Zoeken in deze blog

zondag 27 oktober 2013

#51: Klaus Schulze - Timewind (1975)

Het is te danken aan de muziekdocent op de middelbare school van mijn broer dat ik in 1975 of 1976 voor het eerst in aanraking kwam met de muziek van Klaus Schulze. Ik zal een jaar of tien geweest zijn toen mijn broer het album Timewind kocht omdat hij het gehoord had in de muziekles. En ik vond het natuurlijk meteen GEWELDIG..... Nou, nee. Ik vond dat er in de twee nummers van ieder ongeveer een half uur maar bitter weinig gebeurde, wat natuurlijk niet gek is voor een tienjarige wiens referentiekader tot dan toe voornamelijk TOPPOP was. En toch intrigeerde het album, want ik draaide het toch regelmatig en gaf mezelf zo de kans er aan te wennen. 

In de jaren zestig en begin jaren zeventig speelde Klaus Schulze bas, gitaar en/of drums in een aantal groepen waarvan de bekendste Tangerine Dream en Ash Ra Tempel zijn. In 1971 besloot hij zich op een solo-carrière te richten in de elektronische muziek en in 1972 bracht hij zijn eerste solo-album uit, Irrlicht. Het was de tijd waarin de elektronische muziek nog in de kinderschoenen stond. Op zijn eerste twee albums werkte hij nog met 'gewone' elektronische orgels waarvan hij het geluid bewerkte. Pas vanaf zijn derde album deden echte synthesizers hun intrede (synthesizers waren pas een paar jaar verkrijgbaar, met name door de uitvinder Robert Moog).

Klaus Schulze's vijfde album Timewind is ook nog met redelijk primitieve middelen opgenomen. Het is het laatste album uit zijn 'thuisstudio' (een mooie term voor een geluiddicht gemaakte oude kapperszaak in Berlijn). Door de beperkte opnamemogelijkheden is dit album nog 'live' opgenomen op twee sporen. Alle effecten moesten vooraf worden geprepareerd en klaargezet om tijdens de opname er live te worden ingemixt (als je de opnamen nu terughoort kun je je dat bijna niet voorstellen). Als het fout ging of als hij niet tevreden was dan moest de hele opname integraal over. Hierdoor bestaan er van die vroege stukken ook vaak meerdere versies. 

Kant A van het album heet Bayreuth Return en ontwikkelt zich zeer langzaam gedurende het halve uur dat de track duurt. In de eerste acht minuten rollen golven geluid rustig over elkaar heen tot aan een rustige climax in minuut negen. Daarna wisselen rustiger passages af met intensere delen tot aan de echte climax in minuut dertig. Vooral op de koptelefoon valt op hoe fout ik zat op tienjarige leeftijd. Er gebeurt namelijk ontzettend veel en dat kun je horen als je jezelf daarvoor de gelegenheid geeft.

Op kant B staat de track Wahnfried 1883 (beide titels zijn een verwijzing naar Klaus Schulze's grote held, Richard Wagner). Deze track is iets lyrischer en bombastischer van toon. Er zijn minder ritmische elementen aanwezig, maar qua sfeer absoluut passend bij kant A. 

Timewind neemt in het omvangrijke oeuvre* van Klaus Schulze een aparte plek in om een aantal redenen. Zo kreeg hij er in Frankrijk de Grand Prix du Disque van de L'Académie Charles Cros voor. De aandacht die dit genereerde sorteerde in hogere verkoopcijfers en daardoor kon hij zich betere apparatuur en een echte opnamestudio veroorloven. Daarnaast was Timewind in de Verenigde Staten lange tijd het enige verkrijgbare album van Klaus Schulze. Daardoor kreeg het album daar een soort mythische status. 

De afgelopen jaren zijn veel albums van Klaus Schulze heruitgegeven met bonustracks. Ook van Timewind verscheen zo'n editie met drie bonustracks op een tweede CD: Echoes Of Time [bonus track]Solar Wind [bonus track] en Windy Times [bonus track]. De eerste twee zijn andere takes van de track Bayreuth Return uit de opnamesessies voor Timewind. De derde track is een nummer uit 2000, gemaakt als een soort Timewind-remake.

