Zoeken in deze blog

zondag 26 januari 2014

#64: Pink Floyd - A Saucerful Of Secrets (1968)

Voordat Pink Floyd in 1973 begon aan de inmiddels overbekende trits albums The Dark Side Of The Moon, Wish You Were Here, Animals en The Wall hadden ze al een zevental LP's gemaakt. 

Het tweede album, A Saucerful Of Secrets, is om twee redenen een interessante loot aan de Pink Floyd-boom. Ten eerste laat deze plaat de overgang horen van de vroege psychedelische popsongs (zoals ook te horen op het eerste album en diverse non-album singles) naar de meer experimentelere muziek waarmee Pink Floyd zo bekend is geworden. Daarnaast is dit het enige album waarop alle vijf leden van Pink Floyd te horen zijn. 

Syd Barrett was de drijvende kracht van de vroege Pink Floyd. Hij schreef bijna alle nummers op het debuutalbum en vroege singles als Arnold Layne en See Emily Play. Hij was een geniaal muzikant maar had ook psychische problemen. Zijn snel verslechterende mentale staat deed Roger Waters, Richard Wright en Nick Mason besluiten om tijdens de opnames van het tweede album David Gilmour bij de groep te halen. Uiteindelijk zou Syd Barrett maar op drie nummers meespelen.

Vier van de zeven nummers op het album trekken de lijn van psychedelische popsongs door: Remember A DayCorporal CleggSee-Saw en Jugband Blues (het laatste nummer is het enige door Syd Barrett geschreven nummer en op zijn verzoek speelt er een band van het Leger Des Heils op mee).

De andere drie nummers geven aan in welke richting het met de muziek van Pink Floyd zou gaan. Opener Let There Be More Light begint uptempo maar vertraagt na een ruime minuut abrupt om over te gaan in een slepend ritme met prominente rollen voor de toetsen van Richard Wright en een gitaar met veel echo van David Gilmour.

Het titelnummer A Saucerful Of Secrets is een uit vier delen bestaande, twaalf minuten durende muzikale LSD-trip. Experimentele prog-rock avant la lettre!

Prijsnummer van het album is voor mij Set The Controls For The Heart Of The Sun. Het is het enige nummer op het album waar alle vijf leden op meespelen. Het nummer heeft een relaxte sfeer en kent een intrigerend drumpatroon van Nick Mason. Gezien de titel hoeft het niet te verbazen dat de instrumentatie science fiction-achtig aandoet. De zachte, ingehouden vocalen van Roger Waters passen er perfect bij. Het enige minpunt van het nummer is dat het maar vijf minuten duurt, maar dat wordt goedgemaakt door uitgebreide live-uitvoeringen op Ummagumma en Live at Pompeii.

A Saucerful Of Secrets hoort niet bij de beste vijf albums van Pink Floyd, maar is daarom niet minder interessant. In 2011 zijn van alle Pink Floyd-albums prachtige remasters verschenen in diverse edities.


© 2014 TTZL


Officiële website: Pink Floyd
Wikipedia EN: Pink Floyd
Wikipedia NL: Pink Floyd
Youtube: Remember A Day
Youtube: Corporal Clegg
Youtube: See-Saw
Youtube: Jugband Blues
Youtube: Arnold Layne
Youtube: See Emily Play

zondag 19 januari 2014

#63: Public Image Ltd. - Metal Box (1979)

Vrijwel direct na het einde van de Sex Pistols in januari 1978 begint John Lydon (die vanaf dat moment het pseudoniem 'Johnny Rotten' niet meer gebruikt) zich te richten op het formeren van een nieuwe groep. Die nieuwe band zal Public Image Limited (meestal Public Image Ltd of PiL genoemd) gaan heten en brengt al in oktober 1978 zijn eerste single uit, gevolgd door een album in december.

Dat eerste album ('Public Image - First Issue') is verrassend goed, bevat zowel nummers die naar zijn Sex Pistols-verleden verwijzen als nummers die een nieuwe koers aanduiden en is het startschot gebleken voor de post-punk stroming (kunstzinnig en experimenteel).

Als het eerste album een donderslag bij heldere hemel was, dan was het tweede album Metal Box een komeetinslag. 

Dat begon al met de verpakking: drie 12 inch platen op 45-toeren in een 16mm filmblik (foto 1 en 2, in 2009 als CD-replica uitgegeven: foto 3). Later verscheen het album in een reguliere LP en CD versie onder de titel Second Edition.

