Zoeken in deze blog

zondag 18 februari 2018

#275: Deep Purple - Perfect Strangers/Son Of Alerik (1984)

In juli 1976 publiceerde de toenmalige manager van Deep Purple een simpel persbericht: "The band will not record or perform together as Deep Purple again". Excessief drugsgebruik van Mark III* bandleden Glenn Hughes en Tommy Bolin leidde ertoe dat Jon Lord, Ian Paice en David Coverdale er de brui aan gaven. 
* De vele bezettingen van Deep Purple worden ingedeeld in "Marks" (Mark I, Mark II, etc.)

Het was dan ook in 1984 een grote verrassing dat er een reünie kwam van de klassieke Mark II line-up van Lord en Paice met Ian Gillan, Roger Glover en Ritchie Blackmore. Deze bezetting was met een knal uit elkaar gegaan en deze reünie zou ook niet langer dan vier albums stand houden (waarvan de derde dan weer zonder Ian Gillan...).

Perfect Strangers, het eerste album dat werd opgenomen, kreeg in de pers wisselende kritieken, maar was een commercieel succes. Ook de aansluitende tour was stijf uitverkocht. 

Ik wil het echter niet hebben over het album, maar over de single Perfect Strangers. Het nummer begint met een lekker overstuurd orgel-intro van Jon Lord waarna de band invalt. Ian Gillan is goed bij stem, er zit een lekkere instrumentale break in en de andere bijdragen klinken geïnspireerd. 

Het was echter niet de A-kant die mijn aandacht trok toen ik de 12 inch in de winkel zag staan (het nummer staat immers gewoon op het album). Nee, de B-kant was een nieuwe track van tien minuten. Dat kon ik niet laten staan. Son Of Alerik bleek een lange, instrumentale jam te zijn waarvan aangaande de titel en oorsprong tot op de dag van vandaag vele verklaringen rondgaan. 

Er waren koningen met die naam (bij de Visigoten en de Zweden), maar waarschijnlijker is een verwijzing naar Michael Moorcock. In zijn boeken komt het karakter Elric voor en ook het nummer Perfect Strangers is geïnspireerd door de boeken van Moorcock. Eén van de verhalen over de oorsprong van het nummer is het (onwelkome) bezoek van een film crew. Om hen te irriteren zou de band een jam zijn begonnen waaraan geen einde leek te komen. 

De meningen over het nummer zijn verdeeld, maar ik vind het een heerlijk muzikaal avontuur. In de mid-tempo improvisatie laat Ritchie Blackmore nog een horen wat hij allemaal kan met een gitaar, vakkundig ondersteund door Lord, Glover en Paice. De wat richtingloze laatste minuten en het abrupte einde doen daar niets aan af. Gelukkig is het nummer als bonustrack toegevoegd aan de geremasterde versie van het album Perfect Strangers.

© 2018 TTZL


Officiële websites: Deep Purple / Deep Purple
Wikipedia EN: Deep Purple
Wikipedia NL: Deep Purple

YouTube: Perfect Strangers
YouTube: Son Of Alerik

Geen opmerkingen:

Een reactie posten