* ca. 150 solo-albums, albums in box-sets en samenwerkingen met andere artiesten 

© 2013 TTZL


Officiële website: Klaus Schulze

Wikipedia EN: Klaus Schulze
Wikipedia NL: Klaus Schulze
Youtube: Bayreuth Return
Youtube: Wahnfried 1883
Youtube: Echoes Of Time [bonus track]
Youtube: Solar Wind [bonus track]
Youtube: Windy Times [bonus track]

zaterdag 19 oktober 2013

#50: Steve Reich - Different Trains / Electric Counterpoint (1989)

De Amerikaanse componist Steve Reich behoort sinds het midden van de jaren zestig met Philip Glass en Terry Riley tot de grondleggers van de minimal music

In 1987 (Electric Counterpoint) en 1988 (Different Trainsschreef hij twee werken die in 1989 werden uitgebracht in een vertolking door het Kronos Quartet (DT) en gitarist Pat Metheny (EC). 

Different Trains is een compositie voor strijkkwartet en op band opgenomen stemmen en treingeluiden. Het concept voor dit stuk komt uit Steve Reich's kindertijd. Zijn ouders waren gescheiden en zijn moeder woonde daarna in Los Angeles terwijl zijn vader in New York woonde. Daarom reisde hij met zijn gouvernante regelmatig per trein dwars door Amerika. 

Die periode laat hij weerklinken in het eerste deel, America - Before The War. Later realiseerde hij zich dat als hij als jood in Europa had gewoond in die tijd, dat hij dan in heel andere treinen had gezeten. Dit verklankt hij in Europe - During The War waarna After The War het geheel afsluit. Geen eenvoudig te verteren stuk, maar zeer indrukwekkend en de moeite waard.

In Electric Counterpoint speelt Pat Metheny elf sologitaarpartijen en twee basgitaarpartijen. Het geheel zorgt voor een mooi vol geluid terwijl de afzonderlijke gitaren toch van elkaar te onderscheiden blijven. Door de opbouw van de drie delen (1. Fast, 2. Slow3. Fast) en de mooi over elkaar heen tuimelende partijen heb je op een gegeven moment niet meer het idee dat je alleen maar gitaren hoort. Mooi stuk, maar het mist natuurlijk wel de emotionele impact die Different Trains heeft door het verhaal dat daarin vertelt wordt.



Different Trains/Electric Counterpoint is een absolute aanrader uit het oeuvre van Steve Reich.

© 2013 TTZL


Officiële website: Steve Reich

Wikipedia EN: Steve Reich
Wikipedia NL: Steve Reich
Youtube: Different Trains: America - Before The War (Kronos Quartet)
Youtube: Different Trains: Europe - During The War (Kronos Quartet)
Youtube: Different Trains: After The War (Kronos Quartet)
Youtube: Electric Counterpoint: 2. Slow (Pat Metheny)
Youtube: Electric Counterpoint: 3. Fast (Pat Metheny)


zaterdag 12 oktober 2013

#49: The Tubes - Remote Control (1979)

In de vroege jaren zeventig werden The Tubes bekend in de omgeving van San Francisco door hun buitenissige shows. De teksten stonden vanaf het begin vol met satire op de media, politiek en consumentisme. 

Dit leidde tot een contract bij A&M Records en hun debuutalbum The Tubes uit 1975 leverde direct de klassieker White Punks On Dope op. Het album werd goed ontvangen en kreeg aardig wat aandacht van publiek en pers.

Na twee verdere studioalbums en een dubbel live-album die de commerciële belofte van het debuutalbum niet konden waarmaken namen The Tubes Todd Rundgren in de arm als producer van het album Remote Control. Het zou artistiek een gouden greep blijken te zijn, want dit album wordt algemeen als hun beste beschouwd (al werd dat in 1979 niet direct zo ingeschat). Commercieel bracht het echter ook niet het gehoopte succes en de band werd vervolgens gedumpt door hun platenmaatschappij A&M Records.

Remote Control is een conceptalbum over televisieverslaving met de inmiddels bekende satirische teksten en een palet van muzikale stijlen: rock, pop, new-wave, punk, reggae en zelfs een ballad. 

De opener Turn Me On is een sterk power-pop nummer met new-wave-achtige synthesizerpartijen. In de tekst wordt de afhankelijkheid van de hoofdpersoon van zijn TV duidelijk. Dit thema wordt verder uitgediept in het daaropvolgende nummer TV Is King waarin met name de droomwereld die de TV creërt centraal staat. Zanger Fee Waybill wordt hier ondersteunt door zeer effectieve koortjes.

De verleidelijkheid van de TV is het onderwerp van Prime Time. Dit nummer is 
een prachtig duet tussen Fee Waybill en Re Styles en had zomaar een single hit kunnen zijn!

Kant 2 van de originele LP opent met Getoverture/No Mercy. Het eerste deel is een instrumentaal nummer dat rustig en gedragen begint, maar halverwege verandert in een furieuze, gejaagde explosie van geluid. Het tweede deel verhaalt over de boze buitenwereld die geen mededogen kent voor de ik-figuur waardoor hij zich weer terugtrekt in zijn eigen veilige wereldje (met zijn TV, natuurlijk). Het nummer kent een stuwend en stampend voortdenderent ritme en een heerlijke saxofoonsolo.

