TTZL Muziekblog: #595: Johnny Wakelin

zondag 7 april 2024

#595: Johnny Wakelin - In Zaire (1976)

In eerdere blogs* heb ik er al blijk van gegeven dat eendagsvliegen (ook wel one-hit wonders) en novelty songs mijn interesse hebben. Nu is eendagsvlieg wel betwistbare term. Het komt namelijk wel voor dat een artiest in het ene land slechts één hit heeft gehad, terwijl deze in een ander land meerdere hits heeft gehad. Zo'n geval is Johnny Wakelin ook.

Wakelin is in 1939 geboren in Brighton. Terwijl hij zonder veel succes optrad in kleine clubs in zijn geboorteplaats, werd hij gezien door producer Robin Blanchflower, die op dat moment succes had met het nummer Kung Fu Fighting, gezongen door Carl Douglas.

De samenwerking resulteerde in het nummer Black Superman (Muhammad Ali). Het werd uitgebracht onder de artiestennaam Johnny Wakelin & The Kinshasa Band en het nummer heette origineel Hungarian Superman (Joe Bugner). Nadat Bugner in 1973 van Ali verloor en het roemruchte gevecht The Rumble In The Jungle (tussen Ali en George Foreman) in oktober 1974 alle aandacht opeiste, veranderde Wakelin de tekst van het nummer. Het nummer bereikte de hitlijsten in de VS, het VK en Australia en werd zelfs nummer één in Canada. In Nederland had het geen succes (het is dan ook geen een sterk nummer, als je het mij vraagt).

De drie daaropvolgende singles flopten en daarom keerde Wakelin terug naar The Rumble In The Jungle. De single In Zaire (op de Nederlandse hoes met een 'ï'!) sloeg wel aan en werd in nog meer landen een hit dan Black Superman. In Nederland reikte het nummer tot de tweede plaats van de hitparade.

Waar Wakelin in eerdere nummers vooral met reggae flirtte, gebruikt hij op dit nummer een Afrikaans aandoend drumgeluid. Dat werkt erg goed en maakt het, in combinatie met het makkelijk meezingbare refrein, een erg aanstekelijk nummer dat ook nu nog lekker klinkt.

Africa Man, de daaropvolgende single, deed het weer veel minder goed en de singles daarna flopten genadeloos. In 1983 probeerde hij het nog met het nummer Where Seagulls Fly over het bereiken van de FA Cup finale door Brighton & Hove Albion F.C.

Uit de albums en singles die daarna zijn verschenen doemt het beeld op van een artiest die het korte, plotselinge succes van vroeger eindeloos probeert te herhalen.

Zo is er het album Champ uit 2005 waarop alleen maar nummers staan die over boxers gaan, zoals Sugar Ray Leonard, Mike Tyson en Rocky Marciano. Hierop komen ook weer Black Superman en In Zaire voor, maar dan in een 21st Century Version. De achtergrond hiervan zal ongetwijfeld een kwestie zijn met de rechten op de originele versies, maar het zijn slappe aftreksels van de originelen. Als deel van mijn onderzoek voor dit blog heb ik het album helemaal beluisterd, maar ik denk niet dat ik dat een tweede keer zal doen. Dan zet ik liever nog een keer de originele versie van In Zaire op.