Zoeken in deze blog

zondag 21 augustus 2022

#510: Klaus Schulze - Deus Arrakis (2022)

In blog #494 van 30 april jl. meldde ik al bij het overlijden van Klaus Schulze dat er reeds in maart van dit jaar een album van hem was aangekondigd: Deus Arrakis. Op dat moment kon nog niemand vermoeden dat zijn al lang slepende nieraandoening Schulze zo snel fataal zou worden. 

De titel van het in juni jl. posthuum uitgebrachte album verwijst naar de woestijnplaneet Arrakis uit het boek Dune van de iconische sciencefictionauteur Frank Herbert. Al eerder liet Schulze zijn waardering voor Herbert doorklinken in zijn werk. Op zijn album "X" (1978) staat het nummer Frank Herbert en dat bevat een geweldige baslijn die (met toestemming) door Hans Zimmer, de fameuze soundtrack-componist, werd verwerkt in de soundtrack voor de in 2021 uitgekomen film Dune: Part One.

In 1979 verscheen vervolgens Dune en op dat album staan belangrijke bijdragen van Arthur Brown (vocalen) en Wolfgang Tiepold (cello). Die laatste is iemand waarmee Schulze frequent samenwerkte en het is dan ook passend dat hij ook op Deus Arrakis weer meedoet.

Deus Arrakis opent met Osiris, waarin de eerder vermelde baslijn uit Frank Herbert subtiel verwerkt is. In een kleine twintig minuten ontwikkelt het rustige nummer zich mooi en sluit af met klanken die perfect bij een ruimtescène uit een sciencefictionfilm zouden passen.

Het tweede nummer Seth begint onheilspellend ("het geluid van statische interferentie" schreef een recensent), maar ontwikkelt zich in ruim dertig minuten tot een track die zich kan meten met het beste van Schulze. Rustige, atmosferische passages worden afgewisseld met heftiger delen waarin de sequencer een grote rol speelt. Wolfgang Tiepold's celloklanken passen hier voortreffelijk bij. Deze track zou makkelijk als soundtrack voor de nieuw Dune-film hebben kunnen dienen. Het is niet lastig om beelden van de woestijnplaneet hierbij op te roepen.

Der Hauch Des Lebens ("De Aanraking Van Het Leven") start in een stille, donkere uithoek van het universum. Na een paar minuten komen de vocalen ("voice noises") van Eva-Maria Kagermann erbij en dat geeft wat warmte aan het geluid. Ook de sfeer van de muziek verandert hierdoor. Even later komen er ook ritmische elementen bij en na zo'n 27 minuten eindigt de track op een manier die je doet denken aan Schulze's allereerste solo-album Irrlicht uit 1972. 

Dat laatste en de titel van het nummer doen vermoeden dat Schulze wel bezig was met zijn eigen sterfelijkheid en maken de cirkel mooi rond. Dit alles maakt van Deus Arrakis een waardig sluitstuk van een majestueuze carrière.

© 2022 TTZL


Officiële website: Klaus Schulze
Wikipedia EN: Klaus Schulze
Wikipedia NL: 
Klaus Schulze

YouTube: Deus Arrakis [album]
Spotify: Deus Arrakis [album]

YouTube: Osiris
YouTube: Seth

YouTube: Frank Herbert [van "X", 1978]
YouTube: Dune [1979]
YouTube: Irrlicht [1972]

Geen opmerkingen:

Een reactie posten