Veel nummers hebben een traag tempo en het album heeft een ongewoon klankbeeld. Vrijwel alleen lage tonen in de baslijnen met reggae-invloeden die ook nog eens vooraan in de mix staan en een hard, scherp gitaargeluid door het gebruik van een Veleno-gitaar (die geheel van aluminium is). Middentonen zijn vrijwel afwezig en dat geeft een vervreemdend effect. De strakke drums en de scherpe, krachtige vocalen van John Lydon maken het geheel áf.

Het allereerste nummer is AlbatrossHet tien minuten durende nummer is in één take opgenomen als een soort jam-sessie en gaf meteen aan dat muzikaal de link met het Sex Pistols-verleden was doorgesneden en ook tekstueel lijkt hij er me af te rekenen:

Slow motion, slow motion
Getting rid of the albatross
Sowing the seeds of discontent
I know you very well, you are unbearable
I've seen you up far too close
Getting rid of the albatross

Nummers als Poptones, Graveyard en The Suit kennen eenzelfde soort loomheid en kruipen na een paar draaibeurten onder je huid (er zijn weinig platen in mijn collectie die ik vaker heb gedraaid).

Daar tegenover staan een aantal energiekere nummers als Memories, Careering, No Birds Do Sing en Bad Baby. Ondanks dat in deze nummers het tempo hoger ligt, blijft de sfeer hetzelfde waardoor het album als één geheel klinkt. 

Het beste beluister je dan ook Metal Box in zijn geheel, waarbij een waarschuwing op zijn plaats is. Vanwege het aparte klankspectrum wordt de muziek ernstig onrecht aangedaan in gecomprimeerde vorm (Youtube, MP3, etc.). Met name het magnifieke basgeluid is pas echt in volle glorie te horen op de (geremasterde) vinyl of CD uitgaven die in de gelimiteerde filmblik-uitgave Metal Box heet, maar als reguliere CD te verkrijgen is onder de titel Second Edition (en net als alle andere in 2011 geremasterde Public Image Ltd. albums is die voor een spotprijs te koop).

Het Amerikaanse magazine Rolling Stone heeft Metal Box in 2003 opgenomen in hun 500 Greatest Albums Of All Time lijst.

© 2014 TTZL


Officiële website: Public Image Ltd
Wikipedia EN: Public Image Ltd
Wikipedia NL: Public Image Ltd
Youtube: Metal Box (full album)
Youtube: Albatross
Youtube: Poptones
Youtube: Graveyard
Youtube: The Suit
Youtube: Memories
Youtube: Careering
Youtube: No Birds Do Sing
Youtube: Bad Baby

zondag 12 januari 2014

#62: Sex Pistols - Never Mind The Bollocks, Here's The Sex Pistols (1977)

Midden jaren zeventig onstond punk rock als reactie op de bombast en grandeur van de muziek in de vroege jaren zeventig. De punk beweging had met name in de UK naast de muzikale kant ook een sterke sociaal-politieke lading. 

Ramones, Television, en Dead Kennedys werden grote namen in de US. In de UK waren The Damned, The Clash koplopers samen met de meest beruchte band: Sex Pistols.

De maatschappelijke onrust die punk teweeg bracht en de in de pers breed uitgemeten uitspattingen van de bandleden hebben er voor gezorgd dat Sex Pistols bekend/berucht is bij velen, maar dat de muziek helaas naar de achtergrond is gedrongen. En dat is jammer, want het enige studio-album dat ze ooit maakten, Never Mind The Bollocks, Here's The Sex Pistols, is een klassieker in de ware zin des woords wiens invloed niet kan worden onderschat.

Het album opent geweldig met Holidays In The Sun. Over een stampend ritme en een krachtige gitaar-riff spuit zanger Johnny Rotten (John Lydon) zijn teksten over goedkope zon-vakanties in foute landen gecombineerd met de ervaringen van een bezoek aan Berlijn. 

Het album is bijna in zijn geheel gespeeld door drummer Paul Cook en gitarist Steve Jones, die op twee na ook alle baspartijen voor zijn rekening heeft genomen. De originele bassist Glen Matlock en zijn vervanger Sid Vicious hebben allebei slechts één nummer ingespeeld, respectievelijk Anarchy In The U.K. en Bodies. Niet bepaald de minste nummers...

De bekendste song van het album is waarschijnlijk God Save The Queen vanwege de controverse rond dit nummer. Maar daarnaast is een heerlijk nummer met weer een pakkende gitaar-riff van Steve Jones

Een ander juweeltje is de sneer naar de platenmaatschappij die ze liet vallen: EMI. Daarnaast zijn er twee nummers die goed laten horen waartoe de Sex Pistols muzikaal in staat waren. Pretty Vacant begint met een monumentale riff, waarna de drums invallen en de tekst de onverschilligheid en apathie van de jongeren t.o.v. 'het establishment' beschrijft.

