Bij de start is het een British Blues band onder leiding van Peter Green (zie ook blog #402) met Jeremy Spencer en de enige twee 'lifetime members' Mick Fleetwood en John McVie. In de periode van 1967 tot 1969 brengen ze twee albums uit (Fleetwood Mac en Mr. Wonderful) en een handvol succesvolle non-album singles waaronder Black Magic Woman, Need Your Love So Bad en Albatross. Op een gegeven moment was Peter Green echter door zijn drugsgebruik niet meer te handhaven en in 1970 vertrok hij.
De versie van Fleetwood Mac die bij de meeste mensen bekend zal zijn is die van de periode 1975-1995. De band bestaat dan uit Fleetwood, McVie en Christine McVie samen met de Amerikanen Lindsey Buckingham en Stevie Nicks uit de VS. De bekendste albums zijn Fleetwood Mac, Rumours, Tusk, Mirage en Tango In The Night en vooral in die periode werden grote hits gescoord als Rhiannon, Go Your Own Way, Don't Stop, Tusk, Little Lies en Everywhere. De band split voor iets meer dan een jaar (rondom 1996) om daarna toch weer bij elkaar te komen. Sindsdien zijn er nog één studio- en twee live-albums verschenen.
Dan blijft nog de periode 1969 tot 1974 over. Gitarist Danny Kirwan werd aan de bezetting toegevoegd en alhoewel dit tijdvak van Fleetwood Mac veel minder bekend is, zijn er wel een aantal uitstekende platen gemaakt. Gelukkig is deze maand de box Fleetwood Mac: 1969 To 1974 verschenen die deze periode documenteert.
De eerste LP is Then Play On uit 1969 en dit zou de laatste zijn waarop Peter Green te horen is. Het is een hele sterke plaat waarop de transitie van blues naar rock wordt ingezet met songs als Coming Your Way en Rattleshake Shake. Ook de non-album singles Oh Well en The Green Manalishi (With the Two Prong Crown) zijn geweldig. Op dit album speelt voor het eerst Christine Perfect (later McVie) mee, al wordt dat niet op het album vermeld, net als op opvolger Kiln House uit 1970. Ook dit is een sterk album met nummers als Jewel Eyed Judy en Earl Gray.
Op Future Games uit 1971 is Christine McVie officieel groepslid geworden en is Bob Welch Danny Kirwan komen vervangen. Nummers als Morning Rain en Future Games illustreren mooi de ontwikkeling die Fleetwood Mac nog steeds doormaakt op dat moment. Deze bezetting maakt daarna in 1972 het sterke Bare Trees met nummers als Sentimental Lady en Spare Me A Little Of Your Love.
Op de drie daaropvolgende studio-albums wordt het hoge niveau niet helemaal vastgehouden, maar er zijn met bijvoorbeeld Bright Fire (van Penguin uit 1973), Emerald Eyes (van Mystery To Me uit 1973) en Heroes Are Hard To Find (van Heroes Are Hard To Find uit 1974) voldoende momenten om de aandacht vast te houden.
De acht CD-box die nu verschenen is bevat geremasterde versies van de zeven albums, twintig bonustracks (waaronder de non-album singles en b-kantjes) en als achtste CD een niet eerder verschenen live-concert uit 1974. Hiermee krijgt deze bezetting van Fleetwood Mac de verdiende waardering en voor iets meer dan veertig euro is deze box een goede deal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten