Frank Zappa vroeg zich ooit af Does Humor Belong In Music? Afgaand op de muziek van The B-52's ("The World’s Greatest Party Band") moet het antwoord wel een volmondig 'ja' zijn. De band uit Athens, GA presteert het al 40 jaar om new wave, dance, rock & roll, surf music, kitsch en humor te combineren tot een geheel eigen stijl.
Het verhaal van The B-52's (na 2008 verdwijnt overigens de apostrof uit de naam) start in 1976 als broer Ricky (gitaar) en zus Cindy (zang) Wilson tijdens een met alcohol overgoten avond in een Chinees restaurant Fred Schneider (zang), Keith Strickland (drums) en Kate Pierson (zang, toetsen) ontmoeten. De aansluitende jamsessie leidt tot het ontstaan van de band. De bandnaam verwijst naar de suikerspin op het hoofd van Cindy en Kate die in de volksmond een B-52 werd genoemd omdat het op de neus van de bommenwerper leek.Middenin het geweld van punk en new wave verscheen in juli 1979 het gelijknamige debuutalbum van The B-52's en dat sloeg aan. De vrolijke gekte en aanstekelijke nummers waren onweerstaanbaar.
De science fiction pastiche Planet Claire is inmiddels een klassieker, maar was als opener wel gewaagd. In de tijd dat albums veel in winkels eerst werden beluisterd voor tot aanschaf over te gaan was een instrumentale intro van twee minuten aan het begin van je album niet onomstreden. Op de rest van deze vijfsterrenplaat staan geweldige nummers als Dance This Mess Around (met heerlijk geschreeuwde vocalen en een lekkere vette bas), Rock Lobster (hun 'signature tune'), Lava (met fijne scheurgitaar) en 6060-842 waarin te horen is dat de Ramones niet onopgemerkt zijn gebleven.
Bij het verschijnen van het tweede album, Wild Planet, bleek dat de zogenaamde Sophomore Slump ('de moeilijke tweede') aan The B-52's voorbij was gegaan. Het is een even sterk album dat start met Party Out Of Bounds met lekkere dissonanten en breaks. Dirty Back Road is een nummer met een keer een lager tempo en dat werkt goed. Andere nummers als Give Me Back My Man, Private Idaho en het verhaal over de poedel met de naam Quiche Lorraine laten horen wat een goed album Wild Planet is.
Na het maken van het vierde album (maar nog voor het uitbrengen ervan in 1986) overleed Ricky Wilson aan de gevolgen van AIDS. Keith Strickland stapte toen over van drums naar gitaar, maar het zou duren tot 1989 voor er een nieuw album verscheen. Dit 'comeback album' leverde wel de hits Love Shack en Roam op en Kate Pierson scoorde een jaar later samen met Iggy Pop een dikke hit met het duet Candy.
Het zesde album (uit 1992) leverde de hitsingle Good Stuff en in 1994 stond de band weer volop in de schijnwerpers doordat ze de titelsong (Meet) The Flintstones vertolkten. Voor de gelegenheid was de bandnaam omgedoopt tot The B.C. 52's. De band maakte in 2008 hun (voorlopig?) laatste studio-album, maar treedt nog wel steeds op. With The Wild Crowd! Live In Athens, GA (CD/DVD) toont aan dat zo'n optreden nog steeds een feestje is.
© 2017 TTZL
Officiële Website: The B-52s
Wikipedia EN: The B-52s
Wikipedia NL: The B-52s
YouTube: Planet Claire
YouTube: Dance This Mess Around
YouTube: Rock Lobster
YouTube: Lava
YouTube: 6060-842
YouTube: Party Out Of Bounds
YouTube: Dirty Back Road
YouTube: Give Me Back My Man
YouTube: Private Idaho
YouTube: Quiche Lorraine
YouTube: Love Shack
YouTube: Roam
YouTube: Good Stuff
YouTube: (Meet) The Flintstones [als The B.C. 52's]
YouTube: Candy (clip) [Iggy Pop & Kate Pierson]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten