Zoeken in deze blog

zaterdag 25 februari 2017

#224: Uriah Heep - Look At Yourself (1971)

Uriah Heep is een band die in één adem genoemd zou moeten worden met Black Sabbath, Led Zeppelin en Deep Purple. In de vroege jaren zeventig vormden ze met die drie groepen de top van de rockpyramide, maar toch hebben ze niet dezelfde status bereikt. In Nederland hadden ze bijvoorbeeld slechts twee nummers in de Top 40: Easy Livin' (#5) en Return To Fantasy (#34).

In blog #156 heb ik de herkomst van de aparte bandnaam al eens uit de doeken gedaan, maar ook muzikaal is Uriah Heep een apart geval. Ze waren vanaf de start eclectischer dan de eerder genoemde bands en verwerkten vele muzikale invloeden. Vooral progrock is prominent aanwezig in hun hardrock.

Het derde album Look At Yourself zorgde voor de doorbraak van Uriah Heep. De opvallende hoes met een uitsnede met spiegelend materiaal zal daarbij geholpen hebben, maar het is natuurlijk vooral de muziek die er toe doet. 

Het album opent met het titelnummer. Al bij de intro blijkt dat Uriah Heep goed luisterde naar tijdgenoten (iets dat overigens toen niet ongewoon was). Het intro en de break van Look At Yourself hebben namelijk iets te veel weg van Deep Purple's Chasing Shadows (uit 1969) om toeval te zijn. Dat neemt niet weg dat Look At Yourself een geweldige fusie van heavy metal en progrock is met mooie vocale harmonieën en fantastische keyboardpartijen. Een klassieker in de Uriah Heep-catalogus.

Er staan meer echte heavy rocktracks op het album zoals Tears In My Eyes (met mooie 'vocal harmony break') en het prettig doordenderende Love Machine. Daarnaast heeft het album met I Wanna Be Free en Shadows Of Grief twee fijne nummers waarin allerlei invloeden zijn verwerkt. Uit laatstgenoemde track blijkt duidelijk dat het vroege werk van Pink Floyd niet onbekend was bij de leden van Uriah Heep. Als het op één na laatste nummer van het album biedt de prima ballad What Should Be Done een mooi tegenwicht aan al het geweld.

De grote blikvanger van het album is een meer dan tien minuten durend epos, vergelijkbaar met Led Zeppelin's Stairway To Heaven of Deep Purple's Child In Time. In de canon van Uriah Heep is July Morning één van de absolute hoogtepunten. De afwisseling van luide en rustige passages, fantastisch gitaar- en toetsenwerk en sterke zang maken dit tot een echte klassieker.

Remasters van de Uriah Heep albums zijn al midden jaren negentig uitgebracht. In 2003 werden de albums opnieuw geremastert en uitgebracht als deluxe editions met bonustracks. Helaas hebben deze CD's een nogal koele, scherpe en onaangename klank gekregen. 

Gelukkig is er in 2016 een nieuwe remaster-campagne gestart waar op de websites voor audiofielen wel lovend over wordt geschreven. De albums worden allemaal met een bonus-CD uitgebracht. Tot nu toe zijn de eerste twee albums heruitgebracht en in maart 2017 volgen hun drie bekendste albums: Look At Yourself, Demons And Wizards en The Magician's Birthday

Een beetje goed shoppen loont trouwens, want waar sommige webwinkels tot wel 23 euro voor de dubbel-CD's vragen kun je het eerste en tweede album bij dodax.nl voor rond de 13 euro bestellen.

© 2017 TTZL


Officiële website: Uriah Heep
Officiële discografie: Uriah Heep (maintained by Finnish fanclub!)

Wikipedia EN: Uriah Heep
Wikipedia NL: Uriah Heep

YouTube: Look At Yourself
YouTube: I Wanna Be Free
YouTube: July Morning
YouTube: Tears In My Eyes
YouTube: Shadows Of Grief
YouTube: What Should Be Done
YouTube: Love Machine

YouTube: Easy Livin' [van 'Demons And Wizards, 1972]
YouTube: Return To Fantasy [van 'Return To Fantasy', 1975]
YouTube: Chasing Shadows [Deep Purple]
YouTube: Stairway To Heaven [Led Zeppelin]
YouTube: Child In Time [Deep Purple]

zondag 19 februari 2017

#223: Bram Vermeulen En De Toekomst - Politiek (1980)

Met de verkiezingen voor de Tweede Kamer in het vooruitzicht (15 maart a.s.), zat ik te denken aan een blogonderwerp over de relatie tussen muziek en politiek. Natuurlijk zijn er zat protestsongs of politiek geëngageerde nummers, maar dat is niet wat ik zocht. 

