dog Bite ronden kant A af.
De echte winnaars staan op kant B, die opent met het ook op single uitgebrachte Nazi Punks Fuck Off. Het is een klassieker geworden in het oeuvre van de groep en kwam ook op vele punk-verzamelalbums terecht. Het nummer gaat over de "nazi punks" die concerten kwamen verstoren door gevechten uit te lokken. De Dead Kennedys betogen dat ze met dat gedrag zichzelf alleen maar in de voet schieten en roepen op het eind van het nummer dan ook: "You’ll be the first to go / Unless you think…".
We've Got A Bigger Problem Now is een prachtige remake van hun eigen single California Über Alles en heeft de track nu een jazz/lounge-intro, een lager tempo en nieuwe teksten. Deze keer gaat het over de op dat moment nieuw aangetreden gouverneur van California, Ronald Reagan (die daarna nog vaker zou figureren in hun werk).
De 12" wordt afgesloten met een hilarische cover van Rawhide. Het origineel uit 1958 (van Frankie Laine) is natuurlijk een favoriet van rechts America en het is dan leuk om te horen hoe de Dead Kennedys er de draak mee steken.
Zoals gezegd is In God We Trust, Inc. is een heel erg ruwe diamant, maar als je de tijd neemt kun je veel mooie glinsteringen ontdekken.
© 2015 TTZL
De hernieuwde belangstelling voor hard rock en heavy metal begin jaren tachtig ging ook aan Nederland niet onopgemerkt voorbij. Onder invloed van de New Wave Of British Heavy Metal kwam in Nederland een soortgelijke beweging tot stand onder aanvoering van bands als Picture (zie #129), Vandenberg en Highway Chile. Maar er waren heel veel interessante bands zoals Vengeance, Turbo en de Nederlandstalige hard rock van Vandale.
In 1983 verscheen Storybook Heroes van Highway Chile en hierop werd direct aangetoond dat Nederlandse hard rock en heavy metal niet onder hoeft te doen voor Britse en Amerikaanse evenknieën.
Met opener Fever gaat het album direct goed van start: een lekker bas-intro, een direct meezingbaar refrein en gewoon een goede track. Maar er staan meer goede nummers op: Carol heeft een killer-riff en Jesse James is een lekkere stamper met fijne gitaarsolo's. Endless Trail tenslotte laat horen dat Highway Chile ook met een trager tempo goed uit de voeten kan.
Het label waar het album op uitkwam gaat al snel failliet, maar een geremixte versie van het album komt nog in hetzelfde jaar via een ander label weer op de markt. Het album wordt goed ontvangen, maar door problemen bij de opnamen van het tweede album stappen gitarist Ben Blaauw en drummer Ernst van Ee uit de band en beginnen een nieuwe band: Helloïse.
Op het debuutalbum van Helloïse zijn de nummers complexer dan bij Highway Chile en ook de productie is weer een stap vooruit. Ook meer dan dertig jaar later staan de nummers nog als een huis. De drie nummers die het album openen (Cosmogony, Broken Hearts en Run A Mile) laten daarbij horen dat Helloïse met alle soorten tempo's overweg kan.
For A Moment is wat mij betreft één van de mooiste nummers op het album. Het is erg afwisselend, heeft geweldig gitaarwerk en de zang is sterk. Een ander geweldig nummer is Hard Life. Alle elementen die een goede hard rock maken zitten hierin!
Ook Helloïse is helaas geen lang leven beschoren, na het tweede album Polarity uit 1986 blijft het lang stil rond de groep. Daarna verschenen er toch nog albums in 1998 en 2001 en in 2016 verscheen er ineens een Anthology box van zes CD's met daarop de vier albums en twee CD's met onder andere demo's en een remix van Polarity.
© 2018 TTZL
Officiële website/Facebook: Highway Chile / Helloïse
Muziekencyclopedie: Highway Chile / Helloïse
YouTube: Storybook Heroes [Highway Chile; album van gekoppelde videos]
YouTube: Cosmogony [Helloïse; album, CD heruitgave met bonus tracks]
YouTube: Fever [Highway Chile]
YouTube: Carol [Highway Chile]
YouTube: Jesse James [Highway Chile]
YouTube: Endless Trail [Highway Chile]
YouTube: Cosmogony [Helloïse]
YouTube: Broken Hearts [Helloïse]
YouTube: Run A Mile [Helloïse]
YouTube: For A Moment [Helloïse]
YouTube: Hard Life [Helloïse]
De jaarwisseling is aanstaande en onvermijdelijk komt New Year's Day van U2 dan in mijn gedachten. Het nummer was de eerste single van War, hun derde album uit 1983, en betekende hun echte doorbraak. New Year's Day was niet alleen hun eerste Top 20 hit in de UK, maar ook in de rest van de wereld zette het U2 op de kaart. De 'heavy rotation' van de clip op MTV zal hier zeker mee te maken hebben gehad.
