Sub Rosa is een Belgisch label dat gespecialiseerd is in avontuurlijke muziek. De naam is afgeleid van de Latijnse uitdrukking "sub rosa", wat letterlijk "onder de roos" betekent en figuurlijk iets geheims of verborgens betekent. In 1996 brachten zij het verzamelalbum War Smash Hits uit.Het album trok mijn aandacht door de ironie van de aparte titel, in combinatie met het over-de-top commerciële ontwerp van de hoes. Daarnaast kwamen drie van de vier uitvoerenden mij bekend voor en het zijn allemaal lekker lange tracks (variërend van ruim zes tot ruim veertien minuten). Daar hou ik wel van.
Het album stelde niet teleur. De Nederlandse band Kong opent met Earthling. De band bestaat sinds 1988 en is, met uitzondering van een sabbatical tussen 2007 en 2007, sindsdien actief. Ze maakten stevige, instrumentale muziek (voorbeeld: Results) en verwierven bekendheid door hun quadrafonische opstelling bij live-optredens: alle vier de muzikanten stonden dan in een hoek van de zaal. De fijne track op War Smash Hits is een stuk rustiger dan hun werk tot dan toe. Het nummer heeft invloeden uit illbient en dub en was een voorbode van wat nog ging komen.
De tweede track is van Bill Laswell in samenwerking met DJ Spooky, Jah Wobble en Tetsu Inoue. In Black Djinn Trance is Laswell's stijl (voorbeeld Divination) onmiskenbaar: een mengelmoes van ambient, drone en dub (net als bij Wobble) en een heleboel andere invloeden, nu in combinatie met de electronica en ambient inbreng van Spooky en Inoue. Erg geslaagde track, als je het mij vraagt.
De volgende track is van de mij niet bekende Belgische band Silk Saw. Hun nummer heet Calling N.Y. en ligt muzikaal in het verlengde van de twee eerdere tracks, maar heeft wat scherpere randjes door kenmerken uit de industrial en experimental music. Ik heb nog naar wat andere tracks van Silk Saw geluisterd (zoals Torment For Some People Is A Need) en die zijn in een vergelijkbare stijl.
De afsluiter wordt verzorgd door de Joegoslavisch/Sloveense provocateurs Laibach. Deze avant-garde groep gebruikt industrial, martial en neoclassical genres als basis en door dit te combineren met met parodieën en pastiches van elementen uit het totalitarisme, nationalisme en militarisme weten ze regelmatig mensen, die het allemaal iets te serieus nemen, op de kast te jagen. Daarnaast gebruiken ze veel de Duitse taal (Laibach is de Duitse naam voor de Sloveense hoofdstad Ljubljana) en dat is natuurlijk olie op het vuur. Kijk maar eens naar de video van Geburt Einer Nation en je begrijpt wat ik bedoel.
L'Homme Armé is wat dat betreft een typische Laibach-track. Op de CD-versie van War Smash Hits volgt na de track een periode van stilte van zeven minuten voordat we nog 8 minuten horen aan (vermoedelijk) veldopnames uit (vermoedelijk) de Bosnische Oorlog (geluiden van mensen, voertuigen, geweervuur, vogelgezang, etc.).
De tracks op War Smash Hits waren nieuw voor deze compilatie, maar zijn daarna wel verschenen op eigen uitgaven van de artiesten.
.jpg)
