TTZL Muziekblog: #635: Rotterdam Termination Source

zondag 12 januari 2025

#635: Rotterdam Termination Source - Poing (1992)

Eén van vreemdste hits in de Nederlandse hitparade komt uit 1992 en is van Rotterdam Termination Source (RTS). Achteraf kunnen we vaststellen dat de track richtinggevend was voor de hardcore scene in Nederland.

In 1992 zijn techno en house al populair aan het worden in Nederland. In de bekende clubs wordt de muziek veelvuldig gedraaid en de radio-vriendelijke versie van de muziek is ook al doorgedrongen tot de radio en de hitlijsten.

Zo reikt Love Can't Turn Around van Farley 'Jackmaster' Funk & Jessie Saunders in 1986 tot de vierde plaats, komt Big Fun van Inner City in 1988 ook tot nummer vier en bereikt een jaar later Pump Up The Jam van het Belgische Technotronic zelfs de tweede plaats.

In Nederland is er in 1991 ineens James Brown Is Dead van L.A. Style (waarachter o.a. Wessel van Diepen schuilgaat). Dat nummer is al heel wat harder en sneller dan de eerder genoemde nummers en trekt de aandacht van Maurice Steenbergen, die samen met Danny Scholte RTS zal vormen.

Het nummer van L.A. Style kreeg een antwoord van Holy Noise (waar DJ Paul Elstak achter zit) met James Brown Is Still Alive. Het is ook Elstak die een grote rol speelt bij de totstandkoming van Poing, de grote hit van RTS.

De single verschijnt op zijn dan nog hagelnieuwe Rotterdam Records dat net hits heeft gescoord met Amsterdam Waar Lech Dat Dan? en vooral Alles Naar De Kl--te. Hij weet de jongens van RTS te overtuigen om dat 'poing'-geluidje in hun demo niet alleen in het refrein te gebruiken, maar om het geluid het hele nummer door te laten horen.

Het werkt en na eerst de clubs in Rotterdam en omstreken te hebben veroverd was vervolgens de rest van Nederland aan de beurt. En het uitgaanspubliek kocht ook de 12-inch van het nummer. Alleen in de Benelux werden er al 120.000 stuks verkocht.

De radio-onvriendelijkheid van het nummer zorgde er niet alleen voor dat het weinig gedraaid werd, maar ook dat het bleef steken op plek 2 van de hitparades, ondanks dat het meer verkocht werd dan nummer één. Ook in diverse Europese landen sloeg het aan en het nummer opende de deuren voor de Nederlandse hardcore (ook wel bekend als gabber).