#675: Ace Frehley (1951-2025)

Toen ik dit blog eind 2012 startte, was het maken van een necrologie niet direct waar ik aan dacht. Toch heb ik menigmaal aandacht besteed aan het overlijden van een bekende artiest. Ook deze week kom ik er niet onderuit met het overlijden van één mijn jeugdhelden: KISS-gitarist Ace Frehley.

In september van dit jaar maakte Frehley een lelijke val in zijn thuisstudio en kreeg als gevolg daarvan een hersenbloeding. Hij is daarvan niet meer hersteld en lag sindsdien in een kunstmatige coma. Deze week is de behandeling gestaakt en is hij op 16 oktober overleden.

Lead-gitarist Frehley was één van de vier oprichters van KISS, samen met Paul Stanley (ritmegitaar, zang), Gene Simmons (bas, zang) en Peter Criss (drums, zang). Van 1973 tot 1982 maakte hij deel uit van de band en hij keerde terug voor de Reunion Tour in 1996, waarvoor ook Criss weer in de band werd opgenomen. Op het daaropvolgende album Psycho Circus (1998) krijgen Frehley en Criss wel credits, maar hun werkelijke bijdrage en betrokkenheid is niet groot. In 2002 verliet Frehley nogmaals KISS.

Toch moet de invloed van Frehley op het geluid van KISS tussen 1973 en 1982 niet worden onderschat. Van alle vier de leden was hij degene die ervoor waakte dat KISS niet te ver afdreef van de hard rock basis. Alhoewel Stanley en Simmons de voornaamste songschrijver en zangers waren, schreef ook Frehley voor bijna ieder album wel (mee aan) één of meerdere tracks. Vooral in de tracks die hij alleen schreef en/of zong kun je zijn invloed goed horen. Ik heb daarom een Ace Frehley Top Ten samengesteld van die nummers.

Direct op het eerste album (KISS, 1974) is het raak. Frehley schreef de door Simmons gezongen KISS-klassieker Cold Gin. Het nummer heeft een heerlijke gitaar-intro en een aangenaam slepend ritme. Vanaf de start is het een concert-favoriet geweest. Voor het tweede album (Hotter Than Hell, 1974) schrijft hij Parasite en Strange Ways. Eerstgenoemde is een door Simmons gezongen uptempo nummer met een heerlijk smerig klinkende gitaar. Het andere nummer lijkt qua stijl op Cold Gin en is ook een prima nummer, dit keer gezongen door Criss.

De drummer zingt ook Getaway van het derde album (Dressed To Kill, 1975) en daarin zitten iets meer pop-invloeden, maar de gitaar klinkt nog even vuig als in de eerder genoemde tracks. Het succes van het live-dubbelalbum Alive! (1975) wordt gecontinueerd met studio-album nummer vier, Destroyer (1976), maar daarop staat geen nummer dat door Frehley in zijn eentje is geschreven, net als op het daarna verschenen Rock And Roll Over (1976).

In 1977 verschijnt Love Gun en daarop staat Shock Me dat niet alleen door Frehley is geschreven, maar voor het eerst ook door hem wordt gezongen. Het is opnieuw een prima hard rock track en ook zijn zang bevalt mij zeer. KISS is op dat moment waanzinnig populair en de bandleden vragen zich af hoe nu verder te gaan. In de daaropvolgende twee jaar verschijnen daarom het live-dubbelalbum Alive II (1977), het verzamelalbum Double Platinum (1978) en solo-albums  van de vier leden (zie blog #307).

In 1979 verrast KISS met het zevende studio-album Dynasty en de monsterhit I Was Made For Lovin' You. Op dit album staan een flink aantal nummers die pop- en disco-invloeden hebben ten faveure van de hard rock. Frehley is niet blij met die keuze en probeert bij te sturen met een demo-tape met daarop vijf nummers. Drie daarvan belanden uiteindelijk op het album en geven het album nog net voldoende hard rock momenten.

De eerste is 2,000 Man, een Rolling Stones cover van een track op Their Satanic Majesties Request (1967). Frehley maakt van het psychedelische nummer een pakkende rock song en levert een geweldige vocale prestatie. De andere twee tracks, Hard Times en Save Your Love, zijn wat mij betreft de sterkste nummers van het album. 

Iets soortgelijks is van toepassing op de Frehley-songs Talk To Me en Two Sides Of The Coin op Unmasked (1980). Het zijn de lichtpuntjes op een verder zwak album dat de identiteitscrisis van KISS verder onderstreept. 

KISS keert sterk terug in 1981 met Music From "The Elder" (zie blog #61), al wordt het album pas veel later door pers en veel fans op waarde geschat. De invloed van Frehley is hier al minder, hij schrijft mee aan drie nummers en verzorgt op één track de vocalen. 

Frehley is helemaal niet betrokken bij de vier nieuwe tracks op het verzamelalbum Killers (1982) en bij het studio-album Creatures Of The Night (1982), ook al staat hij nog op de covers en krijgt hij credits. Zijn alcohol- en medicijnenverslaving, gekoppeld aan zijn onvrede over de koers van de band leidt daarna tot zijn vertrek.

Frehley heeft flink wat solo-albums gemaakt en had kortstondig de band Frehley's Comet. Niet alle albums zijn voltreffers, maar er zitten flink wat prima platen bij en met name Anomaly uit 2009 is geweldig. 

Dus luister naar de playlist, het solo-album uit 1978 en Anomaly en geniet nog een keer van de gitarist die gerekend wordt tot The 100 Greatest Metal Guitarists Of All Time.

© 2025 TTZL

Officiële website: Ace Frehley

Wikipedia EN: Ace Frehley
Wikipedia NL: Ace Frehley

YouTube: KISS - Ace Frehley Top Ten [playlist]
Spotify: KISS - Ace Frehley Top Ten [playlist]

YouTube: Cold Gin [g: Ace Frehley / z: Gene Simmons]

YouTube: Parasite [g: Ace Frehley / z: Gene Simmons]

YouTube: Strange Ways [g: Ace Frehley / z: Peter Criss]

YouTube: Getaway [g: Ace Frehley / z: Peter Criss]

YouTube: Shock Me [g+z: Ace Frehley]

YouTube: 2,000 Man [g: Mick Jagger, Keith Richards / z: Ace Frehley]

YouTube: Hard Times [g+z: Ace Frehley]

YouTube: Save Your Love [g+z: Ace Frehley]

YouTube: Talk To Me [g+z: Ace Frehley]

YouTube: Two Sides Of The Coin [g+z: Ace Frehley]

[g: geschreven / z: zang]

YouTube: I Was Made For Lovin' You [video]

YouTube: 2,000 Man [Rolling Stones]