In de punkscene van de late jaren zeventig waren The Stranglers een vreemde eend in de bijt. Ze genoten al enige bekendheid in het pub rock circuit toen punk losbarstte. Hun agressieve en compromisloze houding paste echter goed bij de punkattitude en ze werden al snel gezien als één van de aanstichters van de punk. Toch was hun muzikale palet vanaf het begin veel breder met invloeden uit onder meer gothic rock, new wave en art rock.The Stranglers braken in veel landen door in 1977/78 met de singles van hun eerste drie albums:
(Get A) Grip (On Yourself), Peaches, Something Better Change, No More Heroes en Nice 'n' Sleazy. Hun eigenzinnigheid onderstreepten ze ook nog maar eens met de cover (en non-album single) Walk On By.
Op het sterke vierde album (The Raven, 1979) staat het nummer Meninblack. Het is een apart, atmosferisch nummer met een vervormde zangstem waarin de komst van aliens wordt aangekondigd. Dit gegeven wordt verder uitgewerkt op de non-album single Who Wants The World? en zou leiden tot het in 1981 uitgebrachte conceptalbum The Gospel According To The Meninblack over een 'alien invasion'.
Het album was muzikaal een flinke verandering. De elektronische pop-elementen die altijd al aanwezig waren voeren hier de boventoon en er zijn nog meer invloeden toegelaten. Hierdoor riep het album sterk verdeelde reacties op. Zowel fans als critici vonden het geweldig óf helemaal niets. Ik zal vast verklappen, ik hoor bij de eerste groep en heb de LP in mijn jonge jaren grijs gedraaid.
Opener Waltzinblack is lang gebruikt als 'walk-in-music' bij concerten van The Stranglers en zet direct de toon. Het daaropvolgende, ook op single uitgebrachte, Just Like Nothing On Earth bevat wat mij betreft een perfecte synthese van de nieuwe muzikale stijl en de oude punk-attitude. Ook het titelnummer Waiting For The Meninblack is hier een uitstekend voorbeeld van.
Kant B opent met het lekkere uptempo Two Sunspots en kent met de andere single Thrown Away en het soundscape/hoorspel-achtige Manna Machine twee heerlijk ontregelende nummers. In de ruim zeven minuten durende afsluiter Hallow To Our Men komen alle elementen nog een keer samen.
The Gospel According To The Meninblack is een album dat de meningen
zal blijven verdelen. Niet dat The Stranglers daarmee zitten, zelf vind zanger en gitarist Hugh Cornwell Meninblack het beste album van de band. En dat ook veel fans dat met hem eens zijn bewijst wel de 68 pagina's (!) lange special over het album van de fan website Strangled.
© 2018 TTZL
Officiële website: The Stranglers
Wikipedia EN: The Stranglers
Wikipedia NL: The Stranglers
YouTube: The Gospel According To The Meninblack [hele album]
YouTube: Meninblack [album: The Raven, 1979]
YouTube: Who Wants The World? [non-album single, 1980]
YouTube: Waltzinblack
YouTube: Just Like Nothing On Earth
YouTube: Second Coming
YouTube: Waiting For The Meninblack
YouTube: Turn The Centuries Turn
YouTube: Two Sunspots
YouTube: Four Horsemen
YouTube: Thrown Away
YouTube: Manna Machine
YouTube: Hallow To Our Men
YouTube: Peaches [album: Rattus Norvegicus, 1977]
YouTube: Something Better Change [album: No More Heroes, 1977]
YouTube: No More Heroes [album: No More Heroes, 1977]
YouTube: Nice 'n' Sleazy [album: Black And White, 1978]
YouTube: Walk On By [non-album single, 1978]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten