Zoeken in deze blog

zaterdag 6 februari 2021

#430: Godspeed You Black Emperor! - Lift Your Skinny Fists Like Antennas To Heaven (2000)

Avant classical, post-rock, drone, experimental rock, alternative rock, indie rock... Zoek naar een beschrijving van de muziek van het Canadese collectief Godspeed You! Black Emperor (GYBE) en een encyclopedie van stijlen wordt over je uitgestort. 

De band startte als trio in 1994 en werd vernoemd naar de (bijna) gelijknamige Japanse documentaire over een motorbende. De oplettende lezer heeft gezien dat het uitroepteken in de titel van dit blog aan het einde van de bandnaam staat en hierboven middenin de naam. Dat komt omdat sinds 2002 dat uitroepteken verplaatst is om de bandnaam nog meer in lijn te brengen met de titel van de documentaire. Na een aantal optredens van het trio begon de bezetting uit te dijen en rond de tijd van het debuutalbum F♯ A♯ ∞ in 1997 stabiliseerde de bezetting zich rond negen leden. 

De muziek van GYBE is instrumentaal, maar heel filmisch met gesproken woord samples en fragmenten (muziek van het album werd ook gebruikt in de film 28 Days Later). Bij optredens wordt dan ook veel gebruik gemaakt van begeleidende filmbeelden. Het debuutalbum illustreert dat mooi in het eerste nummer Dead Flag Blues waar de stem je direct het nummer in trekt:

the car's on fire and there's no driver at the wheel
and the sewers are all muddied with a thousand lonely suicides
and a dark wind blows

the government is corrupt
and we're on so many drugs
with the radio on and the curtains drawn

we're trapped in the belly of this horrible machine
and the machine is bleeding to death

Hoe sterk het debuutalbum en de daaropvolgende Slow Riot For New Zero Kanada EP (1999) ook zijn, het was de dubbelaar Lift Your Skinny Fists Like Antennas To Heaven (2000) die GYBE echt op de kaart zette. 

De plaat bestaat uit vier lange tracks, Storm, Static, Sleep en Antennas To Heaven..., en net als op de voorgaande LP en EP, zijn het een soort suites zijn die bestaan uit meerdere delen en waarin via een langzaam crescendo wordt toegewerkt naar een climax, wat dan weer gevolgd wordt door een decrescendo.

GYBE's muziek is niet voor op de achtergrond. Je moet er echt naar luisteren, of beter, je moet het ondergaan. Het vereist geduld en concentratie, maar het geeft er dan ook veel voor terug. Na het derde album in 2002 volgde er een pauze van tien jaar, maar daarna zijn er inmiddels al weer drie albums verschenen waarop GYBE door is gegaan met het maken van mooie en vooral intrigerende muziek.

© 2021 TTZL
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)