Ik had moeten weten dat het blog van vorige week een nieuw verzoek zou uitlokken. Gelukkig kan ik eraan voldoen, althans wat de artiest betreft: Schiller. Dit éénmans elektronisch muziekproject van de Duitser Cristopher von Deylen startte in 1998 als duo (met Mirko von Schlieffen). Na het tweede album Weltreise scheidden hun wegen en ging Von Deylen alleen onder de naam Schiller verder.
Schiller is ongekend populair bij onze Oosterburen. Van de negen studioalbums hebben er acht de Duitse album top 10 gehaald, waarvan vijf de nummer één notering.
Ik kwam zelf in aanraking met Schiller door de samenwerking met mijn één van mijn persoonlijke favorieten (Klaus Schulze) op het vijfde studio-album, Sehnsucht. Ze hebben voor dit album samen een nummer gemaakt, maar het was nog een hele toer om te bepalen welke versie van het album ik zou moeten aanschaffen.
Het nummer duurt namelijk op de gewone CD-versie 5 minuten, maar op de CD+DVD en 2LP versies 12 minuten. En dan was er nog de Super Deluxe Edition waar op CD-2 de 12 minuten versie staat en op de DVD de onverkorte, ruim 32 minuten durende versie.
Zenit is een prachtig nummer met, in de 32 minuten versie, een mooie opbouw. Het start rustig en voegt langzaam steeds meer elementen toe. De ritmepatronen zijn complex en intrigerend en de sequencer-golven spoelen over je heen. Ik vind het wel eerder een Klaus Schulze-track met wat Schiller-accenten dan een echte 50/50 samenwerking.
Het album Sehnsucht zelf roept tegenstrijdige gevoelens bij me op. Aan de ene kant staan er prima instrumentale nummers op als Herzschlag en Sommernacht en fijne ambient-achtige tracks als Wehmut en Mitternacht. Het referentiekader hierbij is toch wel de post-2000 periode van het Duitse synthesizericoon Tangerine Dream.
Aan de andere kant zijn er de tracks waarbij Schiller gebruikt maakt van gastvocalisten, iets dat hij veelvuldig doet. Dit levert elektronische popsongs op als Sehnsucht (met Xavier Naidoo), Let Me Love You (met Kim Sanders) en Everything (met Helen Boulding). Goed gemaakt, prima gespeeld en gezongen. Nette arrangementen en perfecte productie.
En daar zit hem nou net de kneep. Ik mis zo nu en dan een ruw of rauw randje aan de muziek van Schiller. Een ritme wat even uit de pas huppelt, een geluid dat je niet verwacht of een uithaal die je prikkelt. De dingen die Zenit met kop en schouders boven alles op dit album doen uitsteken. Waarschijnlijk is bovenstaande de reden dat Sehnsucht tot nu toe het enige album is dat ik van Schiller heb aangeschaft.
Naast gastvocalisten maakt Schiller trouwens ook gebruik van een ander soort vocalisten. Hij laat namelijk ook soms 'Synchronsprechern' (de mensen die de nasynchronisatie verzorgen bij films en TV-series) teksten inspreken bij zijn nummers. Door de serieuze, gedragen toon waarop dit soms gebeurt, werkt het eerder op mijn lachspieren dan dat het de sfeer krijgt die bedoeld wordt. Nacht, ingesproken door Ben Becker, is daar een goed voorbeeld van.
© 2017 TTZL
YouTube: Wehmut
YouTube: Mitternacht
YouTube: Sehnsucht (met Xavier Naidoo)
YouTube: Let Me Love You (met Kim Sanders)
YouTube: Everything (met Helen Boulding)
YouTube: Nacht (met Ben Becker)
YouTube: Mitternacht
YouTube: Sehnsucht (met Xavier Naidoo)
YouTube: Let Me Love You (met Kim Sanders)
YouTube: Everything (met Helen Boulding)
YouTube: Nacht (met Ben Becker)
Thx! Mooie versie die 32 minuten variant. Die kende ik nog niet
BeantwoordenVerwijderen