Zoeken in deze blog

zondag 22 september 2024

#619: The Steve Miller Band - Circle of Love (1981)

In de week waarin dit blog de 100.000 weergaven is gepasseerd (dank daarvoor!), wil ik aandacht besteden aan The Steve Miller Band (ook regelmatig zonder 'The' geschreven). Het is een artiest waar ik ambivalente gevoelens voor heb.

In de jaren zestig begaf Steve Miller zich in de wereld van de blues en speelde onder andere met Paul ButterfieldMuddy WatersHowlin' Wolf en Buddy Guy. De eerste opnamen van de Steve Miller Band zijn te horen als op Chuck Berry's Live at the Fillmore Auditorium

Op de eerste zeven studio-albums van de Steve Miller Band is dit ook terug te horen in de psychelische blues (met progressive rock-invloeden) die de band speelt. Als je die albums nu terugluistert is het lastig voor te stellen dat dit dezelfde Steve Miller Band is als de pop rock-hitmachine die vanaf 1973 nummers produceert als The Joker, Fly Like An Eagle en Jet Airliner.    

In het begin van de jaren tachtig, na een pauze van vier jaar, probeert Miller met wisselend (artistiek en commercieel) succes aan te haken bij heersende trends als synth-pop en new wave. Aan het einde van dat decennium keert hij weer terug naar de blues met zijn solo-album Born 2 Be Blue en tussen 1993 en 2011 volgen nog drie prima albums met pop rock en blues invloeden.

Het is de periode in de jaren tachtig waarover ik tegenstrijdige gevoelens heb. De muziek doet vaak geforceerd aan en is soms ronduit suf ('cheesy'). Denk hierbij bijvoorbeeld aan de hit Abracadabra (heb je weleens goed naar die songtekst geluisterd?) van het gelijknamige album, het tweede uit de jaren tachtig. En toch, omdat het goed wordt uitgevoerd, blijft het iets aanstekelijks houden.

Dat laatste geldt zeker voor het eerste album uit de jaren tachtig, Circle Of Love. Op kant A staan vier nummers, waaronder drie aardige uptempo nummers (Heart Like A Wheel, Get On Home en Baby Wanna Dance) waarin opmerkelijk genoeg synth-pop en jaren vijftig invloeden worden gecombineerd. Het titelnummer van het album (Circle Of Love) is een laid back track die niet had misstaan op een Fleetwood Mac-album uit dezelfde periode. Wat mij betreft het beste nummer van kant A.

De verrassing zit hem in kant B en ik verwees er al eens naar in blog #481 over tracks die een hele plaatkant beslaan. Macho City is een wonderlijk amalgaan van 'space blues', synth-pop, funk en in het begin van de track een rappende Steve Miller. Vanaf een minuut of drie gaat het helemaal los en vliegt de track alle kanten op over een 'steady beat'. Met name Byron Allred (toetsen) en Gerald Johnson (bas) leven zich helemaal uit. Het nummer (18 minuten op de originele LP en 16 minuten op CD) eindigt met een minutenlange soundscape van regen en onweer.

Circle Of Love is een album van de Steve Miller Band waarvan ik verstandelijk weet dat het niet top is, maar toch kan ik het zeer waarderen (een guilty pleasure?). Dat geldt nog in de overtreffende trap voor Macho City. Wat is het lekker om dat nummer op repeat te zetten en er helemaal in op te gaan. 

© 2024 TTZL


Officiële website: 
The Steve Miller Band
Wikipedia EN: The Steve Miller Band
Wikipedia NL: The Steve Miller Band

YouTube: Circle Of Love [album]
Spotify: Circle Of Love [album]
Youtube: Macho City

YouTube: The Joker [video]
YouTube: Fly Like An Eagle
YouTube: Jet Airliner
YouTube: Abracadabra [lyric video]

1 opmerking:

  1. Je blog en werk wordt zeer gewaardeerd! Dus ga zo door:-)
    Ik lees je al jaren, eerder reageren is herhaaldelijk mislukt.

    BeantwoordenVerwijderen