Het is wel apart hoe je eigen ervaringen een schijnwerkelijkheid kunnen creëren. Naar mijn overtuiging had de Britse band The Christians eind jaren tachtig een aantal vette top tien gehad in Nederland. Toen ik het echter voor dit blog over hun gelijknamige debuutalbum (uit oktober 1987) nakeek, bleek dat de singles van dat album in de Top 40 niet eens een top twintig notering hadden gehaald. En dat waren het ook eens niet de singles die ik 'onthouden' had als hun grootste successen. Tot zover de betrouwbaarheid van herinneringen...De broers Garry, Russel en Roger Christian richtten samen met Henry Christian Priestman (ja, dat is echt zijn tweede naam) de band The Christians op in 1985. Maar nog voordat het debuutalbum werd opgenomen verliet Roger de band omdat hij er geen trek in had om op tournee te gaan.
Dat mijn herinneringen niet stroken met de waarheid zal er mee te maken hebben dat ik dit album zoveel heb gedraaid. De eerste single Forgotten Town kocht ik nog op 7-inch, maar na Hooverville en When The Fingers Point wist ik genoeg, ik moest de CD hebben (nog een redelijk nieuw medium toen).
Dat de muziek mij zo beviel was niet vanzelfsprekend. Dit soort pop-soul, gerelateerd aan het Motown-geluid, was niet mijn dagelijkse kost. Ik luisterde meer naar alternative en hard rock, maar het geluid van Motown-act The Temptations kon mij bijvoorbeeld dan wel weer bekoren omdat daar een rauw randje aan zat. Ik was dan ook niet verbaasd toen een Britse muziekjournalist The Christians omschreef als "The Temptations in gescheurde jeans, die nummers met een gruizige kern produceren in een zoet vocaal omhulsel".
Het is ook dat meerstemmige vocale omhulsel van de Christian-broers en Priestman dat als eerste opvalt aan de nummers. Maar de bijdragen van Priestman als songschrijver en Laurie Latham als producer zijn minstens zo belangrijk. De nummers klinken geraffineerd en stijlvol, maar hebben onderhuids en in de solo's voldoende rauwheid om interessant te zijn in plaats van te glad te worden. De enige keer dat dit wat mij betreft wel gebeurt is nota bene in hun grootste hit, Ideal World.
Save A Soul In Every Town en ... And That's Why daarentegen zijn lekkere uptempo tracks met originele zangmelodieën en
One In A Million en
Sad Songs zijn rustpuntjes in respectievelijk karakter en tempo. Ander hoogtepunt van het album is wat mij betreft het ook op single uitgebrachte
Born Again dat swingt, heerlijke vocale arrangementen en zangstemmen heeft en een intelligente, sociaal-maatschappelijk relevante tekst, zoals de meeste nummers overigens.
De CD-versie van het album kende ook nog drie bonustracks. Er is de ballad
Why Waltz, b-kant van de
Forgotton Town single, dat beter is dan menig b-kantje. En er zijn twee 12"-inches versies van andere singles:
Forgotten Town (12" Dub Version) en
When The Fingers Point (12" Remix). Normaal gesproken ben ik niet zo'n fan van die remixen, maar deze zijn echt goed gedaan. In 2012 is er
luxe 2CD heruitgave geweest, maar die is helaas alleen nog tweedehands voor de hoofdprijs op de kop te tikken.
Het tweede Christians-album Colour leverde ook nog hits op waarvan Words het bekendste is, maar was al minder succesvol dan het debuut. Alhoewel de populariteit verder afnam bestaat de band nog steeds (al is van de originele band alleen Garry Christian over) en gaat men ook nog op tournee.
© 2022 TTZL
Geen opmerkingen:
Een reactie posten