In 1977 stonden de mannen van KISS op het toppunt van hun roem, al was de start stroef geweest. Ze waren de eerste act die tekende bij het nieuwe label Casablanca Records en de matige verkopen van hun eerste drie albums zorgden bijna voor het faillissement van het label. Hun live-reputatie bracht echter de redding.
Gene Simmons' bloed- en vuurspuwen, Ace Frehley's brandende gitaar, Peter Criss' zwevende drumstel en Paul Stanley's gitaardestructie in combinatie met toegankelijke, aanstekelijke en meezingbare hardrock sloeg aan. Het dubbele live-album Alive! werd goud en de live-versie van Rock And Roll All Nite een dikke hit.
Na drie studioplaten en een tweede dubbel live-album die allemaal de platina-status haalden, was de gekte compleet. Met name in de VS en Japan nam de KISS merchandising een vlucht: comics, poppen, make-up, een flipperkast, Halloween maskers, bordspellen, lunchtrommels, kaartspellen en nog veel, veel meer. KISS is nog altijd de groep met de meeste verschillende merchandising artikelen en de hoogste omzet daaruit.
Voor 1978 stonden twee grote projecten op stapel. Er werd een mislukte 'superheldenfilm' (KISS Meets the Phantom of the Park) uitgebracht en op 18 september 1978 verschenen er tegelijk vier solo-albums van de KISS-leden. Alhoewel het echt solo-albums waren (men deed niet mee op elkaars album) werd er door de vormgeving en de vermelding van het KISS-logo wel een duidelijke link met de band behouden.
De albums deden het qua verkoop minder dan verwacht (of gehoopt) en er waren grote verschillen in de waardering van de platen.
Het minste album is dat van drummer Peter Criss. Het staat ver af van het KISS-materiaal en er staan vooral matige R&B-achtige nummers en ballads op zoals bijvoorbeeld You Matter To Me, Don't You Let Me Down of Rock Me, Baby.
Op het album van bassist Gene Simmons is maar één woord van toepassing: eclectisch. Het opent als een filmsoundtrack met Radioactive en bouwt door middel van rustige (See You Tonight), stevige (Tunnel Of Love) en nauwelijks te categoriseren nummers (Man Of 1000 Faces) aan een afwisselend, maar ook richtingloos album.
Bij gitarist/zanger Paul Stanley's album komen we meer vertrouwde elementen tegen en dit is een lekker album geworden. Een stamper als Wouldn't You Like To Know Me zou niet misstaan op een KISS-album, maar ook midtempo nummers als Ain't Quite Right en Take Me Away (Together As One) zijn prima.
Het beste album is ontegenzeggelijk van gitarist Ace Frehley. Het album opent furieus met Rip It Out, maar weet ook gas terug te nemen zonder aan kracht in te boeten in nummers als Snow Blind en Ozone (al zou het inhuren van een tekstschrijver de nummers nog beter hebben gemaakt). De verrassende Russ Ballard-cover New York Groove (in 1975 een hit voor Hello en nu voor Frehley een Top 20 hit) en het prachtige, instrumentale Fractured Mirror maken het album helemaal af.
De KISS solo escapades uit 1978 hebben dus niet allemaal een sterk album opgeleverd, maar de inspanningen van Paul Stanley en Ace Frehley zijn genoeg om de balans naar de positieve kant te laten doorslaan.
© 2018 TTZL
Officiële website: KISS
Fan website: KISS
Wikipedia EN: KISS
Wikipedia NL: KISS
YouTube: You Matter To Me
YouTube: Don't You Let Me Down
YouTube: Rock Me, Baby
YouTube: Peter Criss [album]
YouTube: Radioactive
YouTube: See You Tonight
YouTube: Tunnel Of Love
YouTube: Man Of 1000 Faces
YouTube: Gene Simmons [album]
YouTube: Wouldn't You Like To Know Me
YouTube: Ain't Quite Right
YouTube: Take Me Away (Together As One)
YouTube: Paul Stanley [album]
YouTube: Rip It Out
YouTube: Snow Blind
YouTube: Ozone
YouTube: New York Groove
YouTube: Fractured Mirror
YouTube: Ace Frehley [album]
YouTube: Rock And Roll All Nite [KISS, Alive!, 1975]
YouTube: New York Groove [Hello, 1975]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten