Zoeken in deze blog

zondag 4 december 2022

#525: Fleetwood Mac - Future Games (1971)

Deze week overleed Christine Anne Perfect op 79-jarige leeftijd. Ze is beter bekend onder haar getrouwde naam Christine McVie als songschrijver, toetsenist en zangeres van Fleetwood Mac, de band waar ook haar man John McVie actief in was. Hun huwelijk duurde slechts van 1968 tot 1976, maar na de scheiding bleven ze bevriend en Christine heeft McVie altijd als artiestennaam behouden.

Zij trad toe tot Fleetwood Mac in 1970 en is voor het eerst als bandlid te horen op het album Future Games uit 1971. Dat was echter niet de eerste keer dat ze meespeelde op een Fleetwood Mac-album. 

Op het tweede album, Mr. Wonderful uit 1968, was ze reeds als sessiemuzikant te horen en op de volgende albums (Then Play On uit 1969 en Kiln House uit 1970) ook, al wordt ze daarop niet vermeld in de credits. In deze periode speelde ze nog in de Britse blues band Chicken Shack (die in Nederland hitje hadden in 1969 met I'd Rather Go Blind) en maakte ze een solo-album.

Ik heb haar eerste echte album als bandlid al even vluchtig aan bod laten komen in blog #410 over de boxset die de Fleetwood Mac-periode 1969 tot 1974 beslaat. Toch verdient dit album nadere beschouwing. Het is namelijk het album  waarop Fleetwood Mac de transitie maakt van de blues naar een meer folk rock en pop geörienteerd geluid. Op de vier volgende albums wordt dit verder fijngeslepen om uiteindelijk te resulteren in de succesalbums Fleetwood Mac (1975) en Rumours (1977).

Op Future Games staan twee door Christine McVie geschreven en gezongen tracks: de ballad Show Me A Smile en het lekker uptempo rockende Morning Rain. Deze nummers laten goed horen wat zij toevoegt aan de band in vergelijking met de eerdere albums.

Het album kent een fijne balans tussen de downtempo nummers Woman of 1000 Years en Sometimes, de midtempo tracks What A Shame en Sands Of Time en het nummer dat nog het meest terugverwijst naar de vroege Fleetwood MacLay It All Down. Dat nummer kent duidelijke blues rock invloeden, stampt lekker door en heeft een fijne gitaarsolo. 

De meest indrukwekkende song is echter titelnummer Future Games. De ruim acht durende track, geschreven en gezongen door gitarist Bob Welch, kent een lekker relaxt begin, neem dan toe in intensiteit en wisselt dat vervolgens het hele nummer af. Erg goed gedaan. 

Future Games is misschien niet een album met de statuur van de albums uit de  late jaren zeventig, maar mag zeker gehoord worden en het is belangrijk geweest in de ontwikkeling van de band. 

© 2022 TTZL

Officiële website: Fleetwood Mac
Wikipedia EN: Fleetwood Mac
Wikipedia NL: Fleetwood Mac

YouTube: Future Games [album]
Spotify: Future Games [album]

YouTube: Morning Rain
YouTube: What A Shame
YouTube: Future Games
YouTube: Sands Of Time
YouTube: Sometimes

YouTube: I'd Rather Go Blind [Chicken Shack]

Geen opmerkingen:

Een reactie posten