Een nummer gemaakt door een politicus dan misschien? Het enige nummer dat ik kon bedenken dat (mede) gemaakt is door een politicus  (Den Uyl Is In Den Olie*) is ook al geen topper. Dan is deze politieke versie van Poen, Poen, Poen veel leuker.

Al zoekende kwam ik echter een mooi nummer tegen van de alweer bijna 17 geleden overleden Bram Vermeulen. Nadat hij successen had gekend in Neerlands Hoop In Bange Dagen (met Freek de Jonge) ging hij muziek maken met zijn eigen band, Bram Vermeulen En De Toekomst.

Van hun eerste, gelijknamige album uit 1980 komt het nummer Politiek. Een lekkere, typische Nederlandstalige jaren-80 popsong met hoekig ritme en een lekkere break na een minuut of twee. En het nummer mag dan inmiddels 37 jaar oud zijn, de tekst is nog steeds verbazend actueel:

Als ik niet kijk
Heb ik het niet gezien
Heb ik het niet gezien
Wist ik er niets van
Kunnen ze mij niets maken
Dus ik kijk niet

Politiek, politiek
Ik ben er niet, ik ken ze niet
Politiek, politiek
Ik kijk niet en ik zeg niets

Kijkend naar de verkiezingscampagnes van nu ben ik bang dat het nummer nog wel een tijdje actueel zal blijven.

Op de b-kant komt meer de poëtische kant van Bram Vermeulen naar voren in een nummer over geschriften in de openbare ruimte, oftewel Tekens Aan De Wand.

* uit dezelfde tijd zijn ook deze twee 'juweeltjes':
Kiele Kiele Koeweit
Wat Doen We Met Die Arabieren Hier


© 2017 TTZL


Officiële website: Bram Vermeulen
Wikipedia NL: Bram Vermeulen

YouTube: Politiek
YouTube: Tekens Aan De Wand

YouTube: Den Uyl Is In Den Olie [Vader Abraham en Boer Koekoek]
YouTube: Poen, Poen, Poen
YouTube: Kiele Kiele Koeweit [Farce Majeure Team]
YouTube: Wat Doen We Met Die Arabieren Hier [Vader Abraham]

zondag 12 februari 2017

#222: Vangelis - Delectus (2017)

Evangelos Odysseas Papathanassiou, beter bekend als Vangelis, wordt in maart a.s. 74 jaar. Blijkbaar vond hij het daarom tijd worden om zijn werk in geremasterde vorm opnieuw uit te geven.

Los van de remaster van de Blade Runner in 2007, startte de remaster-campagne met de heruitgave in 2013 van zijn zes albums voor de RCA en Arista labels.

De campagne werd deze maand vervolgd met het uitkomen van Delectus, een 13CD-box met boek, met de ondertitel 'The Polydor & Vertigo Recordings - 1973-1985'.

De box bevat 6 solo-albums*, 4 soundtracks* en 3 albums* met Yes-zanger Jon Anderson. Er zitten veel sterke albums bij met het werk zoals we dat van Vangelis kennen: We Were All Uprooted, Himalaya, Soil Festivities, Theme From Antarctica en natuurlijk Titles (Chariots Of Fire).

Maar er zitten ook wat afwijkende albums in de box. Zo zijn er bijvoorbeeld de albums met Jon Anderson. Die waren zeer succesvol, zowel artistiek als commercieel, en leverden zelfs hits als I Hear You Know and I'll Find My Way Home op. Het nummer State Of Independence was in de versie van Donna Summer zelfs een nummer 1 hit in de Nederlandse Top 40.

De echte buitenbeentjes zijn echter de solo-albums See You Later uit 1980 en Invisible Connections uit 1985. 

See You Later is Vangelis' protest tegen de richting die de mensheid aan het eind van de 20e eeuw uitgaat: een leven vol stress, spanning, conflict, agressie en absurditeit. Het resultaat is een melancholisch album met pop-invloeden en voor het eerst door Vangelis geschreven teksten die gezongen worden door onder andere Jon Anderson en Peter Marsh. Het album werd zeer verdeeld ontvangen door publiek en critici en tot op de dag verdeeld het de aanhang van Vangelis. Luister naar See You Later en oordeel zelf.

Invisible Connections is Vangelis' meest progressieve en experimentele album. Het is een verstild klankenlandschap dat naar zijn eigen zeggen verwijst naar de wetenschappelijke prestaties van de mens. Het album kwam opvallend genoeg uit op een label voor klassieke muziek, Deutsche Grammophon.
Ook hier geldt, luister naar Invisible Connections en oordeel zelf.


* Solo: Earth (1973), China (1979), See You Later (1980), Soil Festivities (1984), Mask (1985), Invisible Connections (1985)

* Soundtracks: L’Apocalypse Des Animaux (1973), Opera Sauvage (1979), 
Chariots of Fire (1981), Antarctica (1983)

* met Jon Anderson: Short Stories (1979), The Friends of Mister Cairo (1981), 
Private Collection (1983)


© 2017 TTZL


Officiële FacebooksiteVangelis
Fan websites: Elsewhere / V.Movements / V.History / V.Collector / Nemo Studios
Wikipedia EN: Vangelis
Wikipedia NL: Vangelis

YouTube: We Were All Uprooted [van 'Earth']
YouTube: Himalaya [van 'China']
YouTube: Soil Festivities [album]
YouTube: Theme From Antarctica [van 'Antarctica']
YouTube: Titles (Chariots Of Fire) [van 'Chariots Of Fire']
YouTube: I Hear You Know [van 'Short Stories']
YouTube: State Of Independence [van 'The Friends Of Mister Cairo']
YouTube: State Of Independence [versie van Donna Summer]
YouTube: I'll Find My Way Home [single, later op 'The Friends Of Mister Cairo']
YouTube: See You Later [album]
YouTube: Invisible Connections [album]

zaterdag 4 februari 2017

#221: John Wetton (1949-2017)

King Crimson, Roxy Music, Uriah Heep, UK, Wishbone Ash, Asia - de bands waar John Wetton deel van uitmaakte zijn bij het grote publiek veel bekender dan de man zelf. Voor progrock-liefhebbers is de bassist en zanger echter de zoveelste grote naam die die afgelopen tijd is overleden.

Na in een aantal kleine bandjes gespeeld te hebben was in 1971 de Britse jazzrock-band Mogul Thrash het eerste serieuze werk van John Wetton. Na de single Sleeping In The Kitchen en een een gelijknamige LP hield de band echter al weer op te bestaan. 

Hij speelde daarna korte tijd bij Gordon Haskell, Family en Larry Norman voor hij zich aansloot bij King CrimsonIn de drie jaar (1972-74) bij die band maakte hij drie hoog gewaardeerde platen: Larks' Tongues In Aspic, Starless And Bible Black en Red. Naast zijn revolutionaire basspel kleurt ook zijn geweldige stem nummers als Easy Money, The Great Deceiver en Starless.

Toen King Crimson (voor de eerste keer) werd ontbonden in 1974 ging Wetton op tournee met Roxy Music (hij is te horen op het live-album Viva! Roxy Music) en maakte hij twee albums met Uriah Heep: Return To Fantasy (1975) en High And Mighty. De titelsong van het eerste album haalde in Nederland de Top 40.

Na een mislukte een hereniging van King Crimson in 1977 formeerde Wetton het kwartet UK en hun eerste, gelijknamige album kreeg uitstekende kritieken. Nadat de halve band om diverse redenen was vertrokken werd het duo Wetton en Eddie Jobson aangevuld tot een trio door drummer Terry Bozzio en maakten ze een prima tweede album: Danger Money. Het album leverde zelfs een klein hitje op dat ieder jaar weer in de Top 2000 genoteerd staat: Rendezvous 6:02.

Nadat hij een korte periode bij Wishbone Ash heeft gespeeld (album: Number The Brave) gaat hij samenwerken met Steve Howe van Yes. Dit zal uitmonden in de oprichting van de band Asia die een commerciële variant van progrock speelt. Hiermee wordt aanzienlijk succes geboekt. De eerste paar albums verkopen goed en er wordt zelfs een mondiale hit gescoord met het nummer Heat Of The Moment.

In de jaren negentig maakt John Wetton geen deel meer uit van Asia en houdt hij zich bezig met solowerk en samenwerkingen. In 2006 vind er een reünie plaats van (het grootste deel van) de originele bezetting van Asia en tot aan zijn dood zal Wetton weer deel uitmaken van de band. 

De discografie van John Wetton leest als een geschiedenis van de (prog)rock. Of je nu kijkt de bands waar hij deel van uitmaakte, zijn solowerk of naar alle artiesten voor wie hij sessiewerk verrichtte, John Wetton's bijdrage aan de muziek is niet te overschatten. Opnieuw is een groot muzikant heengegaan.

© 2017 TTZL


Officiële Website: John Wetton
Wikipedia EN: John Wetton
Wikipedia NL: John Wetton

YouTube: Sleeping In The Kitchen [Mogul Thrash - track]
YouTube: Easy Money [King Crimson - track]
YouTube: The Great Deceiver [King Crimson - track]
YouTube: Starless [King Crimson - track]
YouTube: Viva! Roxy Music [Roxy Music - album]
YouTube: Return To Fantasy [Uriah Heep - track]
YouTube: Rendezvous 6:02 [UK - track]
YouTube: Heat Of The Moment [Asia - track] [clip]