Palais Schaumburg zou dan ook een kraamkamer voor talent blijken te zijn. In de oer-versie van de band zaten Holger Hiller (zang/gitaar), Thomas Fehlmann (toetsen), Timo Blunck (bas) en F.M. Einheit (drums). Nog voordat het eerste, gelijknamige album zou verschijnen vertrok F.M. Einheit en zou hij furore gaan maken met Einstürzende Neubauten.
Hij werd vervangen door Ralf Hertwig en de band zou met hun debuut (uit 1981) een mijlpaal van de Duitse muziek maken waarin de invloed van de kunststromingen avant garde en dadaïsme goed te horen zijn. In 2012 verscheen hiervan een mooie 2CD deluxe edition.
Nadat het debuut verschenen was verliet Hiller de band en trok hij naar Londen waar hij een tijd als technicus en producer werkte voor Mute Records. Fehlmann bleef ook actief in de muziek als technicus en producer, maar tevens als uitvoerend artiest, meest in het oog springend als partner-in-crime van Dr. Alex Paterson in The Orb.
Het tweede album Lupa (uit 1982) werd geproduceerd door "Sugar Coated" Andy Hernandez (aka Coati Mundi) van Kid Creole & The Coconuts). Dit zal mede de reden zijn dat er meer blazers en funk-invloeden op dit album aanwezig zijn en dat pakt goed uit. Ook de bezettingswisseling zal invloed gehad hebben. Walter Thielsch (zang) en Stefan Bauer (vibrafoon, trombone, toetsen) vulden het gat op dat Hiller had achtergelaten. Al met al bevalt dit album mij nog beter dan het debuut.
Opener 3 Nach 9 ligt nog redelijk in het verlengde van de muziek op het debuutalbum, met zijn springerige ritme en dissonante blazersklanken. Süss Sein, Nett Sein geeft al meer van het nieuwe geluid prijs, maar bij titelnummer Lupa valt het allemaal samen. Het donkere, mysterieuze en tegendraadse is nog steeds aanwezig, maar wordt gecombineerd met een schijnbaar opgewekte melodie en refrein. Een wonderlijke combinatie die werkt.
Sprung Über Vier Pferde en Sieg Auf Knien houden het niveau moeiteloos vast en kant A eindigt verrassend met de prachtige jazzy ballad Rosen, waaruit een melancholisch beeld van late avonden en verlaten straten opdoemt.
Nationen opent kant B en kent inventieve zanglijnen en prominente percussie. Het daaropvolgende Der Tiger Und Die Stimme grijpt weer terug op de springerige ritmes en dissonante blazers en Stich Auf Stich is wat mij betreft het beste nummer van kant B. Lekker jazz-orgeltje, gave vocale breaks, een heerlijk staccato-ritme en qua geluidseffecten gebeurt er van alles op de achtergrond. Europa Heisst Amerika en Papperazzo sluiten het album daarna prima af. Lupa is een album dat mij bij ieder luisterbeurt weer bevalt en niet gaat vervelen.
En dan is er nog die aparte bandnaam. Die verwijst naar Palais Schaumburg in Bonn, gebouwd van 1858 tot 1860 en vele jaren in het bezit van het Vorstendom Schaumburg-Lippe (1647-1946). In 1939 werd het door het Duitse leger gekocht en na de Tweede Wereldoorlog was het van 1949 tot 1976 het Duitse regeringspaleis. Daarna is het in gebruik gebleven bij de Duitse overheid.
© 2025 TTZL
