#589: Jeroen van Koningsbrugge/Zeus/De Lama's/Jurk/The Passion/Engine Room (2005~)

Acteur, presentator, cabaretier & zanger. Dat staat op Facebook van Jeroen van Koningsbrugge. Dat is al een behoorlijke veelzijdigheid, maar je kunt er ook nog producent, regisseur en schrijver (zowel voor film en tv als kinderboeken) aan toevoegen. En misschien vergeet ik dan nog wel wat, maar in dit blog ga ik mij focussen op zijn muziek.

Daarin is hij al net zo veelzijdig als met met film- (Loft, De Surprise, Riphagen) en tv-werk (Draadstaal, Smeris, Ik Hou Van Holland, Kamp Van Koningsbrugge).

In 2003 start Jeroen's muziekcarrière met de band Zeus. Samen met Roy (gitaar) en Paul (drums) Jansen en Bob Gerritsen (bas) brengt hij in 2005 het album Bad Signs uit. De muziek is zware stoner rock en zal menigeen doen verbazen die Jeroen alleen van tv kent. Luister naar Bad Signs of My Demons (met in de clip naast Jeroen ook Halina Reijn) en wordt weggeblazen door de ruwe vocale en muzikale kracht. 

Op het tweede album 07 (uit 2007) is de kwaliteit van de nummers alleen maar toegenomen, net als de kwaliteit van de productie (luister bijvoorbeeld eens naar Carousel of Man On Fire). Daarna zijn er helaas geen albums meer verschenen. Ze maakten alleen nog de tune voor Smeris en de single Everything in 2017.

Ook in 2007 breekt hij door naar het grote publiek als hij wordt toegevoegd aan het team van De Lama's (daarmee brengt hij de single Lekker Gewoon uit). Bij hun terugkeer in 2017 doen ze dat nog eens dunnetjes over met We Zijn Weer Terug (Lekker Gewoon).

Samen met Dennis van de Ven (wiens naam hij leende voor de Citroën reclames) maakt hij tv-programma's als Draadstaal en Smeris, maar vormt hij ook sinds 2010 het cabaret- en muziekduo Jurk!. 

Hun eerste single Zou Zo Graag werd direct een dikke hit en op het album Avondjurk staan nog veel meer prachtige Nederpopsongs, zoals bijvoorbeeld Niemand (versie 1), waarvoor twee verschillende versies van de videoclip werden gemaakt (versie 2 kent een andere afloop). 

Gebaseerd op het album kwam er ook de theatervoorstelling Avondjurk en in 2014 volgde het tweede album Glitterjurk met daarop onder meer het krachtige Vrij en het mooie Huil Nou.

Dat Van Koningsbrugge in 2013 ook te horen is op het Koningslied vergeten we gemakshalve even, want in 2015 komt misschien wel zijn muzikale hoogtepunt. In het tv-programma The Passion speelt hij de rol van Judas en maakt diepe indruk met zijn vertolking van Wit Licht. Het origineel van Marco Borsato steekt hierbij wat bleekjes af. Misschien nog indrukwekkender is dat Jeroen het kunststukje gezeten aan de talkshowtafel van RTL Late Night even herhaalt.

In 2016 speelt Van Koningsbrugge de hoofdrol in de film (en tv-serie) Riphagen over de Amsterdamse crimineel Dries Riphagen die in de Tweede Wereldoorlog met de Duitse bezetter samenwerkt. Samen met opnieuw Roy & Paul Jansen maakt hij als de gelegenheidsformatie Engine Room ook de titelsong If I Would Die Tonight.

In hetzelfde jaar maakt hij ook zijn eerste (en tot nu toe enige) solo-album Songs Of Life. Het tv-programma Jeroen In Californië, Songs Of Life volgt de totstandkoming van het album waarop hij samenwerkt met collega-muzikanten als Typhoon, Gers Pardoel en vooral Arno Krabman. Het bevat vooral pop, gelardeerd met andere invloeden en levert mooie tracks op als Bulletproof en The Whiskey Ain't Workin'.

Dat Van Koningsbrugge de hardere muziek nog een warm hart toedraagt blijkt wel uit de tour die hij in 2023 doet met een Pearl Jam tribute programma. Het doet verlangen naar een solo- of band-album waarop hij die machtige strot weer gebruikt om ons te trakteren op de vocale storm die we kennen van de Zeus albums.

