Dit leidde tot een contract bij A&M Records en hun debuutalbum The Tubes uit 1975 leverde direct de klassieker White Punks On Dope op. Het album werd goed ontvangen en kreeg aardig wat aandacht van publiek en pers.
Na twee verdere studioalbums en een dubbel live-album die de commerciële belofte van het debuutalbum niet konden waarmaken namen The Tubes Todd Rundgren in de arm als producer van het album Remote Control. Het zou artistiek een gouden greep blijken te zijn, want dit album wordt algemeen als hun beste beschouwd (al werd dat in 1979 niet direct zo ingeschat). Commercieel bracht het echter ook niet het gehoopte succes en de band werd vervolgens gedumpt door hun platenmaatschappij A&M Records.
Remote Control is een conceptalbum over televisieverslaving met de inmiddels bekende satirische teksten en een palet van muzikale stijlen: rock, pop, new-wave, punk, reggae en zelfs een ballad.
De opener Turn Me On is een sterk power-pop nummer met new-wave-achtige synthesizerpartijen. In de tekst wordt de afhankelijkheid van de hoofdpersoon van zijn TV duidelijk. Dit thema wordt verder uitgediept in het daaropvolgende nummer TV Is King waarin met name de droomwereld die de TV creërt centraal staat. Zanger Fee Waybill wordt hier ondersteunt door zeer effectieve koortjes.
De verleidelijkheid van de TV is het onderwerp van Prime Time. Dit nummer is
een prachtig duet tussen Fee Waybill en Re Styles en had zomaar een single hit kunnen zijn!
Kant 2 van de originele LP opent met Getoverture/No Mercy. Het eerste deel is een instrumentaal nummer dat rustig en gedragen begint, maar halverwege verandert in een furieuze, gejaagde explosie van geluid. Het tweede deel verhaalt over de boze buitenwereld die geen mededogen kent voor de ik-figuur waardoor hij zich weer terugtrekt in zijn eigen veilige wereldje (met zijn TV, natuurlijk). Het nummer kent een stuwend en stampend voortdenderent ritme en een heerlijke saxofoonsolo.
De ballad waar ik het eerder over had is Love's A Mystery (I Don't Understand). Het is zo'n nummer waar The Tubes er wel meer van gemaakt heeft. Een soort mengvorm van een pastiche en een parodie waarbij het uiteindelijke resultaat het geparodieerde ruimschoots verslaat. Luister ook maar eens naar het hilarische Don't Touch Me There van het tweede album Young & Rich dat wel heel erg doet denken aan de duetten zoals Phil Spector die fabriceerde met zijn Wall Of Sound stijl.
De afsluiter van het album is Telecide ('television suicide') waarin het de hoofdpersoon allemaal teveel wordt. Het nummer is muzikaal een soort samenvatting van het hele album omdat zo'n beetje alle gebruikte stijlen er in samenkomen. Aan het eind komen zelfs flarden van andere tracks op het album voorbij.
Dit geweldige album van The Tubes is in april 2013 uitgekomen in een prachtig geremasterde versie met vier bonustracks. Die zijn afkomstig van het nooit uitgebrachte Suffer For Sound project dat de opvolger van Remote Control had moeten worden. Het werd echter afgewezen door A&M Records.
© 2013 TTZL
Officiële website: The Tubes
Wikipedia EN: The Tubes
Wikipedia NL: The Tubes
Youtube: Turn Me On
Youtube: TV Is King
Youtube: Prime Time
Youtube: Getoverture/No Mercy
Youtube: Love's A Mystery (I Don't Understand)
Youtube: Telecide
Youtube: White Punks On Dope (van 'The Tubes' uit 1975)
Youtube: Don't Touch Me There (van 'Young & Rich' uit 1976)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten