.jpg)
Eergisteren bezochten we de nieuwe voorstelling van Freek de Jonge ('Als Je Me Nu Nog Niet Kent') en natuurlijk meed hij de Zwarte Pieten-discussie niet. Hij koos echter een inventieve invalshoek met het kijken naar het verleden met de normen en waarden van nu. Hij deed dit onder andere door te worstelen met de taal als hij het had over een over een "neg... euh... zwa... euh... carribean european". Het deed me denken aan de reacties op YouTube en andere websites op het kerstnummer Hij Was Maar Een Neger van Mary Servaes, alias de Zangeres Zonder Naam (overigens uitgebracht onder de artiestennaam Mary).
Nou is de muziek van de Zangeres Zonder Naam niet iets dat mij kan boeien, maar de impact van dit nummer boeit me wel. Het nummer uit 1965, met een tekst van Johnny Hoes, roept heftige reacties op van mensen die Mary en Johnny verdenken van onverholen racisme.
Door de tekst in het refrein worden ze waarschijnlijk op het verkeerde been gezet en zijn daardoor zo uit hun evenwicht dat ze de boodschap uit de coupletten niet meer tot zich kunnen (of willen) nemen. Als je goed luistert hoor je echter een felle aanklacht tégen racisme.
't Liep tegen Kerstmis, hij zocht in de stad
Of iemand voor hem soms een kamer nog had
Maar waar hij ook kwam, even keek men hem aan
Dan schudde men 'nee', en dan kon-ie weer gaan
Hij was maar 'n neger, zo'n zwarte
Zoiets haal je niet in je huis
Omdat je 't noodlot dan tartte
Want die zwarten zijn immers niet pluis
Hij zag door de ramen de kerstbomen staan
Met glinst'rende bellen en lichtjes eraan
Hij hoorde gezang, ozo vroom en devoot
Terwijl men voor hem alle deuren goed sloot
Hij was maar 'n neger, zo'n zwarte
Zoiets haal je niet in je huis
Omdat je 't noodlot dan tartte
Want die zwarten zijn immers niet pluis
In 't kerkje dat noodde, daar knielde hij neer
Bij 't ruw-houten kribje, van ons Lieve Heer
Toen vroeg-ie zich af of dat kindje zo klein
Alleen maar voor blanken geboren zou zijn
Hij was maar 'n neger, zo'n zwarte
Zoiets haal je niet in je huis
Omdat je 't noodlot dan tartte
Want die zwarten zijn immers niet pluis
Het is toch opmerkelijk dat door de verandering van de lading van woorden vijftig jaar later voor sommigen de betekenis van een lied 180 graden is gedraaid.
Dit is trouwens niet het enige protestlied dat Mary Servaes heeft gemaakt. In 1969 maakte ze het anti-oorlogslied De Soldatenmoeder, op een tekst van Lucebert, over de Vietnam-oorlog. En in 1997 schreef ze Luister Anita als protest tegen Anita Bryant, de Amerikaanse anti-homo activiste. Haar status als "Moeder Aller Homo's" werd hiermee definitief gevestigd.
Ik wens iedereen een fijne Kerst!
© 2014 TTZL
Geen opmerkingen:
Een reactie posten