De eerstgenoemde plaat bevat tracks van Squeeze (2x), The Police (2x), Joe Jackson (2x), Klark Kent, The Secret, The Stranglers (2x) en The Dickies (2x).
Het album komt uit 1978, is een staalkaart van platenmaatschappij A&M Records en heeft als subtitel "A Musical Dip Into The Ocean Of Contemporary Sounds". Veel new wave en punk dus. Het album was gericht op de Amerikaanse markt en het zal dus wat later zijn geweest toen ik het aanschafte.
Op dat moment waren een drietal namen mij niet echt bekend. De eerste was Klark Kent (achter het pseudoniem bleek Stewart Copeland van The Police schuil te gaan) en van zijn gelijknamige 10-inch is Don't Care opgenomen. Het nummer was door Sting afgewezen voor de band en toen heeft Copeland het zelf opgenomen.
Ik vond het nummer zo leuk dat ik direct naar de 10-inch zelf op zoek ben gegaan. Sowieso ben ik een fan van nummers van The Police die geschreven zijn door Copeland of Andy Summers. Luister eens naar deze playlist en je krijgt een ander beeld van band, zo zonder de hits van Sting.
I'm Alive van The Secret (een band die maar kort bestaan heeft) sprak mij niet zo aan, maar Give It Back en You Drive Me Ape (You Big Gorilla) bleken lekkere VS punk rock tracks te zijn, in de trant van Ramones. Heerlijk.
De markt voor de verzamelaar Propaganda (No Wave II) van een jaar later was primair Europa, al staan er veel dezelfde artiesten op. Het leuke van deze plaat is dat op kant A allemaal niet eerder uitgebrachte live-opnamen staan.
De leukste daarvan vind ik Come On, een lekker intense Chuck Berry-cover door Joe Jackson dat later als b-kantje voor singles werd gebruikt, en Landlord van The Police. Dat nummer was de b-kant van de Message In A Bottle single en werd regelmatig live uitgevoerd.
Op de B-kant staan studio-opnamen. Van The Secret komt Weather Station, maar dat kan mij wederom niet bekoren. The Doll van Shrink is op een leuke manier vreemd en Joey van The Reds heeft een lekker snerpende gitaar. De leukste verrassing was echter Wrong Way van Squeeze dat voordien alleen op een flexi-disc bij het magazine Smash Hits in het VK verkrijgbaar was geweest.
Afijn, genoeg redenen om deze vinylschijven zo nu en dan weer eens uit de kast te halen.
© 2025 TTZL
Discogs: No Wave
Geen opmerkingen:
Een reactie posten