Bijna tien jaar geleden (in blog #59) schreef ik al eens over de Amerikaanse band WAR die een intrigerende mix van funk, soul en rock spelen. In de eerste helft van de jaren zeventig maakten ze een vijftal klassieke albums voordat de klad er een beetje in kwam.
Na hun overstap van United Artists Records naar MCA Records brachten ze eerst het album Galaxy (1977) uit en daarna in 1978 de soundtrack voor de film Youngblood. Geen slechte albums, maar ook niet memorabel en zeker stap terug ten opzichte van eerder werk.
In een poging het tij te keren startten ze in 1979 met het project onder de naam 'The Music Band'. Kort werd overwogen om de naam WAR te vervangen door die nieuwe term, maar er werd voor gekozen om het de titel te laten worden van het nieuwe album. Gelukkig maar, want de naam WAR werd bewust gekozen in een tijd dat Amerika werd overspoeld door anti-Vietnamoorlog sentimenten. WAR bracht in die vroege jaren zeventig een boodschap van broederschap en harmonie terwijl zij zich in hun teksten uitspraken tegen racisme, honger, bendes, misdaden en bendeoorlogen.
Tegen die achtergrond is het lastig luisteren naar het album The Music Band uit 1979. Voor het eerst waren er wisselingen geweest in de bandsamenstelling en de nieuwe koers bleek een soort jazzy disco te zijn van het ultra lichte soort. Opener The Music Band belooft al niet veel goeds, tussendoor is eigenlijk alleen Millionaire de moeite waard en de reggae-achtige afsluiter All Around The World laat je met een gevoel achter van 'waar heb ik naar zitten luisteren?'.
Op The Music Band 2 (ook uit 1979) wordt het niet beter. De eerste single Don't Take It Away gaat nog wel, maar de rest is gewoon niet interessant genoeg en de nieuwe, instrumentale versie van The World Is A Ghetto doet vergeten hoe goed het origineel uit 1972 is.
Officiële website: WAR
Wikipedia NL: WAR
Wikipedia EN: WAR
Geen opmerkingen:
Een reactie posten