Zoeken in deze blog

zaterdag 5 februari 2022

#482: Mel Brooks - To Be Or Not To Be (The Hitler Rap) Pts. 1&2 (1983)

Alsof het zo moest zijn kwam ik bij toeval een 12 inch maxisingle in mijn platenkast tegen van de Amerikaanse acteur, komiek en filmmaker Mel Brooks. Het is namelijk een single die stof tot nadenken geeft in deze tijden waarin 'woke' het magische toverwoord van de prinsjes en prinsesjes van politieke correctheid (aka social justice warriors) is geworden.

Ik vraag mij oprecht af of Brooks in 2022 nog steeds een nummer als To Be Or Not To Be (The Hitler Rap) zou kunnen uitbrengen. Natuurlijk, ook in 1983 waren er geluiden van afkeuring, maar die waren in discussies over slechte smaak of morele verontwaardiging. Vandaag de dag zou Brooks echter subiet 'gecancelled' worden. Kijk naar de filmclip (eventueel met de songteksten in beeld, maar minder goed geluid) en oordeel zelf.

Het nummer komt uit Brooks' film To Be Or Not To Be uit 1983 (een remake van de gelijknamige film uit 1942) die speelt aan het begin van WW2 als de familie van een Poolse acteur samen met het Poolse verzet een theatergezelschap helpen te vluchten. En het was niet de eerste keer dat Brooks op deze manier van zich liet horen. 

Al in de vroege jaren zestig speelde hij met het onconventionele idee om een 'musical comedy' te maken over Adolf Hitler. De grote namen uit de filmindustrie wilden zich hier vanzelfsprekend niet aan wagen, maar met enkele kleinere spelers lukte het wel en eind 1967 verscheen de film The Producers

De film werd alleen aanvankelijk alleen in filmhuizen vertoont, maar na het winnen van de Oscar voor Best Original Screenplay werd de film alsnog een succes (en een toneelversie zou later twaalf Tony Awards winnen). De filmclip Springtime For Hitler (I) / Heil Myself / (II) illustreert goed waarom de grote studio's er niet aan durfden. En ook in Brooks' film History of the World: Part I uit 1982 neemt hij met Hitler On Ice een absurdistisch voorschot op The Hitler Rap.

De reden waarom Mel Brooks vrij makkelijk wegkwam met bovenstaande grappen en grollen zal er vooral mee te maken hebben dat hij zelf Joods is. Het wordt toch altijd eerder geaccepteerd als je grappen over of ten koste van 'jezelf'  maakt dan dat een 'ander' dat doet. Hetzelfde zien we ook bijvoorbeeld bij Woody Alleneen andere grote Joodse filmmaker, al is diens werk intellectueler van aard waar Brooks' werk soms eerder de kant van de platte klucht opgaat. 

En af en toe slaat Brooks te ver door en vind ik het niet echt leuk meer en zullen sommige het mogelijk zelfs als kwetsend of beledigend ervaren, maar zoals Mark Rutte in november 2020 zei“Niemand heeft het recht om niet beledigd te worden. Zonder de vrijheid van meningsuiting en de onbelemmerde uitwisseling van opvattingen stokt onze vooruitgang, stokt onze samenleving”. 

© 2022 TTZL
YouTube: To Be Or Not To Be (The Hitler Rap) [video met songteksten]

YouTube: Hitler On Ice [video]

Geen opmerkingen:

Een reactie posten