Het muzikaal meest complexe nummer is Submission. Het tempo ligt ook lager dan bij de andere tracks en het stond in het begin ook niet op het album. Het werd bij de meeste exemplaren meegeleverd als een aan één kant bespeelbare single. Pas nadat de Franse platenmaatschappij het nummer aan het album toevoegde werd het een integraal onderdeel van de plaat.

Dit album mag eigenlijk in geen enkele platenkast van een rockliefhebber ontbreken en ook de Classic Album aflevering over dit album is zeer de moeite waard. In 2012 is er een geremasterde '35th Anniversary Edition' verschenen in een flink aantal verschillende formaten. Er is dus geen excuus meer om het album niet te bezitten...

© 2014 TTZL


Officiële website: Sex Pistols

Fan website: Sex Pistols
Wikipedia EN: Sex Pistols
Wikipedia NL: Sex Pistols
Youtube: Holidays In The Sun
Youtube: Anarchy In The U.K.
Youtube: Bodies
Youtube: God Save The Queen
Youtube: EMI
Youtube: Pretty Vacant
Youtube: Submission
Youtube: Never Mind The Bollocks, Here's The Sex Pistols (full album)

zondag 5 januari 2014

#61: KISS - Music From "The Elder" (1981)

Het beeld dat opdoemt bij het horen van de naam KISS is dat van vuurwerk, make-up, buitenissige kostuums, machogedrag en dito teksten en de a-typische hit met disco-invloeden I Was Made For Loving You

En dat is jammer, want zeker de eerste acht albums (zes studio en twee live) zijn ook zonder al die opsmuk zeer de moeite waard.

Na die albums waren alle hoeken van het 'the hardest band in the world'-universum wel zo'n beetje verkend en bezon KISS zich op een nieuwe koers. Eerst brachten de leden allemaal een solo-album uit en daarna volgden twee albums die, op zijn zachtst gezegd, door de bestaande fans niet erg gewaardeerd werden. Teveel non-rock invloeden (pop, disco, softe ballads) en alhoewel de albums nog wel goed verkochten begon de populariteit van de band toch af te nemen. Om dat tij te keren wilden ze terug naar hun rock-roots. 

Tijdens het schrijven van nieuwe nummers hadden ze echter het idee dat ze oude nummers aan het herschrijven waren en ontstond het idee om in plaats daarvan een concept-album album te maken, gebaseerd op een verhaal van bassist Gene Simmons. Hij en gitarist Paul Stanley waren enthousiast over het idee, gitarist Ace Frehley en drummer Peter Criss echter niet. Toch werd het idee doorgezet met behulp van de oude getrouwe producer Bob Ezrin.

Het album werd een gigantische commerciële flop. Het bracht KISS zelfs aan de rand van de financiële afgrond. Het album werd door fans en critici zeer slecht ontvangen en is voor velen nog steeds het minst geliefde album. 

Dat komt waarschijnlijk doordat het zo afwijkt van wat men tot dan toe van KISS gewend was. Het verhaal en de teksten zijn nogal pretentieus en de muziek staat bol van allerlei invloeden die niet met KISS werden geassocieerd. 

De opener Fanfare is een orkestraal symfonisch werkje met gregoriaans gezang! Het album wordt met iets soortgelijks afgesloten. Daartussen zitten symfonische pop en powerballad tracks als Just A Boy, Odyssey en A World Without Heroes

De weerzin van de fans bij het horen van dat soort tracks vertroebelde het zicht op de andere tracks op het album die meer in het verlengde van het oude KISS-werk liggen. Er zitten een paar uitstekende rocksongs onder zoals Only You, Dark Light, The Oath en Mr. Blackwell.

Zelf heb ik vanaf het begin van dit album gehouden. Niet omdat het nou zo vreselijk goed is, maar misschien meer omdat het zo anders en gedurfd is. Het album is wel beter dan vanaf het begin werd beweerd. Je ziet ook dat op KISS fan forums in retrospect meer waardering is gekomen voor het album. Het is hoe dan ook een opmerkelijk hoofdstuk in het KISS-verhaal.

© 2014 TTZL


Officiële website: KISS

Fan website: KISS
Wikipedia EN: KISS
Wikipedia NL: KISS
Youtube: Fanfare
Youtube: Just A Boy
Youtube: Odyssey
Youtube: A World Without Heroes
Youtube: Only You
Youtube: Dark Light
Youtube: The Oath
Youtube: Mr. Blackwell
Youtube: Music From "The Elder" (full album)
Youtube: I Was Made For Loving You (van 'Dynasty' uit 1979)