TTZL Muziekblog: #559: Sinéad O'Connor - The Lion And The Cobra (1987)

In 1987 verscheen er ineens een helder schijnend licht aan het popfirmament: Sinéad O'Connor. In november van dat jaar bracht ze The Lion And The Cobra uit, een album dat onredelijk goed is, zeker voor het debuut van een 21-jarige. En nu blijkt het licht ineens voorgoed gedoofd toen ze deze week dood in haar flat werd gevonden op 56-jarige leeftijd.

Haar eerste belangrijke opdracht in de muziek was in 1986 het verzorgen van de vocalen op het nummer Heroine, op de soundtrack van U2-gitarist The Edge voor de film Captive. Haar vocalen klinken hier prima, maar nog wel wat voorzichtig en ingehouden.

Die terughoudendheid is op haar debuut wel verdwenen. Dat zie je ook terug in het hoesontwerp waarop een lichtelijk bewogen foto van Sinéad staat in een krachtige pose. Te krachtig waarschijnlijk voor de tere zieltjes aan de overkant van de oceaan, want daar kwam een andere foto op de hoes.

Het album opent met het pakkende Jackie dat al direct vanaf het intro boeit. Het is een gedurfde keuze om met zo'n atmosferisch nummer zonder drums je (debuut)album te beginnen.

Het daaropvolgende, flink rockende Mandinka, pakt daarna behoorlijk uit. Lekker nummer met goede gitaarpartijen. In de drie nummers daarna onderstreept ze haar veelzijdigheid. Jerusalem is een soort mix van de eerste twee nummers en in Just Like U Said It Would B en Never Get Old laten de referenties naar Ierse folkmuziek haar achtergrond doorklinken.

Met Troy volgt wat mij betreft het hoogtepunt van het album. Ik vermeldde het nummer al eerder in blog #373 over 'Epische tracks in de Top 2000'. Het ruim zes minuten durende nummer is zeer intens en ze gebruikt haar gehele vocale bereik optimaal. I Want Your (Hands On Me) is dan weer een heel percussierijke track en zorgt daarmee voor de gewenste afwisseling, naast dat het ook gewoon weer een sterk nummer is.

Drink Before The War en Just Call Me Joe sluiten het album af. Eerstgenoemde nummer is vrij ingehouden en de andere track is redelijk kalm, maar heeft toch een heel ander karakter door de gitaar met veel distortion.

Zoals eerder vermeld is dit in zijn geheel een heel sterk album en opvolger I Do Not Want What I Haven't Got uit 1990 is ook geweldig. Minder bekend is wellicht dat zij ook veel bijdragen heeft geleverd aan nummers van anderen.

Zo is zij te horen op bijvoorbeeld Blood Of Eden van Peter Gabriel, Visions Of You van Jah Wobble's Invaders Of The Heart en Breakthrough van Pink Floyd-toetsenist Rick Wright, maar haar veelzijdigheid zorgt er voor dat zij ook te horen is op nummers van bijvoorbeeld Moby (Harbour) en Massive Attack (Special Cases). Hoogtepunt in deze categorie is voor mij het duet met Matt Johnson in Kingdom Of Rain van The The, maar dat had ik al een keer aangegeven in blog #206.

Official website: Sinéad O'Connor

Wikipedia EN: Sinéad O'Connor

Wikipedia NL: Sinéad O'Connor

YouTube: The Lion And The Cobra [album]

Spotify: The Lion And The Cobra [album]

YouTube: Jackie

YouTube: Mandinka

YouTube: Jerusalem

YouTube: Just Like U Said It Would B

YouTube: Never Get Old

YouTube: Troy

YouTube: I Want Your (Hands On Me)