© 2024 TTZL

Officiële website: Jeroen van Koningsbrugge

Facebook pagina: Jeroen van Koningsbrugge
Wikipedia NL: Jeroen van Koningsbrugge

Spotify: Zeus - Bad Signs [album]

Spotify: Zeus - 07 [album]

Spotify: Jurk! - Avondjurk [album]

Spotify: Jurk! - Glitterjurk [album]

YouTube: Bad Signs

YouTube: My Demons [video]

YouTube: Carousel

YouTube: Man On Fire

YouTube: Smeris

YouTube: Everything

YouTube: Lekker Gewoon

YouTube: We Zijn Weer Terug (Lekker Gewoon)

YouTube: Zou Zo Graag

YouTube: Niemand (video versie 1)

YouTube: Niemand (video versie 2)

YouTube: Vrij

YouTube: Huil Nou

YouTube: Koningslied [video]

YouTube: Wit Licht [video The Passion]

YouTube: Wit Licht [Marco Borsato]

YouTube: Wit Licht [video RTL Late Night]

YouTube: If I Would Die Tonight

YouTube: Bulletproof

YouTube: The Whiskey Ain't Workin'

#588: Chicory Tip - Survivor (1975)

Bij het selecteren van een blogonderwerp kwam ik een single tegen van Chicory Tip. Dat is een Engelse band die in 1967 werd opgericht en in 1975 weer uiteenviel. De band heette eerst The Sonics voordat ze de aparte groepsnaam aannamen die naar de plant cichorium intybus verwijst (ook bekend als wilde cichorei of wegenwachter; 'chicory' in het Engels).

De band maakte in 1970 en 1971 een handvol singles die flopten voordat ze in 1972 met Son Of My Father kwamen (zie ook blog #553). Dat werd een grote hit en reikte tot de nummer één positie in de UK en België en in Nederland tot nummer vier in de Top 40. Het is denk ik een nummer dat veel mensen zullen herkennen zonder dat de groepsnaam direct een belletje doet rinkelen.

Het bleef bij dit ene succes, want de daaropvolgende singles What's Your Name  (1972) en Good Grief Christina (1973) deden het veel minder goed. In Nederland bereikten ze respectievelijk de 28e en 31e plaats.

In 1975 was ik tien jaar oud (en bezat waarschijnlijk net zoveel singles) en zeer waarschijnlijk was ik wel bekend met Son Of My Father. Dat zal dan ook wel de reden zijn geweest dat ik de single Survivor uit zijn lijden in de uitverkoopbak heb verlost. Het nummer was in de Tipparade blijven steken, maar ging thuis natuurlijk in heavy rotation met zo weinig keuze. In mijn herinnering was het een lekker nummer.

Na herbeluistering moet ik mijn mening echter bijstellen. De stijl is archetypisch midden jaren zeventig en past naadloos in een rijtje met bands als The Rubettes, Bay City Rollers, Sailor, Racey en Showaddywaddy. Vederlichte pop, opgeleukt met snufjes rock en rock 'n' roll.

De tekst gaat over een 'overlever':

I was born a motherless child

I was born right in December

And the only thing I remember

Was growing up all alone

Without love or friends to help me

The odds were high against me

But I kept on fighting

And I made it on my own

'Cause I'm a survivor, survivor, survivor

No, no, no-one puts me down

I'm a survivor, survivor, survivor

No, no, no 

Het zou de tekst voor een brute heavy metal track kunnen zijn, maar het grappige is dat als je er de niets-aan-de-hand muziek bij hoort, in combinatie met de vrolijke manier van zingen, dan geloof je er helemaal niets meer van! Survivor was de laatste single die verscheen voordat de band ermee stopte.

Op de andere kant van de single staat Move On en met zijn sixties beat gevoel is dit het leukste nummer de hier genoemde tracks. Ondanks dat het alleen maar als b-kantje op twee singles is verschenen komt het nummer ook terug op de vele Greatest Hits albums die zijn verschenen van de band. Logisch, met zo weinig echte (grote) hits komt zo'n beetje ieder nummer van de band in aanmerking om te worden opgenomen op zo'n album. Het is natuurlijk ook lastig verzamelen bij een band die maar één album gemaakt en klein aantal singles (die niet op dat album staan) heeft gemaakt.

De band werd door een paar originele leden in 1996 weer tot leven gewekt en men treed ook nu nog steeds op. Voor mij is de eindconclusie dat het een leuke jeugdherinnering is en dat het daar ook vooral bij moet blijven.

© 2024 TTZL

Officiële website: Chicory Tip

Fan website: Chicory Tip
Wikipedia EN: Chicory Tip
Wikipedia NL: Chicory Tip

YouTube: Son Of My Father [video]

YouTube: What's Your Name

YouTube: Good Grief Christina

YouTube: Survivor

YouTube: Move On

Spotify: Son Of My Father

Spotify: What's Your Name

Spotify: Good Grief Christina

Spotify: Survivor

Spotify: Move On

#587: discovered by Gruppo Sportivo - Topless 16 (2004)

Ooit gehoord van bands als Rock-A-Tronics, The And, The Nearly Did, White Bastard Sugar of Jerry O. & The Monomen? Nee? Hun nummers staan allemaal op het verzamelalbum Topless 16. 

Gruppo Sportivo-voorman Hans Vandenburg ontdekte als schooljongetje (dat moet ergens begin jaren vijftig geweest zijn) de hoes van dit album bij een platenzaakje, maar helaas was het vinyl onvindbaar. Hij mocht de hoes gratis meenemen en zocht lang naar de plaat, maar heeft deze helaas niet kunnen vinden. En toen heeft Hans met Gruppo Sportivo, op basis van
de groepsnamen, titels en hoesteksten, nummers geschreven en opgenomen die laten horen hoe zij denken dat de originelen geklonken kunnen hebben. Vandaar ook dat de grote gele sticker met 'discover by Gruppo Sportivo' op de hoes is geplakt.

Althans, dat is het verhaal op de binnenhoes. Onzin natuurlijk, maar een leuk gegeven dat met passie is uitgewerkt. Aan ieder detail is aandacht besteed. De artiestennamen, de songtitels, de biografieën aan de binnenzijde van de klaphoes, ze zijn allemaal even inventief als hilarisch. En ze getuigen van een diepgravende kennis en liefde voor de popmuziek:

Rock-A-Tronics - Superman Is Back!
Earth The X Planet - In The Land Of Milk & Honey
Red, Rose & Mary - 1 + 1 = 2
The B Lobsters - Cool Label
Don't Trust Machines - Come And See Me
The And - I Worry Every Day
Côte D'Azur - Une Peu Dommage
The Twiki's - BdBdBd
Earl Budweiser - Everybody Happy
Jay Jay Jr. - Your Words Are Free
The Nearly Did - My Uncle Ben's Picture Book
White Bastard Sugar - Ray Of Light
Big Deal - Told You So
Jerry O. & The Monomen - Non Stop Girl
The Kookles - Glad We Missed It
Magnetron - Born On My Birthday

Er zitten geen zwakke broeders tussen de nummers, maar ik wil er toch een paar uitlichten. Zo heeft opener Superman Is Back! heeft hele lekkere hooks en een sterk refrein. Cool Label kent dan weer een heerlijk intro, mooie break en sterke zang van Lies Schilp en Inge Bonthond. Het nummer gaat over een fan die geen aandacht krijgt van haar idool en dat dreigt slecht af te lopen (de tekstregel "It's a cool label signing you" vind ik geweldig, daar zit zoveel in!). 

Ook leuk is de Steppenwolf-referentie in I Worry Every Day: "I wasn't born to be wild now baby, I worry every day" (een prototypische tekstgrap voor Vandenburg, zie ook blog #152). Direct daarna volgt Un Peu Dommage en zelfs met mijn beperkte kennis van de Franse taal is dit goed te volgen. 

De reeks sterke nummers vervolgt direct daarop met BdBdBd. De titel en de groepsnaam van het 'origineel' (The Twiki's) verwijzen natuurlijk naar de avonturen van Buck Rogers (de robot in de TV-serie heet Twiki). Jammer genoeg is dit wel een foutje in de chronologie. De strip verscheen namelijk sinds 1929 (en daar kon dus naar verwezen worden op een verzamelalbum uit de jaren vijftig), maar het karakter Twiki verscheen pas in de TV-series van 1979-1981. Maar ach, een kniesoor die daarop let.

Leuk is ook Everybody Happy waarin de draak wordt gestoken met rock clichés en het nummer bevat de mooie regels "I do my best to avoid it, I bought some albums of The Fall, Tried to make up original lines, Which didn't help at all". Tenslotte verdient Ray Of Light het om in het zonnetje gezet te worden, want deze perfecte popsong had gewoon een grote hit moeten zijn. Eén van de beste nummers ooit van Gruppo Sportivo, als je het mij vraagt. 

Topless 16 is een sterk Gruppo Sportivo album waar een leuk verhaal omheen gebouwd is. Zoals altijd verdient het aanbeveling om goed naar te teksten te luisteren, want dat verhoogt de amusementswaarde aanzienlijk!

