Hij was de ergste nachtmerrie van elke (Amerikaanse) ouder: een lange, blondharige zuiderling die piano speelde en zong met ongecontroleerde woede en overgave, overgoten met een flinke dosis seksualiteit.
Zijn talent bleek al vroeg en op zijn veertiende was hij al virtuoos op de piano. Zijn moeder zag een loopbaan in de showbusiness echter niet zitten en stuurde hem naar een bijbelschool in Texas. Het verhaal gaat dat hij daar echter weer snel vanaf werd getrapt nadat hij in een kerkbijeenkomst een boogie-woogie-versie van 'My God Is Real' ten gehore bracht. En zijn ontluikende carriére werd abrupt afgebroken toen, tijdens een tournee door de UK, bekend werd dat hij als 22-jarige in het huwelijk (zijn derde!) was getreden met zijn 13-jarige nichtje Myra Gale Brown. De tournee werd afgebroken en hij werd jarenlang geboycot.
Die carrière was pas echt begonnen toen Lewis als 21-jarige in Memphis op de stoep van de Sun Records studio verscheen. Hij was toen al van de bijbelschool gegooid, was een complete mislukking geweest als naaimachineverkoper, was afgewezen door de meeste platenmaatschappijen, was al twee keer getrouwd geweest en had in de gevangenis gezeten. Maar de passie om een grote ster te worden brandde volop.
In 1957 verscheen zijn eerste single, Crazy Arms. Dat werd geen grote hit, maar verkocht voldoende om Sam Philips het vertrouwen te geven dat deze jongeman misschien zou kunnen wedijveren met Elvis Presley. Voor de volgende single werd zowat het hele promotionele budget van Sun Records gebruikt, maar het had resultaat, want het werd een grote hit: Whole Lot Of Shakin' Going On. En direct daarna volgde Great Balls Of Fire en ook dat werd een hit. Beide nummers zijn in ons collectieve geheugen gebeiteld.
Het zijn echter niet alleen de nummers die iedereen nu nog kent die indruk maken. Ook tracks als You Win Again, Born To Lose, Long Gone Lonesome Blues, I Could Never Be Ashamed Of You en Sail Away zijn prachtige songs en laten vooral ook horen hoe veelzijdig Jerry Lee Lewis was. Rock 'n' roll, country, blues, boogie-woogie of ballads, hij kon overal mee overweg en wist de stijlen ook op geheel eigen wijze tot een nieuw geheel te maken.
De boycot van Lewis werd na ruim tien jaar beëindigd toen Smash Records het voor elkaar kreeg om een 'wapenstilstand' met de DJ's te bereiken. Onder de vleugels van die platenmaatschappij bloeide zijn carriére weer op en scoorde hij in de late jaren zestig en de jaren zeventig weer een flink aantal hits. Uiteindelijk werd hij opgenomen in de Rock & Roll Hall of Fame en onlangs, op 16 oktober jl., werd hij ook opgenomen in de Country Music Hall of Fame. Net op tijd, want twaalf dagen later zou hij overlijden (hij was al te ziek om het evenement bij te wonen).
Jerry Lee Lewis was een uniek talent en een grandioze pianist met een zeer turbulent privéleven. Laten we de focus maar vooral op het eerste blijven houden.
© 2022 TTZL
Geen opmerkingen:
Een reactie posten