Zoeken in deze blog

zondag 20 juli 2014

#89: Lou Reed - New York (1989)

Op 27 oktober 2013 overleed op 71-jarige leeftijd één de grote namen uit de muziek: Lou Reed. Hoog tijd om eens aandacht te besteden aan één van zijn albums, maar welke? Het geweldige Transformer (1972) of het aanvankelijk onderschatte Berlin (1973)? De live-explosie Rock N Roll Animal (1974) of prachtplaten als Coney Island Baby (1976), Street Hassle (1978), The Bells (1979), The Blue Mask (1982) of New Sensations (1984)? Of één van de klasseplaten uit de jaren negentig?

 Het werd uiteindelijk het album uit 1989 dat de naam draagt van zijn levenslange inspiratiebron: New York. In veertien verhalende songs komt van alles langs. Waar hij meestal over persoonlijke zaken zingt, schuwt hij dit keer ook de wat grotere onderwerpen niet. 

 Zo gaat het in Halloween Parade over aids en in Endless Cycle over kindermishandeling. In zijn kenmerkende stijl weet hij in enkele zinnen een beeld op te roepen waarbij hij zijn bijtende commentaar levert. In Xmas In February beschrijft hij de schrijnende situatie van dakloze Vietnamveteranen 
en in Last Great American Whale zet hij het milieubewustzijn van de gemiddelde Amerikaan af tegen dat van de 'native Americans':

 Well Americans don't care for much of anything
Land and water the least
And animal life is low on the totem pole
With human life not worth more than infected yeast

 Americans don't care too much for beauty
They'll shit in a river, dump battery acid in a stream
They'll watch dead rats wash up on the beach

And complain if they can't swim

 In alle hiervoor genoemde nummers staat de muziek nadrukkelijk in dienst van de teksten. Het wordt vaak simpel gehouden en zorgt qua sfeer voor ondersteuning. Bijvoorbeeld een New Orleans-achtige 'carnival'-sfeer in Halloween Parade en een melancholisch gitaargeluid in Xmas In February.

 Dan zijn er natuurlijk ook nog de meer persoonlijke onderwerpen zoals zijn ode aan Andy Warhol ('Dime Story Mystery') waarin elektrische gitaar en strijkers tegen elkaar opboksen. En in Beginning Of A Great Adventure horen we zijn overdenkingen inzake het ouderschap over een lekkere blues.

Ik heb twee favorieten op het album. De ene is de opener Romeo Had Juliette over het leven met gangs en drugs in New York. Ook muzikaal gezien één van de hoogtepunten met een lekker droog drumgeluid en een behoorlijk op de voorgrond tredende vervormde gitaar. De andere is Dirty Blvd. waarin ook een sterke muzikale begeleiding gecombineerd wordt met grotestadspoëzie over het leven van de minder bedeelden:

 This room cost $2,000 a month
You can believe it, man, it's true
Somewhere there's a landlord's laughing till he wets his pants
No one dreams of being a doctor or a lawyer or anything
They dream of dealing on the dirty boulevard

 Give me your hungry, your tired, your poor I'll piss on 'em
That's what the Statue of Bigotry says
Your poor huddled masses
Let's club 'em to death

And get it over with and just dump 'em on the boulevard

New York is zonder meer één van de beste solo-albums van Lou Reed en verdient het om tot in lengte van dagen beluisterd te worden. Iedere keer als je de teksten hoort (of meeleest) ontdek je weer nieuwe dingen en invalshoeken. Een live uitvoering van het album kun je bekijken via Youtube.

 New York was trouwens één van de eerste 'CD+G' albums, wat staat voor 'CD+Graphics'. Met CD-spelers die dit systeem ondersteunden (zoals de Philips CD-I) kon je zowel naar de muziek luisteren als naar stilstaande beelden op TV kijken (foto's en songteksten). Het systeem is trouwens genadeloos geflopt omdat er bijna geen CD-spelers waren die het syteem ondersteunden en er zijn niet meer enkele tientallen schijfjes met het CD+G systeem verschenen. Meer informatie kun je vinden op de website van The CD+G Museum.

© 2014 TTZL


Official website: Lou Reed
Wikipedia EN: Lou Reed
Wikipedia NL: Lou Reed
Youtube: Halloween Parade
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)