Momenteel ben ik bezig om mijn muziekcollectie te registreren op de Discogs website (een wereldwijde database die gevuld wordt door liefhebbers en waarop je ook kunt kopen en verkopen). Daarbij is het net als met foto's inplakken, het schiet niet op omdat je alles gaat zitten bekijken. Ik ben begonnen met mijn vinyl en ik kom veel jeugdsentiment tegen.
Zo stuitte ik op de LP Tantra II van de groep Tantra (bij het invoeren viel me op dat voor mijn NL-uitgave op Discogs minimaal 25 euro wordt gevraagd!). Ik wist nog wel dat het een Italo disco-plaat was, maar pas bij het beluisteren viel het kwartje. Deze plaat heb ik heel veel gedraaid in de jaren tachtig!
Grote man achter Tantra was Celso Valli, een Italiaanse componist, muzikant, dirigent, arrangeur en producer die zich in het begin van zijn carrière met diverse Italo disco-projecten bezig hield. Daarna heeft hij met zo ongeveer alle grote namen uit de Italiaanse muziek gewerkt. Kijk maar eens naar deze indrukwekkende lijst.
Als ik nu naar Tantra II luister begrijp ik waarom ik het album zo grijsgedraaid heb. Het is Italo disco, maar de conservatorium-achtergrond van Celso Valli zorgt ervoor dat het wel even wat beter in elkaar zit dan de 'gewone' Italo disco dreunen. De synthesizers riffs, de drum loops, de teksten (die verder gaan dan alleen wat kreten) en de arrangementen zijn allemaal veel beter uitgewerkt (we kennen natuurlijk 'progressive rock', is dit dan 'progressive disco'?).
Op kant 1 staat het nummer Macumba (op sommige uitgaven 'The Macumba Suite' genoemd) en naast de sterke vocalen valt vooral de stuwende synthesizerbaslijn op. Na het eerste deel ('Macumba Haunts Me') van 4½ minuut volgt een break getiteld 'The Drums Of Macumba'. Na 3 minuten gaat de track verder met 'Oh, Macumba Ay!'. Dit deel start met een gitaarsolo(!) en pakt daarna de draad van het eerste deel weer op. Een heerlijk kwartiertje Italo disco.
Kant 2 wordt gevuld door A Place Called Tarot (soms 'The Tarot Suite' genoemd). Het eerste deel, 'A Place Called Tarot', start heerlijk ritmisch en heeft een apart soort mechanisch aandoende vocalen. Na een minuut of 4 volgt ook hier een break ('Tarot Reprise') van een minuut of 3 gevolgd door 'The Groove' met een sterk synthesizer-riffje. 'The Guitars Of Tarot' sluit het nummer af en start met een heerlijk vervormd gitaargeluid en pakt dan terug naar het eerste deel. Dit nummer vind ik eigenlijk nog beter dan Macumba op kant 1.
NB Helaas is het geluid van deze YouTube-video niet optimaal, maar ik vond geen andere.
De LP's van Tantra zijn niet los op CD uitgebracht, maar er is gelukkig wel een mooie 2CD met de drie albums en bonustracks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten