Zoeken in deze blog

zondag 20 januari 2013

#11: Frank Sinatra – In The Wee Small Hours (1955)

“The Chairman Of The Board”, “Ol’ Blue Eyes”, “The Voice”, oftewel Frank Sinatra.

Begin jaren vijftig zat Frank Sinatra’s carrière in het slop. Zijn status als tieneridool verdween doordat hij inmiddels achter in de dertig was. Hij was gedumpt door zijn platenlabel (Columbia Records) en had het geluk dat iemand bij Capitol Records nog wel in hem geloofde. In 1953 kreeg hij een Oscar voor zijn rol in de film From Here to Eternity en dat gaf hem een hernieuwde populariteit bij een nieuw publiek.

Na de twee succesvolle 10-inch platen Songs for Young Lovers en Swing Easy! was Sinatra in 1955 toe aan zijn negende studioalbum, In The Wee Small Hours. Om het tijdsbeeld even te schetsen, dit waren de eerste Frank Sinatra uitgaven die niet meer ook op 78-toeren platen verschenen(!). In The Wee Small Hours was een van de eerste uitgaven als een 12-inch album. Daarnaast kwam het uit als een dubbele 10-inch en als vierdubbele 7-inch uitgave. In 1955 waren singles en EP’s nog het gangbare medium en 10-inch en 12-inch albums fungeerden alleen als verzamelaars van die singles en EP’s.

Met In The Wee Small Hours probeerde Sinatra iets nieuws. Alle nummers op het album hebben dezelfde thema’s: het nachtleven, depressies en eenzaamheid. Daarmee is het één van de allereerste conceptalbums ooit. Los van al die feiten is In The Wee Small Hours ook gewoon een fantastisch album. Geweldige nummers, fantastische arrangementen door meester-arrangeur en dirigent Nelson Riddle en dan natuurlijk die stem. Frank Sinatra is hier in absolute topvorm.

Het album opent met In the Wee Small Hours of the Morning waarin Frank in de vroege uurtjes op bed liggend zijn zonden overdenkt en hoopt dat zijn liefje toch nog zal bellen. Ook in When Your Lover Has Gone en I’ll never be the same is een verloren liefde de aanleiding voor een hartverscheurend mooi liedje.

Er staan zestien nummers op het album en de één is nog mooier dan de ander. Can’t We Be Friends?, Last Night When We Were Young en Ill Wind bezorgen je allemaal gegarandeerd kippevel als je ze de gelegenheid onder je huid te kruipen.

Als je vlekken in je nek krijgt als New York, New York voor de zoveelste keer op de radio voorbij komt is het goed om te realiseren dat het fenomeen Frank Sinatra veel, veel meer is dan dat ene uitgekauwde nummer.

© 2013 TTZL


Officiële website: Frank Sinatra
Wikipedia EN: Frank Sinatra
Wikipedia NL: Frank Sinatra
Youtube: Ill Wind

Geen opmerkingen:

Een reactie posten