© 2024 TTZL

Officiële website: Gruppo Sportivo
Wikipedia EN: Gruppo Sportivo
Wikipedia NL: Gruppo Sportivo

YouTube: Topless 16 [album]
Spotify: Topless 16 [album]

YouTube: Superman Is Back!
YouTube: Cool Label
YouTube: I Worry Every Day
YouTube: Un Peu Dommage
YouTube: BdBdBd
YouTube: Everybody Happy
YouTube: Ray Of Light

#586: [Produced by Roger Payne] - Songs Of The Humpback Whale (1970)

Weinig albums hebben zoveel invloed gehad als Songs Of The Humpback Whale uit 1970. Het werd niet alleen de meest verkochte plaat met natuuropnamen, maar was ook heel belangrijk voor de totstandkoming van het eerste voorstel voor een moratorium op de walvisjacht in 1972 (U.N. Conference on the Human Environment, Stockholm).

Dat voorstel werd niet aangenomen, maar leidde uiteindelijk wel tot een wereldwijd moratorium op commerciële walvisjacht in 1982 (ingaand per 1985/86).

De ontstaansgeschiedenis van het album start als Roger Payne, actief in de bioakoestiek, attent gemaakt wordt op opnamen die Frank Watlington had gemaakt. Dat was een technicus bij de Amerikaanse marine die voor de kust van Bermuda opnamen maakte met onderwatermicrofoons. Die opnamen waren bedoeld om Russische onderzeeërs te detecteren, maar hij ving ook "angstaanjagende, kreunende en jammerende geluiden" op. Die geluiden bleken gemaakt te worden door walvissen.

Payne vroeg om de opnamen en hoorde dat de liederen van de walvissen soms wel dertig minuten lang waren. Ook ontdekte hij ritmische melodieën en thematische patronen in de liederen, vergelijkbaar met complexe muziekstukken die door mensen worden gemaakt.

Daaropvolgend onderzoek door Payne en zijn vrouw Katy legde bloot dat alle mannelijke walvissen in een bepaalde oceaan hetzelfde lied zingen en dat die liederen subtiel veranderen van jaar tot jaar. Ook viel op dat sommige gedeelten 'rijmen', met sleutelgeluiden die na intervallen terugkeren. 

In 1970 bracht Payne het album Songs Of The Humpback Whale uit en dat werd een groot succes. Op kant A horen we achtereenvolgens een Solo Whale (en kort Slowed-Down Solo Whale), Tower Whales en Distant Whale. Het mooiste staat op kant B, Three Whale Trip, met interactie tussen de walvissen.

Zoals eerder aangehaald zijn niet de verkoopcijfers van dit het album het belangrijkste. Het gaat vooral om de bewustwording waartoe het heeft geleid. Dat deze dieren in staat zijn tot dit soort complexe gezangen en dat het uitsterven ervan rampzalig zou zijn. Op het moment van verschijnen van het album werden nog 100.000 walvissen per jaar gedood. Twaalf jaar later kwam er dus een wereldwijd moratorium. Payne overleed vorig jaar op 88-jarige leeftijd in de wetenschap dat zijn album in 2010 was opgenomen in de National Recording Registry van de VS als een van de belangrijkste opnames die "cultureel, historisch of esthetisch belangrijk zijn en/of het leven in de Verenigde Staten informeren of weerspiegelen".

De opnamen zijn ook door anderen gebruikt. Zo zijn de walvissen bijvoorbeeld te horen in Farewell To Tarwathie van Judy Collins, Moving van Kate Bush en in And God Created Great Whales, Op. 229, No. 1 van Alan Hovhaness. Maar de geluiden zijn ook gebruikt in de film Star Trek IV: The Voyage Home in de scene Humpback Whales. 

De liederen van de walvissen werden daarnaast opgenomen op de Voyager Golden Record (die de diversiteit in geluiden en beelden op aarde moet weergeven aan eventuele buitenaardse leefvormen) die aan boord is van de onbemande ruimtesonde Voyager 1 welke in 1977 werd gelanceerd om de buitenste planeten van het zonnestelsel te bestuderen.

© 2024 TTZL

Wikipedia EN: Roger Payne

YouTube: Songs Of The Humpback Whale [album]

Spotify: Songs Of The Humpback Whale [album]

YouTube: Solo Whale

YouTube: Slowed-Down Solo Whale

YouTube: Tower Whales

YouTube: Distant Whale

YouTube: Three Whale Trip

YouTube: Farewell To Tarwathie [Judy Collins]

YouTube: Moving [Kate Bush]

YouTube: And God Created Great Whales, Op. 229, No. 1 [Alan Hovhaness]

YouTube: Humpback Whales [Star Trek IV: The Voyage Home]