Information is not knowledge. Knowledge is not wisdom. Wisdom is not truth. Truth is not beauty. Beauty is not love. Love is not music. Music is the best...
[Frank Zappa - 'Packard Goose' - Joe's Garage: Act III (1979)]
Vandaag kwam het bericht dat toetsenist en componist Bernie Worrell is overleden op 72-jarige leeftijd. Hij was in de jaren zeventig één van de belangrijkste leden van de P-funk groepen Parliament en Funkadelic, samen met onder andere George Clinton en Bootsy Collins. Het belang van Parliament/Funkadelic werd in 1997 onderstreept door de opname van de groep in de Rock and Roll Hall of Fame door Prince. Geïnspireerd door Keith Emerson was Bernie Worrell de tweede muzikant ooit die over een Moog synthesizer mocht beschikken. Zijn pionierswerk wordt door de fabrikant zeer gewaardeerd getuige het bericht over zijn overlijden op hun website. Een goed voorbeeld van het karakteristieke spel van Bernie Worrell is te horen in de Parliament-klassieker Flash Light. Hij creëerde hier in 1977 een heel nieuw, eigen geluidsuniversum. P. Funk (Wants To Get Funked Up) is een ander prima voorbeeld en op Hit It And Quit It van Funkadelic is hij ook zingend te horen. Maar ook als mede-componist was hij belangrijk met songs als Aqua Boogie en Mothership Connection (Star Child). Na zijn tijd bij Parliament en Funkadelic maakte hij een paar prima solo-albums (luister maar eens naar Don't Piss Me Off), maar hij zou toch vooral belangrijk zijn in samenwerkingen met artiesten zo divers als Keith Richards, Fela Kuti, Jack Bruce en Gov't Mule. Daarnaast bleef hij ook samenwerken met zijn P-Funk kameraden. Zijn meest in het oog springende bijdrage is waarschijnlijk die bij Talking Heads. De muziek van het album Remain In Light was te complex om door slechts vier muzikanten live gespeeld te worden en Bernie Worrell was één van de vijf extra muzikanten van de live-band. Kijk en luister bijvoorbeeld naar Life During Wartime en Burning Down The House uit de (beste) muziekfilm (ooit) Stop Making Sense. Vanaf het album Speaking In Tongues (1983) leverde hij ook in de studio een belangrijke bijdrage aan het geluid van de band. David Byrne zegt niet voor niets: " Bernie had a huge influence on Talking Heads, and on me " Hoezeer Bernie Worrell gewaardeerd werd door mede-muzikanten blijkt wel uit de trailer van de documentaire over hem. Zoals Bootsy Collins zegt: " it's like Jimi Hendrix, on keyboards "
In blog #154 besteedde ik al eerder aandacht aan de zogenaamde 'novelty songs'. Nummers die meestal voornamelijk grappig zijn en gemaakt door artiesten die als eendagsvlieg kunnen worden gekwalificeerd of door artiesten onder een pseudoniem. Zo ook de hit van Napoleon XIV uit 1966. Jerry Samuels werkte als liedjesschrijver en opnametechnicus toen hij met het idee kwam voor een nummer, gebaseerd op het ritme van het Schotse lied The Campbells Are Coming. Hij werkte op dat moment ook aan commercials en had daarvoor een VFO (variable-frequency oscillator) tot zijn beschikking. Hij ontdekt met de VFO en een multi-tack recorder een manier waarop hij de toonhoogte van een stem kon verhogen of verlagen zonder het tempo aan te passen. Dit gebruikte hij in zijn nummer dat hij uitbrengt onder het pseudoniem Napoleon XIV. Het resultaat is één van de merkwaardigste hits aller tijden: They're Coming To Take Me Away, Ha-Haaa!(NB de clip is niet origineel). Het nummer gaat over een jongeman die zijn ex vertelt dat hij zijn verstand heeft verloren en naar een inrichting gebracht zal worden. Precies waarvoor hij haar gewaarschuwd had toen ze hem wilde verlaten. Het nummer heeft eigenlijk alleen een ritme en geluidseffecten en de tekst wordt ingesproken in plaats van gezongen. Toch heeft het nummer na 50 jaar nog een grote aantrekkingskracht die ik niet kan verklaren. De b-kant van de single was geheel in stijl. De a-kant staat er namelijk achterstevoren op:!aaaH-aH ,yawA eM ekaT oT gnimoC er'yehT. Na het onverwachte succes van de single wilde de platenmaatschappij natuurlijk een album. Hierop staan nog meer nummers met als thema geestesziekte, maar een nieuwe hit leverde dit niet op. Wel staat er ophet album, als laatste nummer, een antwoord van de ex van Napoleon XIV. Josephine XV zingt hier I'm Happy They Took You Away, Ha-Haaa!In Nederland werd ook driftig ingehaakt op het succes door Floris VI met Ze Nemen Me Eindelijk Mee, Ha-Haa! en Hugo De Groot met Ze Nemen Me Eindelijk Mee. Vanzelfsprekend komt geen van deze nummers ook maar in de buurt van het origineel qua amusementswaarde. En als je de smaak te pakken hebt qua novelty songs, dan zou je eens kunnen kijken naar de Top 200 Greatest Novelty Songs.
Deze week eens niet een overleden artiest, maar één waarvan het een wonder genoemd mag worden dat hij er überhaupt nog is: Iggy Pop. Ineens was daar de mededeling dat Iggy Pop een nieuw album had gemaakt, geproduceerd door Josh Homme van Queens Of The Stone Age. Die aankondiging zorgde voor heel wat opwinding. Hét proto-punk icoon samen met de nieuwe hardrock whizzkid, dat moest toch wel een snoeihard album opleveren? Nee dus.
Vandaag kwam het bericht dat toetsenist en componist Bernie Worrell is overleden op 72-jarige leeftijd. Hij was in de jaren zeventig één van de belangrijkste leden van de P-funk groepen Parliament en Funkadelic, samen met onder andere George Clinton en Bootsy Collins. 
