Zoeken in deze blog

zaterdag 8 juni 2024

#604: Slayer - Reign In Blood (1986)

Deze week zat ik een opname te kijken van de eerste aflevering van Tijl Beckand's tv-programma Tijl in het voetspoor van Richard Wagner. Hij had het er daarin over dat de term 'vernieuwend' vaak makkelijk wordt gebruikt, maar in het geval van Wagner vond hij het wel terecht.

Ik moest bij Tijl's opmerking om één of andere reden denken aan het album Reign In Blood uit 1986 van Slayer waarvoor de term 'vernieuwend' ook wel van stal gehaald wordt. 

Slayer wordt samen met MetallicaMegadeth en Anthrax gerekend tot de 'big four of thrash metal' en Reign In Blood was hun derde studio-album. De plaat werd geproduceerd door Rick Rubin (een vaste gast in mijn blogs) en hij geeft de band voor het eerst in hun carrière een helder, krachtig geluid. En stonden er op het vorige album nog een flink aantal langere nummers, op Reign In Blood is dat anders. 

Hun thrash-/speed-/death metal geluid (kies de term van jouw voorkeur) wordt geperfectioneerd, maar is nu vorm gegeven met de punk-attitude van korte, krachtige songs. Slechts drie van de tien nummers duren langer dan drie minuten en het hele album duurt nog geen dertig minuten.

Het bekendste nummer van het album is opener Angel Of Death over nazi-arts Josef Mengele. De tekst is beschouwend, maar zorgde toch voor vertraging bij het uitbrengen van het album omdat er zorgen waren dat het nummer verkeerd opgevat zou kunnen worden. Het nummer opent furieus met een geweldige riff en gaat direct los in een krankzinnig tempo. Het is een bijna vijf minuten durend statement waar de rest van het album op voortbouwt. Het nummer staat sinds 2012 zelfs in de Top 2000 (zo rond plaats 200).

Voor we afsluiter Raining Blood bereiken, horen we prima tracks als Necrophobic, Jesus Saves, Criminally Insane en Postmortem. Toegegeven, op het eerste gehoor lijkt er weinig variatie en subtiliteit in de nummers te zitten, maar na een aantal draaibeurten verandert dit. Ineens ga je wel significante verschillen horen en blijken er allerlei details in te zitten die je eerst niet hoorde. Wat blijft is de verzengende intensiteit en eenduidige visie van het album (ook in hoesontwerp en teksten).

Maar hoe zit het nou met dat 'vernieuwend' zijn? De betekenis van de term is volgens het woordenboek 'het oude vervangen'. Is Reign In Blood in die zin als 'vernieuwend' te bestempelen?  Waarschijnlijk niet, de boom met metal genres is eerder uitgebreid met een nieuwe tak dan dat er iets is verdwenen c.q. vervangen. 

Staat op Reign In Blood dan iets wat nog nooit eerder was gedaan? Ook niet echt. Nummers als Stone Cold Crazy (1974) van Queen en Sympton Of The Universe (1975) van Black Sabbath gaven al eerder de richting aan, met in hun kielzog bijvoorbeeld Am I Evil? van Diamond Head en sommige bands uit de New Wave Of British Heavy Metal.

Is Reign In Blood dan sinds 1986 het ijkpunt en de inspiratiebron voor vele thrash, speed en death metal bands die na hen zijn begonnen? Zeker! Het album wordt tot op de dag van vandaag dan ook genoemd in lijstjes met de beste en/of invloedrijkste metal albums ooit. Alleen al daarom verdient het album om gehoord te blijven worden.

© 2024 TTZL


Officiële website: Slayer
Wikipedia EN: Slayer
Wikipedia NL: Slayer

YouTube: Reign In Blood [album]
Spotify: Reign In Blood [album]

YouTube: 
Angel Of Death
YouTube: Necrophobic
YouTube: Jesus Saves
YouTube: Postmortem
YouTube: Raining Blood

YouTube: Stone Cold Crazy [Queen]
YouTube: Sympton Of The Universe [Black Sabbath]
YouTube: Am I Evil? [Diamond Head]

Geen opmerkingen:

Een reactie posten