Ik zal in 1984 opmerkzaam zijn gemaakt op het album High Mass On The High Frontier door een recensie in Muziekkrant OOR. Het album bevat een mengeling van new wave, proto-punk, punk en garage rock.
Op dit debuutalbum bestaat de band uit Geoff Freeman (gitaar, bas, zang), Vinny Signorelli (drums) en Byron Ralston (bas). Signorelli heeft later een flinke carrière in de muziek gekregen, met bijvoorbeeld werk voor de band Swans (van Michael Gira) en het project Foetus van JG Thirlwell. Freeman werkte nog een tijdje voor Richard Hell, maar daarna kon ik van hem (en ook van Ralston) niets meer vinden.
Van het album vind ik opener High Frontier en afsluiter High Mass On The High Frontier tot de sterkste nummer behoren, met name vanwege het drumgeluid. Er staan zeer intense nummers op als Death Dance en We Are Mad And We Are Taking No Shit, maar ook makkelijker in het gehoor liggende tracks als Partly Cloudy And Deezy en Mainline.
Mad Dog tenslotte, is naar mijn bescheiden mening het beste nummer van het album. In bijna vijf minuten somt het prima op waar het op dit album om draait: een staccato-gitaar, stuwende bas en rollende drums, maar vooral intensiteit.
High Mass On The High Frontier is misschien een voetnoot in de muziek en zeker geen vijfsterrenplaat, maar ik mag hem nog altijd graag af en toe op de draaitafel leggen.
© 2024 TTZL
Discogs: Turbo Hy Dramatics
Wikipedia EN (verwijzing): Vincent Signorelli discography
YouTube: High Mass On The High Frontier [album]
YouTube: We Are Mad And We Are Taking No Shit
YouTube: Mainline
YouTube: Mad Dog
YouTube: High Mass On The High Frontier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten