Rond de jaarwisseling 2003/2004 verraste Joss Stone
de muziekwereld door als 16-jarige een debuutalbum uit te brengen waarop covers
van soulnummers uit de jaren zestig en zeventig te horen waren. Alsof dat nog niet
opmerkelijk genoeg was klonk haar stem absoluut niet als die van een 16-jarig
blank Engels meisje, maar eerder als een volwassen (zwarte) soulzangeres.
Van The Soul Sessions werden wereldwijd 5 miljoen exemplaren verkocht en van opvolger Mind, Body & Soul zelfs nog een
miljoen meer. Bij de volgende albums kwam zowel artistiek als qua
verkoopcijfers de klad er in. Joss Stone vond dat ze teveel aan het handje van
de platenmaatschappij had gelopen en wilde nu meer haar eigen weg gaan. Het
probleem bleek echter dat ze niet goed wist welke weg dat zou moeten zijn. En dat
hoor je op de drie albums die volgden. Je hebt het gevoel dat ze zichzelf steeds opnieuw aan het uitvinden is. Je hoort nog steeds die fantastische stem, je
hoort de belofte, maar die wordt niet echt waargemaakt door het materiaal en de
uitvoering.
Met The Soul Sessions Vol 2 drukt ze andermaal krachtig op de ‘reset-knop’
en keert ze terug naar het begin. Op dit vervolg op haar debuutalbum staan weer een
11-tal covers (15 op de ‘deluxe edition’) van soulnummers uit voornamelijk de
jaren zestig en zeventig. Ook is er weer een (prachtige) soulbewerking van een
hedendaags nummer (The High Road van
Broken Bells versus Fell In Love With A Boy
van The White Stripes op The Soul Sessions).
Het eerste nummer op het album is I Got The…, een cover van een nummer van
Labi Siffre uit 1975. Een sterke
opener die bekend voorkomt omdat een sample uit Labi Siffre’s origineel werd gebruikt
door Eminem in zijn hit My name is. Direct
daarna kan Joss al haar vocale kracht tonen in (For God's Sake) Give More Power To The People (origineel uit 1971 van
The Chi-Lites). Maar ook met emotionele nummers als I Don't Want To Be With Nobody But You en The Love We Had (Stays On My Mind) (van respectievelijk Eddie Floyd en The Dells) kan ze tegenwoordig prima uit de
voeten. Van de bonustracks op de ‘deluxe edition’ is met name het uptempo First Taste Of Hurt (uit 1972 van Willie Tee) een uitschieter.
Maar hoe genietbaar The Soul Sessions Vol 2 ook is, het voelt aan als een tussendoortje, want eigenlijk is Joss Stone na tien jaar weer terug bij af. Het wordt pas echt
interessant bij haar volgende album. Dan zullen we zien of ze nu weet welke
kant ze echt op wil.
© 2012 TTZL
Officiële website: Joss Stone
Wikipedia
EN: Joss Stone
Wikipedia
NL: Joss Stone
Youtube: The High Road
Youtube: The High Road (origineel van Broken Bells)
Youtube:
Youtube:
Youtube: I Got The...
Youtube: I Got The... (origineel van Labi Siffre)
Youtube:
Youtube: The Love We Had (Stays On My Mind)
Youtube: The Love We Had (Stays On My Mind) (origineel van The Dells)
Youtube: First Taste Of Hurt
Youtube: First Taste Of Hurt (origineel van Willie Tee)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten