TTZL Muziekblog: #624: Iron Maiden - Iron Maiden (1980) / Killers (1981)

zaterdag 26 oktober 2024

#624: Iron Maiden - Iron Maiden (1980) / Killers (1981)

The New Wave Of British Heavy Metal (NWOBHM) ontstond in de tweede helft van de jaren zeventig. Kenmerkend was dat de bands niet alleen hoorbaar beïnvloed werden door de intensiteit van de heavy metal uit de jaren zeventig, maar ook door snelheid, agressiviteit en doe-het-zelf-houding van de punk rock.

In de stroomversnelling van de hype die door de (met name Britse) media werd gecreëerd, werden een hoop matig getalenteerde bands meegevoerd. Gelukkig braken er ook grootste bands door als Def Leppard, Saxon en Motörhead, maar één van de belangrijkste en meest succesvolle was toch wel Iron Maiden.

Inmiddels is Iron Maiden al weer 44 jaar een begrip, met zanger Bruce Dickinson als blikvanger sinds 1983 (met een korte onderbreking van 1993 tot 1999). Hij was echter niet de eerste zanger. De band startte met Paul Day en daarna Dennis Wilcock. Tijdens de eerste opnamen was echter Paul Di'Anno de zanger (hij overleed deze week op 66-jarige leeftijd).

Di'Anno (echte naam: Paul Andrews) had een andere stijl van zingen dan Dickinson (rauwer, ruiger) en die stijl paste perfect bij de stijl van Iron Maiden op dat moment. De fusie van heavy metal en punk leverde nummers op als nummers als Running Free en Prowler (van het debuut Iron Maiden uit 1980) of Killers en Another Life (van Killers uit 1981). Ook de (oorspronkelijke) non-album singles Sanctuary en Twilight Zone vallen in deze categorie.

Het muzikale palet van Iron Maiden is echter ook al op die eerste twee albums breder. Zo staan er op het debuut twee (semi-)ballads (Remember Tomorrow, Strange World), maar het zijn vooral de nummers met prog rock-invloeden die indruk maken.

Op het debuut staat het zeven minuten durende, inmiddels klassieke, Phantom Of The Opera waarin alle registers worden opengetrokken en op het tweede album staat bijvoorbeeld Prodigal Son. Instrumentale tracks Transylvania en Genghis Khan laten nog weer een ander facet van Iron Maiden zien.

Di'Anno's zangstijl paste minder goed bij het prog rock-achtige materiaal dat op volgende albums een steeds grotere rol zou gaan spelen en hij begon ook steeds onvoorspelbaarder gedrag te vertonen, veroorzaakt door overmatig drugsgebruik. Er zou nog een live-EP verschijnen, Maiden Japan (een knipoog naar Made In Japan van Deep Purple), maar daarna was het over en werd hij vervangen door Dickinson.

De twee albums met Paul Di'Anno staan echter nog steeds als een huis en hebben gediend als fundament voor de carrière van niet alleen Iron Maiden, maar ook die van een heleboel andere bands uit de NWOBHM.