Zoeken in deze blog

zondag 1 augustus 2021

#455: ZZ Top - Tres Hombres (1973)

Al eerder (zie blogs #12 en #405) heb ik de muziek van ZZ Top bewierookt en in de week dat bassist Dusty Hill op 72-jarige leeftijd overleed kan ik niet anders dan dit nogmaals doen. Zijn dood betekent overigens niet het einde van ZZ Top, want op Hill's nadrukkelijke verzoek gaan gitarist Billy Gibbons en drummer Frank Beard verder met de gitaartechnicus die Hill jarenlang diende, Elwood Francis.

Het verhaal van That Little Ol' Band from Texas (zoals hun bijnaam luidt) begint in 1969 als de band waar Gibbons op dat moment in zit (Moving Sidewalks) uit elkaar valt en hij met Hill en Beard ZZ Top opricht. Tot aan de dood van Hill zal de band ruim 51 jaar in deze samenstelling spelen. De naam van de band komt van de posters die in het kleine appartement van de band aan de muur hangen. Gibbons merkt op dat veel artiesten hun initialen gebruiken, zoals B.B. King en Z.Z. Hill. Hij wil die namen combineren, maar vindt "ZZ King" teveel op het origineel lijken en omdat "een koning aan de top staat" maakt hij er er ZZ Top van.

Het debuut uit januari 1971, ZZ Top's First Album, is een ruw en rauw album vol smerige blues rock. Het is een prima plaat met tracks als Going' Down To Mexico en Backdoor Love Affair en is een belofte voor de toekomst. 

Met Rio Grande Mud uit april 1972 wordt die belofte al deels ingelost. Het geluid is nog wat zwaarder en krachtiger dan op het debuut. Just Got Paid is een echte ZZ Top-klassieker geworden en met Sure Got Cold After The Rain Fell laten ze horen ook prima met een langzame blues uit de voeten te kunnen. 

Ze bereiken echter een hoogtepunt met hun derde album uit juli 1973, Tres Hombres. Het album opent met een trio nummers waarvan je steil achterover slaat: Waitin' For The Bus, Jesus Just Left Chicago en Beer Drinkers & Hell Raisers. Dit is ZZ Top in optima forma en een sterkere opening van een album is moeilijk te vinden. Maar waarom is het zo goed? Het zit hem in de open, no-nonsense productie, het goede samenspel en niet te vergeten de knallers van songs. Master Of Sparks doet vervolgens niet veel onder voor de eerdergenoemde tracks en met Hot, Blue And Righteous laten ze opnieuw horen hoe goed ze een langzame blues kunnen brengen. 

Na zo'n sterke A-kant moet de B-kant wel wat minder zijn. Niet dus. Move Me On Down The Line is een heerlijk aanstekelijk nummer met een lekker refrein en, net als bij de vorige nummers, een heerlijke gitaarsolo. In Precious And Grace is te horen hoe goed de ritmesectie Hill/Beard is. Ze stuwen het nummer naar grote hoogten. 

Het bekendste nummer van het album is La Grange over een bordeel (ook bekend als Chicken Ranch) even buiten La Grange in Texas. Opnieuw een track waarin Hill en Beard als een voorstampende stoomlocomotief  klinken, terwijl Gibbons de meest mooie, smerige gitaarlicks tevoorschijn tovert. Het sfeervolle, laid back Sheik en het heerlijk slepende Have You Heard? sluiten deze absolute vijfsterrenplaat in stijl af. 

Als je maar één album van ZZ Top in je collectie wilt hebben, laat het dan Tres Hombres zijn. Zorg dan wel dat je een goede versie koopt. Dat wil zeggen een  originele LP of de geremasterde CD-versie uit 2006 of later. In de jaren tachtig verscheen namelijk naar aanleiding van hun succes met Eliminator, niet de originele mix op CD, maar een remix met allerlei digitale effecten. Een aanschaf van The Complete Studio Albums 1970-1990 is ook te overwegen, want hier staan ook alle albums in hun originele mix op.

© 2021 TTZL


Officiële website: ZZ Top
Wikipedia EN: ZZ Top
Wikipedia NL: ZZ Top 

YouTube: Tres Hombres [album]
Spotify: Tres Hombres [album]

YouTube: La Grange
YouTube: Just Got Paid

Geen opmerkingen:

Een reactie posten