De special effects van O'Bannon resulteerden voor hem in een uitnodiging van George Lucas om aan de eerste Star Wars film te komen werken en twee jaar later zou hij het script schrijven voor Alien (waarbij hij vrijelijk uit Dark Star leende). Carpenter ging verder als filmregisseur en werd succesvol met films als Assault on Precinct 13, Halloween, The Fog, Escape from New York, The Thing en Christine.
Voor bijna al deze films componeerde en schreef Carpenter ook de muziek. Alleen voor The Thing vroeg hij een ander, maar dat was dan ook de legendarische Ennio Morricone. Deze soundtracks tonen aan dat Carpenter een begenadigd componist en toetsenist is en met het Theme from Halloween maakte hij een instant klassieker, vergelijkbaar met iconische filmmotieven als Theme from Psycho en Theme from Jaws.
Zijn laatste regiewerk deed de inmiddels 73-jarige Carpenter in 2010, maar hij is nog wel actief als (executive) producer en vooral als componist en muzikant. Zo maakt hij de filmmuziek voor de nieuwe Halloween-franchise (Halloween (2018), Halloween Kills (2021) en Halloween Ends (2022)), maar vooral opvallend is dat hij eigen, niet aan films gerelateerde muziek is gaan uitbrengen.
Het eerste solo-album verscheen in 2015 en heet Lost Themes. Overigens is het strikt genomen niet echt een solo-album omdat Carpenter alles schrijft en speelt met Cody Carpenter (zijn zoon) en Daniel Davies (zijn peetzoon).
Het hoeft niet te verbazen dat de muziek een filmisch karakter heeft en sterk doet denken aan eerdere soundtracks. Carpenter kiest ervoor om niet geforceerd aan te sluiten bij de tijdgeest, maar te blijven doen waar hij sterk in was (en is) en zijn eigen natuurlijke ontwikkeling daarin te hebben.
Het album kent een mooie diversiteit met orkestraal aandoend werk als Obsidian en Mystery, percussieve tracks met gitaarachtige geluiden zoals in Domain en Abyss of de heerlijk bubbelende synths van Wraith.
Ook mooi is Purgatory dat traag en dreigend start en dan halverwege overgaat in een ritmisch geheel waardoor je al snel geneigd bent een eigen verhaal bij deze vagevuur-track te bedenken. De beste nummers herinneren mij aan zijn klassieke soundtracks. Vortex, Fallen en Night zijn geweldig en onmiddellijk herkenbaar als werk van John Carpenter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten