Zoeken in deze blog

zondag 4 juni 2017

#238: The Allman Brothers Band - At Fillmore East (1971)

In 2008 werd er bij Gregg Allman leverkanker geconstateerd. Ondanks een levertransplantatie in 2010 keerde de kanker echter terug en op 27 mei jl. werd deze hem fataal. Opnieuw een groot verlies voor de muziekwereld.

Na in de jaren zestig al een tijdje met muziek bezig te zijn geweest richtte Gregg in 1969 samen met zijn broer Duane Allman een band op die ze toepasselijk The Allman Brothers Band (aka ABB) noemden. 


De eerste twee albums, The Allman Brothers Band uit 1969 en Idlewild South uit 1970, waren direct voltreffers. De commerciële doorbraak kwam met de opvolger, het live-album At The Fillmore East uit 1971. Duane Allman excelleert op gitaar, ondersteunt door tweede gitarist Dickey Betts, en de ritmesectie bestaand uit Berry Oakley (bas), Jai Johanny Johansen (drums) en Butch Trucks (drums) swingt, stuwt en rockt geweldig. 

De show wordt echter gestolen door de stem van zanger/toetsenist Gregg Allman. Hij klinkt afwisselend ruw en ruig en dan weer zacht en doorleeft. Hij heeft een geweldig bereik en volume en, misschien het belangrijkst van allemaal, de stem raakt je. De emotionele zeggingkracht van die stem is fenomenaal en ongeëvenaard.

Op het originele dubbelalbum staan zeven tracks. Op kant 1 staan drie heerlijke southern rock tracks waarin rock 'n' roll, country en vooral blues heerlijk samensmelten. Eerst horen we de uptempo nummers Statesboro Blues en Done Somebody Wrong en daarna het lekker langzame Stormy Monday

Kant 2 wordt in zijn geheel ingenomen door het bijna twintig minuten durende You Don't Love Me. Dit nummer toont aan hoe goed ABB is als een nummer wordt uitgesponnen tot een lange jam.

Op kant 3 staan de adrenalinestoot Hot 'Lanta (met heerlijke toetsenpartij van Gregg) en het met een prachtige opbouw en heerlijke drumbreak gezegende, dertien minuten durende In Memory Of Elizabeth Reed

Het topstuk is wat mij betreft te vinden op kant vier. Op het debuutalbum duurt het origineel van dit nummer vijf minuten, maar live maken ze van Whipping Post een 23 minuten durend episch werkstuk. In dit nummer bezingt Gregg Allman hoe hij belazerd en bedrogen wordt door zijn lief en als je wilt horen wat ik hiervoor bedoelde met 'emotionele zeggingkracht', luister dan vooral naar dit nummer.

Vanwege het succes van dit live-album (maar ook vanwege drugsverslavingen en de dood van Duane Allman) werden er op het volgende album (Eat A Peach) ook een aantal nummers uit de Fillmore-concertreeks opgenomen (waaronder het meer dan 30 minuten durende Mountain Jam). 

Vanzelfsprekend is dit album een aantal keer heruitgebracht, maar steeds weer in een iets andere versie. Op The Fillmore Concerts (1992) zijn de live-nummers van Eat A Peach toegevoegd alsook twee bonustracks. Alles is geremixt en van sommige nummers is een andere versie uit de concertreeks gebruikt dan op het originele album. At The Fillmore East (deluxe edition) (2003) bevat dezelfde nummers maar dan allemaal in de versies van de originele albums (plus één bonustrack). 

De heilige graal is echter het in 2014 verschenen The 1971 Fillmore East Recordings. Op drie Blu-ray Discs (met 5.1 surround) of zes CD's staan de complete shows van 12 en 13 maart en 27 juni 1971. Bij veel bands zou dit teveel van het goede zijn, maar omdat ABB zelden een nummer op precies dezelfde manier speelde en de jams altijd verschillen is dat hier zeker niet het geval.

© 2017 TTZL


YouTube: Stormy Monday
YouTube: You Don't Love Me
YouTube: Hot 'Lanta
YouTube: Whipping Post

YouTube: Whipping Post [studioversie]
YouTube: Mountain Jam [van 'Eat A Peach']

Geen opmerkingen:

Een reactie posten