Baby Zizanie is zo'n project, in dit geval samen met Jim Coleman die aan het einde van de vorige eeuw actief was met noise rock in de New Yorkse band Cop Shoot Cop. Daarna ging Coleman zich toeleggen op instrumentale elektronische muziek en filmsoundtracks.
De mini LP Thalassaphobia is voortgekomen uit optredens waarin het duo een 'live structured electronic improvisation' ten gehore bracht. De muziek kent invloeden uit ambient en de sfeer roept bij mij soms associaties op van een elektronische soundtrack voor een film noir.
Het half uur durende werk voelt aan als één geheel, ook al doordat de nummers veelal in elkaar overvloeien. Toch zijn er acht aparte tracks benoemd en opener The Plinth is het meest ambient van alle tracks. Direct daarna gaat het tempo flink omhoog en worden er percussie en (elektronische) blazers toegevoegd aan het palet in Blind Squid/Ankle Biters. In het derde nummer van kant A, Glib Clipper, gaat het tempo dan weer drastisch omlaag en de eerder gememoreerde dreigende sfeer is goed te horen. Dit wordt voortgezet in de afsluiter van kant A, Incinerama, terwijl er voorzichtig weer wat percussieve elementen opduiken.
Kant B opent met Tortilla Curtian waar we worden verrast met een geluid dat sterk aan een jazzorgel doet denken. De daarop volgende nummers Milky Rinse en Third World Whore zijn heerlijke trippy tracks en in afsluiter Our Blessed Sacrament wordt de film noir sfeer daar weer aan toegevoegd.
Thalassaphobia ('fobie of angst voor de oceaan of de zee') is een fijn uitstapje van Thirlwell en de enige uitgave van Baby Zizanie (al staan er ook opnamen van een Live Concert In Arnhem op YouTube).
De mini LP verscheen in een beperkte oplage van 500 stuks bij het Italiaanse label Nail in hun Domestic Landscapes serie. Een digitale versie (met bonustrack) is tegenwoordig ook verkrijgbaar op de Bandcamp-pagina van JG Thirlwell.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten