In acht eerdere blogs besteedde ik al eens aandacht aan One-hit Wonders en Novelty Songs (zie de links onderaan dit blog). Deze week zet ik tien favoriete nummers uit de eerste categorie op een rijtje (en in een Spotify playlist).
Het is een nogal eclectische lijst geworden van nummers uit mijn singles-kopende-jaren (grofweg de jaren 60, 70 en 80). De stelregel bij het samenstellen was dat de artiest daadwerkelijk maar één nummer ooit in de Nederlandse Top 40 heeft gehad.
Als eerste is daar San Francisco (Be Sure To Wear Flowers In Your Hair) van Scott McKenzie uit 1967. Het nummer is geschreven door John Philips (van The Mamas & The Papas) en er zijn weinig tracks die de tweede helft van de jaren 60 belichamen zoals deze. Zowel qua muziek als qua zang, maar toch vooral qua tekst.
David Bowie schreef en produceerde het uit 1972 stammende All The Young Dudes voor de Engelse band Mott The Hoople, nadat ze zijn Suffragette City hadden afgewezen. Het werd een iconisch glam rock nummer en Bowie zou het later ook zelf nog opnemen.
Wild Cherry was een Amerikaanse funk rock band uit Ohio. Ze waren eerst een hard rock cover band, maar met de opkomst van de disco werd het steeds moeilijker om optredens te krijgen. Bij een optreden voor een grotendeels zwart publiek werd aan hen gevraagd "Are you going to play some funky music, white boys?". Het zaadje voor Play That Funky Music was geplant en één van de meest aanstekelijke nummers ooit werd in 1976 een Amerikaanse nummer één hit en wereldwijd een succes.
De Amerikaanse band Mother's Finest timmerde al sinds 1972 aan de weg voordat ze een knoepert van een hit scoorden in 1978 met Piece Of The Rock. De mix van funk rock, hard rock en R&B was uniek en leverde de band een trouwe aanhang op, maar het bleef in Nederland bij deze ene hit.
Peter Hollestelle komt uit een muzikale familie en was al actief geweest in diverse bands voor hij in 1979 gekoppeld werd aan zangeres Jody Pijper. Zij zat in de band Rainbow Train, maar is vooral bekend als achtergrond en sessie-zangeres. Ze is echter zo goed dat ze ook solo-opnamen mocht maken, maar brak daarmee nooit echt door, ook al is ze beter dan menigeen voor wie ze werkte (zie ook de geweldige documentaire 20 Feet From Stardom over hetzelfde onderwerp). Cashmere maakte helaas maar één album, maar daar staat wel de geweldige single Love's What I Want op. Hierop hoor je goed waartoe Pijper in staat is.
Ring My Bell (uit 1979) van Anita Ward is mij vooral bijgebleven omdat het de eerste 'maxi-single' was die ik kocht. Het is dan ook de 12" versie van het nummer die mij is bijgebleven. R&B/disco in optima forma.
Tom Browne is een jazz-trompettist die met de track Funkin' For Jamaica van zijn tweede solo-album in 1981 een verrassende hit scoorde. Naast jazz en funk is het nummer voorzien van disco-invloeden en die zullen zeker hebben bijgedragen aan het succes. Het blijft een aanstekelijk nummer.
De bijdrage uit België komt van Vanda Maria Ribeiro Furtado Tavares de Vasconcelos, maar deze Belgisch-Portugese zangeres is beter bekend als Lio. In België en Frankrijk had zij een aantal grote hits en in Nederland scoorde zij met Amoureux Solitaires in 1981. Of dat ook iets met haar kleding in het TopPop-filmpje te maken had durf ik niet te zeggen...
Terence Charles White gebruikt zijn bijnaam 'Snowy' in zijn artiestennaam Snowy White. Hij is een Engelse gitarist die vooral bekend is als bandlid van Thin Lizzy en van zijn werk voor anderen (zoals Pink Floyd, Peter Green en Jim Capaldi). In 1984 scoorde hij in een aantal landen, waaronder Nederland, ineens een hit met het intens mooie Bird Of Paradise van zijn solo-debuutalbum.
1985 bracht de enige hit van Killing Joke in Nederland. De band werd in 1978 opgericht in Engeland en is (met een onderbreking van 1996 tot 2002) nog steeds actief. Ze maakten tussen 1980 en 1983 vier goede studio-albums (waarvan met name de eerste twee echte klassiekers zijn) met een mengsel van post-punk, industrial rock, gothic rock en new wave. De klapper kwam echter met de single Love Like Blood van hun zeer sterke vijfde album. Op één of andere manier weet Killing Joke in dit nummer volledig zichzelf te blijven terwijl de track ook onmiskenbaar grote hitpotentie heeft. Niet voor niets staat het nummer sinds 2011 onafgebroken in de Top 2000 (en daarvoor in 2000 en 2009).
#154: The Brat - Chalk Dust-The Umpire Strikes Back (1982)
#187: Napoleon XIV - They're Coming To Take Me Away, Ha-Haaa! (1966)
#203: Shabby Tiger - Slow Down (1974)
#226: Max 'n Specs - Don't Come Stoned And Don't Tell Trude! (1980)
#347: Sugarloaf/Jerry Corbetta - Don't Call Us, We'll Call You (1974)
#478: Blind Melon - No Rain (1992)
#564: Adriano Celentano - Prisencólinensináinciúsol (1972)
#595: Johnny Wakelin - In Zaire (1976)
© 2024 TTZL