De ballad waar ik het eerder over had is Love's A Mystery (I Don't Understand). Het is zo'n nummer waar The Tubes er wel meer van gemaakt heeft. Een soort mengvorm van een pastiche en een parodie waarbij het uiteindelijke resultaat het geparodieerde ruimschoots verslaat. Luister ook maar eens naar het hilarische Don't Touch Me There van het tweede album Young & Rich dat wel heel erg doet denken aan de duetten zoals Phil Spector die fabriceerde met zijn Wall Of Sound stijl.

De afsluiter van het album is Telecide ('television suicide') waarin het de hoofdpersoon allemaal teveel wordt. Het nummer is muzikaal een soort samenvatting van het hele album omdat zo'n beetje alle gebruikte stijlen er in samenkomen. Aan het eind komen zelfs flarden van andere tracks op het album voorbij. 

Dit geweldige album van The Tubes is in april 2013 uitgekomen in een prachtig geremasterde versie met vier bonustracks. Die zijn afkomstig van het nooit uitgebrachte Suffer For Sound project dat de opvolger van Remote Control had moeten worden. Het werd echter afgewezen door A&M Records.

© 2013 TTZL


Officiële website: The Tubes

Wikipedia EN: The Tubes
Wikipedia NL: The Tubes
Youtube: Turn Me On
Youtube: TV Is King
Youtube: Prime Time
Youtube: Getoverture/No Mercy
Youtube: Love's A Mystery (I Don't Understand)
Youtube: Telecide 
Youtube: White Punks On Dope (van 'The Tubes' uit 1975)
Youtube: Don't Touch Me There (van 'Young & Rich' uit 1976)


zondag 6 oktober 2013

#48: Rickie Lee Jones - Rickie Lee Jones (1979)

In 1978 nam Lowell George (bekend van de groep Little Feat) het nummer Easy Money (van de toen nog onbekende Rickie Lee Jones) op voor zijn solo-album Thanks, I'll Eat It Here. Hij bracht het ook uit als single. Het zou het startpunt blijken te zijn voor de carrière van Rickie Lee Jones

Inmiddels al weer zo'n 35 jaar bezig, ging Rickie Lee Jones' entree in de muziekbiz niet onopgemerkt voorbij. Sterker nog, haar 'selftitled' debuutalbum is haar succesvolste plaat tot nog toe. Het leverde haar een Grammy Award op als 'Best New Artist'.

De muziek op het album kent vele invloeden (pop, rock, jazz, R&B [de oude!], blues en soul). Er staan twee soorten nummers op de LP: mid- en uptempo nummers en langzame, retrospectieve ballads. 

Van de snellere tracks is Chuck E.'s In Love ongetwijfeld het bekendst (het reikte tot nummer 12 in de Top 40), maar ook nummers als Young Blood, Easy Money en Weasel And The White Boys Cool kennen die heerlijke laid back benadering in de muziek met daaroverheen de heerlijk lijzige stem van Rickie Lee Jones. Het heeft soms wel wat weg van een vrouwelijke J.J. Cale (zie ook mijn blog van 4 augustus 2013).

Het meest uptempo nummer is Danny's All Star Joint waarin drums en piano de show stelen, een heerlijke kopersectie te horen is en Rickie Lee Jones heerlijk loopt te schmieren. 

De meest indrukwekkende nummers zijn wat mij betreft echter te vinden bij de langzamere stukken. Hierin gebruikt Rickie Lee Jones de mogelijkheden van haar stem ten volle. Het ene moment lief en verleidelijk, het andere moment fel en agressief. Ze fluistert, schreeuwt, kreunt en zingt hartverscheurend mooi. Luister naar Coolsville en je begrijpt wat ik bedoel.

Andere hoogtepunten zijn On Saturday Afternoons In 1963 en The Last Chance Texaco. Prachtige verstilde muziek, mooie verhalende teksten en die stem vormen een subliem geheel.

© 2013 TTZL


Officiële website: Rickie Lee Jones

Wikipedia EN: Rickie Lee Jones
Wikipedia NL: Rickie Lee Jones
Youtube: Chuck E.'s In Love
Youtube: Young Blood
Youtube: Easy Money
Youtube: Weasel And The White Boys Cool
Youtube: Danny's All Star Joint
Youtube: Coolsville
Youtube: On Saturday Afternoons In 1963
Youtube: The Last Chance Texaco
Youtube: Easy Money (Lowell George)