Zoeken in deze blog

zondag 14 november 2021

#470: Herb Alpert - Rise (1980)

Deze week weer eens een album uit de categorie guilty pleasures (zoals in blogs #8 en #347). Herb Alpert kende ik in 1979 van een cassettebandje van mijn ouders met daarop jaren zestig hits als A Taste of Honey en A Banda. Hij was heel populair in die tijd met een kitsch-variant op Mexicaanse muziek. Niet direct iets waar ik warm voor liep en normaal gesproken zou mijn 14-jarige ik daar zijn weinige centjes ook niet aan spenderen. 

Maar dan kom je ineens een prachtige transparante 12-inch in een spaarzaam bedrukte, eveneens transparante hoes tegen (in die tijd een zeldzame verschijning). Dat was al bijna genoeg voor de aanschaf en toen het nummer bij beluistering in de winkel ook nog eens totaal anders was dan wat ik van Alpert kende, nam ik de 12-inch mee naar huis.

Eind jaren zeventig was Herb Alpert niet meer de ster die hij eens was. Het was  in 1979 dan ook een stevige verrassing dat het nummer Rise, geschreven door Andy Armer en Alpert's neef Randy "Badazz" Alpert, een nummer één hit werd in de Billboard Hot 100. Het nummer deed het ook goed op andere hitlijsten in de VS (R&B, disco) en won een Grammy Award for Best Pop Instrumental Performance. Daarnaast zijn er veelvuldig samples uit het nummer gebruikt door andere artiesten en zijn er ook een flink aantal covers van verschenen. Door het succes van het los opgenomen nummer werd er snel werk gemaakt van wat uiteindelijk het album Rise zou worden.

Rise is een lekkere track, tegelijk jazzy swingend en relaxt, die perfect past in de tijdgeest anno 1979 met disco en smooth jazz. Maar voordat ik met dat nummer (of de clip daarvan) in aanraking kwam, had ik dus al kennisgemaakt met twee andere nummers via de transparante 12-inch. Rotation op de A-kant (uptempo met veel percussie) en Behind The Rain op de B-kant (uptempo met lekker fanatieke elektrische gitaar) passen qua sfeer perfect bij Rise. De tracks worden op kant A van het album voorafgegaan door 1980, een nummer dat bedoeld was voor als NBC-Sports thema voor de Summer Olympics in Moscow (maar doordat de VS daar niet aan meedeed werd het uiteindelijk gebruikt bij de 1986 FIFA World Cup in Mexico).

Zoals gezegd was het nooit de bedoeling een album op te nemen, maar toen de track Rise insloeg als een bom moest dat album er wel snel komen. Kant B is daarom gevuld met covers en die pakken niet geweldig uit. 

Street Life (van The Crusaders) is trager dan het origineel, maar eigenlijk best goed te verteren. Het wordt gevolgd door het dieptepunt van het album, Love Is, een cover van het Bill Withers origineel. De versie van Withers vind ik al niet geweldig, maar Alpert's cover is regelrechte edelkitsch. Angelina is niet veel beter, maar het origineel (van een solo-album van Procol Harum's Gary Brooker) is ook al geen topper. Met een versie van Joaquín Rodrigo's Concierto de Aranjuez, hier getiteld Aranjuez (Mon Amour) (A-Ron-Ways), revancheert Alpert zich en herleeft zijn jaren zestig periode een beetje. Alhoewel het niet voldoende is om de zwakke B-kant te redden, neemt dat niets weg van de genietbare A-kant van het album.

© 2021 TTZL

Officiële website: Herb Alpert
Wikipedia EN: Herb Alpert
Wikipedia NL: Herb Alpert

YouTube: Rise [album]
Spotify: Rise [album]

YouTube: 1980
YouTube: Rise
YouTube: Behind The Rain
YouTube: Rotation
YouTube: Street Life
YouTube: Love Is
YouTube: Angelina

YouTube: Rise [clip]
YouTube: A Taste of Honey [Herb Alpert & The Tijuana Brass, 1965]
YouTube: A Banda [Herb Alpert & The Tijuana Brass, 1967]
YouTube: Street Life [The Crusaders]
YouTube: Love Is [Bill Withers]
YouTube: Angelina [Gary Brooker]
YouTube: Concierto de Aranjuez [Joaquín Rodrigo]

Geen opmerkingen:

Een reactie posten