Zoeken in deze blog

zaterdag 22 januari 2022

#480: Meat Loaf - Dead Ringer (1981)

En ineens was daar deze week het bericht dat Marvin Lee Aday (beter bekend als Meat Loaf) is overleden op 74-jarige leeftijd. De doodsoorzaak van de zanger van het succesalbum Bat Out Of Hell (nummer vier op de lijst van bestverkochte albums) is niet bekend gemaakt, maar zijn gezondheid was niet al te best en er zijn berichten dat een COVID-19 besmetting hem noodlottig zou zijn geworden. 

De bijnaam van Aday heeft een aantal bronnen. Ten eerste had bij bij zijn geboorte een erg rode kleur en die hield een paar dagen aan, waardoor zijn (alcoholistische) vader hem 'Meat' noemde. Op school werd hij 'M.L.' genoemd (Marvin Lee) en toen zijn gewicht toenam werd dat 'Meatloaf'. 

Zijn muzikale carrière startte in schoolproducties van musicals en na de dood van zijn moeder verkaste hij van Dallas naar Los Angeles. Hij startte daar een band die afwisselend optrad onder de namen Meat Loaf Soul, Floating Circus en Popcorn Blizzard. Na één single hield Aday het voor gezien en trad toe tot de cast van de musical Hair. Hij was daarna succesvol in meerdere producties, waaronder The Rocky Horror Show en hij deed ook mee in de filmversie daarvan. 

In deze periode verscheen ook werk van hem op de plaat. Zo maakte hij een album onder de naam Stoney & Meatloaf met Shaun 'Stoney' Murphy voor Motown Records. Het is een album dat rock-, funk- en soul-invloeden heeft en een aantal aardige nummers kent, zoals I'd Love To Be (As Heavy As Jesus)What You See Is What You Get en Jimmy Bell. Daarnaast is hij te horen op vijf van de negen nummers op Ted Nugent's Free-For-All album uit 1976.

In 1972 had Aday tijdens een auditie voor één van die toneelproducties Jim Steinman ontmoet en dat zou na jaren van noeste arbeid resulteren in Bat Out Of Hell. Als gevolg van serieuze stemproblemen kon Meat Loaf (met spatie, zoals zijn naam vanaf toen geschreven wordt) lange tijd niet werken aan de opvolger. Daarom zong Jim Steinman uiteindelijk de vocalen voor Bad For Good maar zelf in (zie het verhaal hierover in blog #441).

Het tweede Meat Loaf album werd Dead Ringer uit 1981. De plaat opent met het luidruchtige en uptempo Peel Out en dat nummer is 'OK', maar niet bijzonder. Het midtempo I'm Gonna Love Her For Both Of Us is al een stuk beter en de prima ballad More Than You Deserve sluit kant A af. Opener van kant B I'll Kill You If You Don't Come Back en Read 'Em And Weep zijn opnieuw 'OK', maar de redding van het album zit aan het einde. De titelsong Dead Ringer For Love (voorafgegaan door het gesproken Nocturnal Pleasure), met een gastrol voor Cher, is zo'n typisch en heerlijk over-de-top Steinman/Meat Loaf nummer en de gedragen ballad Everything Is Permitted sluit het geheel in stijl af.

Al met al geen slechte score. De songs van Steinman zijn dik in orde, met de voordracht van Meat Loaf is niets mis, maar toch is het album een flink tikkie minder dan Bat Out Of Hell. De missende factor is de productie van Todd Rundgren, volgens Steinman "het enige echte genie waar ik ooit mee heb gewerkt". Rundgren wist exact hoe groot en over-de-top de productie maximaal kon zijn. Bij de productie van Dead Ringer door Meat Loaf en Stephan Galfas is die beheersing er veel minder.

Meat Loaf was zanger, acteur en musicalster, maar had naar zeggen (in een interview in 2010) ermee geworsteld om serieus genomen te worden in de muziekindustrie en vergeleek zijn behandeling met die van een 'circusclown'. Die behandeling was onterecht. Het alter ego van Marvin Lee Aday was dan wel 'bigger than life', maar hij was een getalenteerd artiest en zeker geen 'circusclown'.

© 2022 TTZL


Officiële websites: Meat Loaf
Wikipedia EN: Meat Loaf
Wikipedia NL: Meat Loaf

YouTube: Dead Ringer [album]
Spotify: Dead Ringer [album]

YouTube: Peel Out

YouTube: Stoney & Meatloaf [album]
YouTube: Jimmy Bell

Geen opmerkingen:

Een reactie posten