Zoeken in deze blog

zondag 19 mei 2024

#601: ? - ? (2024) / Trash Magus - Diva Morte/This Hour (2024)

Labels als 'legendarisch', 'historisch' of 'uniek' worden tegenwoordig erg makkelijk op zaken geplakt om de verkoopbaarheid te vergroten. Gisteren kreeg ik echter een single in de brievenbus waarop het label UNIEK met recht van toepassing is.

Er is hier dan ook eerder sprake van een kunstproject dan dat het om een muzikale uiting gaat. 

Het betreft een single in een oplage van 200 stuks en elk afzonderlijk exemplaar is een uniek object. Alleen verbonden door de werktitel 'MSFI#13' tilt dit project, zoals het persbericht het verwoord, "de doe-het-zelf-filosofie en het toenemende fetisjisme van vinyl als verzamelobject tot het uiterste".

Op alle 200 singles staan dezelfde tracks, maar ieder exemplaar vermeld een andere bandnaam, andere songtitels, een uniek (en fictief) platenlabel en ook de hoes is uniek voor iedere single. Wie er achter deze productie zit is dus onbekend.

In mijn geval is de bandnaam Trash Magus, zijn de titels respectievelijk Diva Morte en This Hour en heet het label Tropical Rage Records. En omdat er maar één single met deze karakteristieken is moest ik deze ook zelf in Discogs invoeren. 

Het is duidelijk dat deze uitgave een statement is tegen de huidige praktijk waarbij de uitvoering van een album belangrijker lijkt te zijn dan de muziek die erop staat. Denk aan extravagante verpakkingen, ultra limited editions, picture discs, meerdere soorten gekleurd vinyl per uitgave (soms exclusief per retailer), dik vinyl (180 grams), bonustracks en persingen op 45 toeren verdeeld over meerdere schijven. Alles om te proberen dat album meerdere keren aan je te verkopen.

Gelukkig is de single muzikaal ook interessant. Het zijn twee tracks minimale elektronische muziek, geïmproviseerd en live opgenomen op analoge apparatuur.

Side A begint met een lekker mid-tempo ritme en bouwt de lagen elektronika langzaam op, tot halverwege het tempo kort wegvalt en dan vervangen wordt door een ander ritme waarna de cyclus zich herhaalt. 

Side B volgt een soortgelijk patroon, maar de geluiden zijn hier donkerder en dreigender. Het doet mij denken aan de soundtracks die John Carpenter heeft gemaakt voor zijn films. 

Al met al vind ik het een geslaagd project met een mooie boodschap.

© 2024 TTZL

Geen opmerkingen:

Een reactie posten